Rekonstrukcja żuchwy po resekcji szkliwiaka u 11-latki
Rekonstrukcja żuchwy po resekcji szkliwiaka u 11-latki
Spis treści
Szkliwiak (ameloblastoma) to łagodna zmiana, która niezmiernie rzadko występuje u dzieci. Przypadek taki, wraz z trwającym łącznie siedem lat leczeniem, opisuje artykuł autorów z Niemiec, który został opublikowany w czasopiśmie naukowym „Oral and Maxillofacial Surgery Cases”.
Klinicyści usunęli zmianę nowotworową, zrekonstruowali żuchwę dziewczynki za pomocą fragmentów kości biodrowej, a w ostatniej kolejności przeprowadzili leczenia implantoprotetyczne. Przez wszystkie lata rehabilitacji stan młodej pacjentki i postępy leczenia były monitorowane z użyciem badań RTG oraz tomografii komputerowej (CT).
– Po upływie siedmiu lat rehabilitacja jamy ustnej pacjentki została zakończona – podali autorzy artykułu pt. „Kompleksowe leczenie ogromnego, masywnie rosnącego szkliwiaka u nastolatki. Opis przypadku” (Complex treatment of huge, massive growing ameloblastoma in teenage, a case report).
– Rozległa resekcja w obrębie żuchwy nie musi wiązać się z ubytkami funkcjonalnymi oraz estetycznymi – napisali autorzy pracy z zespołu kierowanego przez dr. Larsa Bonitza z Oddziału Chirurgii Szczękowo-Twarzowej i Chirurgii Plastycznej Twarzy w Klinikum Dortmund (Niemcy).
Terapia rozłożona na siedem lat
W roku 2011 podczas badania ortodontycznego 11-letniej dziewczynki z tyłożuchwiem morfologicznym lekarz zauważył masywną, bezbolesną torbielowatą zmianę usytuowaną po prawej stronie żuchwy. Jak podali autorzy artykułu, pacjentka nie uskarżała się na występowanie obrzęku ani drętwienie w rejonie zmiany.
U dziewczynki wykonano pantomogram, na którym ujawniono rozległe zniszczenie kości w prawym kącie żuchwy oraz w części skierowanej ku obojczykowi. Tomografia komputerowa wykazała, że torbiel zawierała niejednorodną tkankę, a badania laboratoryjne potwierdziły, że torbiel była szkliwiakiem jednokomorowym (ang. unicystic ameloblastoma).
Czym jest ameloblastoma?
Szkliwiaki, inaczej ameloblastomy, to łagodne guzy wywodzące się z ameloblastów listewki zębowej. W około 80% lokalizują się w tylnej części szczęki, znacznie rzadziej występują w żuchwie. Charakteryzują się bezbolesnością i powolnym wzrostem, ale mogą dochodzić do bardzo dużych rozmiarów, co prowadzi do ubytków kostnych i znacznego zniszczenia tkanek. Szkliwiaki rzadko naciekają okoliczne tkanki. Występują najczęściej o pacjentów pomiędzy 20. a 50. rokiem życia, u dzieci występują bardzo rzadko – zwykle rozwijają się w związku z zatrzymanym zębem.
Szkliwiaki jednokomorowe są najrzadziej występującym typem ameloblastomy. Są mniej agresywne niż szkliwiaki wielokomorowe, ale często dają wznowy. Z tego powodu niezbędne jest długoterminowe monitorowanie pacjentów poddawanych leczeniu z powodu szkliwiaka jednokomórkowego.
Resekcja szkliwiaka początkiem leczenia
W opisywanym przypadku klinicyści dokonali resekcji szkliwiaka z zachowaniem nerwu żuchwy oraz wyrostka kłykciowego. Do niezbędnej rekonstrukcji żuchwy wykorzystano fragmenty pobrane z kości biodrowej dziewczynki. Po resekcji guza przeszczep kości biodrowej mocowano do pozostałości kłykcia, a następnie zabezpieczono poziomy odcinek prawej strony żuchwy.
Po upływie 2 miesięcy po tej procedurze młoda pacjentka przeszła badanie CT, które potwierdziło, że nie występuje resorpcja kłykcia. Z kolei 4 miesiące po zabiegu usunięto wewnętrzną stabilizację kości. Prześwietlenie wykazało, że nastąpiła pełna integracja przeszczepu kostnego i nie można było dostrzec jatrogennej linii osteotomii.
Lekarze z zespołu dr. Larsa Bonitza podali, że około dwa lata po resekcji szkliwiaka i rekonstrukcji żuchwy tomografia komputerowa wykazała, że przeszczepiona kość została zintegrowana i przemodelowana, a przyczep mięśnia żwacza w kącie żuchwy został odbudowany.
Gdy pacjentka miała 16 lat, w celu leczenia wady zgryzu klasy II lekarze wykonali strzałkową osteotomię gałęzi żuchwy. W lutym 2017 roku, czyli około 7 miesięcy po przeprowadzeniu osteotomii, klinicyści usunęli druty łączące brzegi odłamów kostnych z obu stron jamy ustnej. Wówczas też, w związku z przygotowaniem do wprowadzenia implantów dentystycznych, wykonali augmentację kości (wcześniej pozyskanej z talerza biodrowego) do okolicy zębów trzonowych prawej strony żuchwy.
