Ropowica jamy ustnej jako skutek przemieszczenia implantu

Ropowica jamy ustnej, inaczej angina Ludwiga (łac. phlegmonae fundi oris, ang. Ludwig’s angina) to ropowicze zapalenie tkanek miękkich dna jamy ustnej.

Patogenem wywołującym tę chorobę są bakterie Gram-ujemne, beztlenowce, ale również bakterie, które fizjologicznie zasiedlają jamę ustną (w przypadku obniżonej odporności). Ropowica jest najczęściej powikłaniem zmian, do których dochodzi w obrębie jamy ustnej i gardła, w tym próchnicy zębów, uszkodzenia błony śluzowej, urazów oraz stanów zapalnych ślinianek i migdałków. Niekiedy występuje po ekstrakcji zęba oraz po wykonaniu piercingu w obrębie jamy ustnej. Przebieg choroby jest zwykle gwałtowny i ciężki – ropowica powoduje ból i obrzęk, gorączkę i dreszcze, „rozlewa się” – zstępuje z jamy ustnej do niżej położonych narządów. Choroba może obejmować okolice tętnicy szyjnej wewnętrznej, co niekiedy skutkuje wystąpieniem krwotoku. Objawy anginy Ludwiga mogą być również przyczyną problemów z mówieniem oraz połykaniem.

W pracy autorów związanych z dwoma ośrodkami w Brazylii przedstawiono przypadek pacjenta, u którego ropowica jamy ustnej rozwinęła się wskutek komplikacji po przeprowadzonym zabiegu implantacji. Pacjent, lat 47, poddał się zabiegowi wprowadzenia implantu (11 mm × 3,75 mm) w miejscu pierwszego trzonowca po prawej stronie żuchwy. Ze względu na fenestrację płytki korowej niezbędna była regeneracja kości (liofilizowana kość bydlęca) oraz użycie błony kolagenowej.

W początkowym okresie nie stwierdzono żadnych powikłań, lecz po upływie 120 dni od zabiegu, podczas usuwania śruby gojącej nastąpiło wtłoczenie implantu w głąb żuchwy. Pacjentowi zalecono przyjmowanie amoksycyliny (500 mg, 8/8 h / 7 dni), nimesulidu (100 mg, 12/12 h / 3 dni) oraz metemizolu (500 mg, 06/06 h). Wykonany pantomogram oraz tomografia komputerowa wykazały przemieszczenie implantu dentystycznego do przestrzeni podżuchwowej i złamanie kości w okolicy zęba 36.

Termin kolejnej wizyty wyznaczono za 2 dni, ale pacjent pojawił się dopiero po upływie tygodnia – w stanie wskazującym na wystąpienie dalszych powikłań: z obrzękiem twarzy w okolicy implantacji, gorączką, bólem oraz trudnościami w połykaniu.

Pacjent został niezwłocznie skierowany na szpitalny oddział chirurgiczny. W badaniu wykazano obrzęk w okolicy podskórnej i podjęzykowej, problemy ze słyszeniem, rozwarcie jamy ustnej o 20 mm, występowanie ropy, a przy obustronnym badaniu palpacyjnym – bolesność. Występujące objawy oraz przeprowadzone badania laboratoryjne pozwoliły na zdiagnozowanie anginy Ludwiga.

Podjęta została decyzja o poddaniu chorego zabiegowi chirurgicznemu – wykonano odwarstwienie płata śluzówkowo-okostnowego od strony językowej, ale nie udało się odnaleźć wtłoczonego implantu. Przy użyciu radiografii implant został precyzyjnie zlokalizowany w przestrzeni podżuchwowej. W miejscu tym wykonano dostęp zewnątrzustny i przy pomocy kleszczy chirurgicznych implant usunięto. Następnie obustronnie w przestrzeni podżuchwowej wprowadzono dren, a pacjent został poddany obserwacji w szpitalu przez kolejne 72 godziny. W tym czasie chory przyjmował ceftriakson (1 g, 12/12 h), klindamycynę (600 mg, 06/06 h), deksametazon (5 mg, 12/12 h), tenoksykam (20 mg, 12/12 h) oraz metamizol (2 cm3, 06/06 h).

Tytuł artykułu:

Successful management of Ludwig’s angina due to dental implant displacement: a rare case report

Autorzy:

Lincoln Lara Cardoso1, Giovanni Gasperini (1), Leandro Carvalho Cardoso1, Guilherme Romano Scartezini1, Annika Ingrid Maria Soderberg Campos2, Heloisa Fonseca Marã (2)

1 Department of Oral and Maxillofacial Surgery, Aparecida de Goiânia Hospital, Goiânia, Goiás, Brazil

2 Department of Implantology, University of Santo Amaro, São Paulo, São Paulo, Brazil

Hindawi. Case Reports in Dentistry, Volume 2020, Article ID 6934286, 4 pages, https://doi.org/10.1155/2020/6934286

Artykuł dostępny jest pod adresem: https://www.hindawi.com/journals/crid/2020/6934286/

Materiał redakcyjny