Wydłużone korzenie zębowe – rzadki przypadek radykulomegalii

Radykulomegalia jest rzadką wadą, której cechą charakterystyczną są wydłużone korzenie zębów. Zjawisko to może dotyczyć zarówno korzeni pojedynczego zęba, jak i całego uzębienia pacjenta. Pierwszy przypadek został opisany w 1980 r.

Radykulomegalia jest łączona z wieloma zespołami, niemniej najczęściej (w ponad 90%) jest cechą diagnostyczną zespołu oczno-twarzowo-sercowo-zębowego (ang. oculofaciocardiodental syndrome, OFCD). Syndrom ten, inaczej mikroftalmia zespołowa, jest dominującym zaburzeniem związanym z chromosomem X, a jego objawami są wrodzona zaćma, dysmorfia twarzoczaszki, wady przegrody międzykomorowej serca oraz nieprawidłowości w obrębie uzębienia.

Pacjenci ze zdiagnozowaną radykulomegalią powinni szczególnie wystrzegać się próchnicy, ponieważ w zaawansowanym stadium choroba ta może prowadzić do zajęcia miazgi i konieczności podjęcia leczenia kanałowego. To zaś, podobnie jak ekstrakcje zębów, może wiązać się z wystąpieniem powikłań. Jeśli jednak zostanie podjęta decyzja o leczeniu endodontycznym, w przypadku pacjenta z radykulomegalią korzeni należy rozważyć specjalne protokoły terapii i użycie ponadstandardowych narzędzi.

Znacznie rzadziej radykulomegalia występuje jako jednostka samodzielna, bez związku z innymi chorobami. Przypadek taki został opisany w pracy opublikowanej na łamach magazynu „Case Reports in Dentistry”.

Do kliniki odtwórczej w Wydziale Stomatologii Uniwersytetu Króla Sauda w Rijadzie zgłosił się pacjent, lat 31, narodowości saudyjskiej. Celem wizyty była odbudowa zęba leczonego endodontycznie po lewej stronie żuchwy, który wiele lat wcześniej uległ znacznemu zniszczeniu.

Pacjent ogólnie zdrowy, nie zgłaszał żadnych chorób ogólnoustrojowych, także w rodzinie nie występowały choroby, które mogłyby być istotne z punktu widzenia wywiadu. Mężczyzna poinformował, że w dzieciństwie został poddany zabiegowi chirurgicznemu w obrębie dziąseł, który ułatwił wyrznięcie zębów stałych przednich.

W badaniu zewnątrzustnym głowy i szyi zaobserwowano wysunięcie żuchwy wraz z wysuniętą wydatną wargą dolną. W badaniu wewnątrzustnym wykazano pigmentację melaniny w błonie śluzowej jamy ustnej związaną z etnicznym pochodzeniem pacjenta. W odcinkach przednich obserwowano zapalenie dziąseł oraz pogłębione kieszonki dziąsłowe i krwawienia przy sondowaniu. Miało to prawdopodobnie związek ze złą higieną jamy ustnej oraz obecnością płytki nazębnej.

Pacjent miał wszystkie zęby, były one jednak bardzo stłoczone ze względu na wyraźnie zwężone obydwa łuki – szczęki i żuchwy. Ząb 32 wykazywał hipomineralizację, zaobserwowano również bardzo głębokie sklepienie podniebienia twardego oraz powiększenie kości tylnych obszarów łuku szczękowego.

Na wykonanym zdjęciu pantomograficznym widoczne były bardzo wydłużone korzenie większości zębów, przede wszystkim trzonowców. Również radiogramy okołowierzchołkowe potwierdziły obecność niezwykle długich korzeni zębów. W związku z tym u pacjenta zdiagnozowano radykulomegalię, ale bez cech występowania innych nieprawidłowości czy syndromów.

Do pomiaru długości korzeni zębów pacjenta zastosowano oprogramowanie tomografii wiązki stożkowej (CBCT). Zęby mierzone były odcinkami od szczytu korony do wierzchołka korzenia. Wykonane w ten sposób obliczenia wykazały, że część zębów pacjenta miała długość przekraczającą 30 mm, nawet 33,65 mm.

Tytuł artykułu: A Rare Case of Nonsyndromic Generalized Radiculomegaly with a Literature Review

Mohammad Al-Obaida

Department of Restorative Dental Sciences, King Saud University, Riyadh, Saudi Arabia

Hindawi. Case Reports in Dentistry, Volume 2020, Article ID 3974829, 7 pages, https://doi.org/10.1155/2020/3974829

Artykuł dostępny jest tutaj: http://downloads.hindawi.com/journals/crid/2020/3974829.pdf

Materiał redakcyjny