Dziesięć miesięcy później w żuchwie nastolatki wszczepiono cztery implanty zębowe, a w marcu 2018 roku na implantach osadzono korony. W sierpniu tego samego roku, u 18-letniej wówczas pacjentki została zakończona rehabilitacja jamy ustnej, uznana za sukces zarówno pod względem funkcjonalnym, jak i estetycznym.
Rola badań kontrolnych i obrazowania
U pacjentów leczonych z powodu szkliwiaka należy wykonywać kliniczne badania kontrolne oraz obrazowanie dwa razy w roku przez pierwsze 5 lat po zabiegu, a po tym okresie raz w roku. Autorzy artykułu zasugerowali, że wskazany jest długoterminowy okres obserwacji wynoszący około 10 lat.
– Prawidłowo opracowana koncepcja resekcji oraz rekonstrukcji może prowadzić do całkowitej rehabilitacji pacjentów leczonych z tej przyczyny – podsumowali lekarze z Klinikum Dortmund.
– Dobrze wykonana regeneracja kości, dająca efekt przewidywalny, długoterminowy, tak, aby po 20-30 latach mieć tę kość w tym samym miejscu, jest podstawą implantologii. Ta dobrze zbudowana w tym temacie wiedza procentuje – mówi implantolog dr Michał Szczutkowski.
T.H.
źródło: https://www.drbicuspid.com/index.aspx?sec=sup&sub=img&pag=dis&ItemID=328914
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2214541921000201?via%3Dihub
POWIĄZANE ARTYKUŁY
U zdrowej pacjentki w średnim wieku zdiagnozowano rzadki przypadek infekcyjnego zapalenia wsierdzia (IZW) po przebytym ostrym udarze niedokrwiennym mózgu, który wystąpił 5 tygodni po ekstrakcji zęba. Opis przypadku opublikowano w czasopiśmie naukowym...
Włókniak szkliwiakowy (AF) jest rzadko występującym, łagodnym nowotworem zbudowanym z tkanek zębopochodnych. W artykule autorów związanych z Alder Hey Children’s Hospital w Liverpoolu przedstawiony został przypadek AF zajmującego lewy trzon żuchwy u ...
Anomalia krótkiego korzenia (AKK; ang. short root anomaly) to relatywnie często występująca anomalia rozwojowa. Dotknięte nią zęby mają morfologicznie prawidłowe korony, prawidłowo prezentują się także tkanki przyzębia, ale korzenie zębów są krótkie ...
BBC donosi o mieszkance Bury St Edmunds na wschodzie Anglii, która przez dłuższy czas nie była w stanie uzyskać dostępu do dentysty Narodowej Służby Zdrowia. Wskutek zaawansowanej postaci nieleczonej choroby periodontologicznej 42-latka utraciła kilk...
Tłuszczaki to zmiany nowotworowe tkanek miękkich, które stanowią od 1% do 5% łagodnych guzów jamy ustnej. Są to wolno rosnące, miękkie w dotyku, pojedyncze guzy. Klinicznie zmiany te są bezobjawowe, dlatego gdyby nie łyżeczkowanie i ocena histopatolo...
Pacjentka straciła widzenie w lewym oku w wyniku zapalenia tkanki łącznej oczodołu (OOC), do którego doszło po przeprowadzonym wcześniej usunięciu zęba szczęki. Przypadek ten został opisany w czasopiśmie naukowym „Advances in Oral and Maxillofacial S...
Ameloblastoma, czyli szkliwiak, to łagodny guz zębopochodny, który w większości przypadków lokalizuje się w żuchwie. Złotym standardem leczenia ameloblastomy jest chirurgiczna resekcja guza z zachowaniem marginesów bezpieczeństwa. Wady pooperacyjne c...
U pacjentki ze Stanów Zjednoczonych, która zgłosiła się do swojego stomatologa w celu leczenia ubytku próchnicowego w zębie 31, wystąpiło uszkodzenie nerwu podjęzykowego i porażenie języka po podaniu znieczulenia miejscowego. Powikłanie to skutkowało...
U mieszkanki stanu Nevada (USA) rozwinęło się zapalenie zatok przynosowych wywołane wielomiesięczną obecnością ciała obcego. Do sytuacji tej doszło po tym, jak materiał dentystyczny – wypełnienie amalgamatowe – przemieściło się z zęba w szczęce do le...
Metalowy fragment aparatu ortodontycznego był przyczyną zapalenia wyrostka robaczkowego (ang. appendicitis) u dziecka – z takim przypadkiem spotkali się autorzy artykułu, który został opublikowany w czasopiśmie naukowym „Journal of Pediatric Surgery ...
Pod koniec maja w czasopiśmie naukowym „Journal of Pediatric Surgery Case Reports” opublikowano opis przypadku młodej pacjentki, u której rozwinęła się zmiana przypominająca tkanki zęba, zawierająca zwapniałe skrzepy krwi. Guz zlokalizowany w pobliżu...