Rak brodawkowaty tarczycy – przerzuty do żuchwy (opis przypadku)

Nowotwory tarczycy występują rzadko – stanowią około 1% wszystkich raków złośliwych. Przy wczesnej diagnozie i prawidłowym leczeniu przeżywalność po 10 latach od rozpoczęcia terapii wynosi około 90%. Rak tarczycy najczęściej diagnozowany jest w czwartej dekadzie życia, a wśród pacjentów zdecydowanie przeważają kobiety (4/5 przypadków).

Nowotwór brodawkowaty tarczycy to jeden z czterech, a zarazem najczęściej występujący typ raka złośliwego tego gruczołu. Jego cechą charakterystyczną jest zwykle powolny rozwój, a leczenie wymaga podejścia interdyscyplinarnego – współpracy m.in. onkologa, endokrynologa oraz chirurga onkologicznego.

Rokowanie w nowotworze brodawkowatym tarczycy jest generalnie dobre – niewielkie zmiany są w pełni uleczalne, przeżywalność w przypadku guzów poniżej 4 cm wynosi nawet 95%, spada natomiast do 60% w okresie 10 lat, gdy nowotwór nacieka okoliczne tkanki.

Przerzuty do jamy ustnej stanowią zaledwie 1% wszystkich nowotworów tego obszaru. Lokalizują się zwykle w szczęce lub żuchwie, zwłaszcza w ich tylnej części. Przerzuty do szczęk występują przede wszystkim u osób starszych (średnia wieku: 53 lata), częściej u mężczyzn. Nowotwory tarczycy odpowiadają za 6% przerzutów do jamy ustnej i często mają złe rokowanie, ponieważ zwykle występują w późnych stadiach choroby podstawowej.

Przypadek leczenia pacjentki z przerzutem nowotworu brodawkowatego tarczycy do żuchwy przedstawiono w artykule, który ukazał się na łamach „Case Reports in Dentistry”. Pacjentka, (lat 56) została skierowana na Wydział Medycyny Jamy Ustnej Uniwersytetu Medycznego Shahid Beheshti w Teheranie (Iran). Powodem wizyty była ocena gwałtownie rosnącej, bolesnej zmiany po lewej stronie żuchwy, która była obecna od 20 dni.

Pacjentka poinformowała o zwichnięciu siekaczy żuchwy spowodowanym upadkiem i – w konsekwencji – usunięciu tych zębów przez lekarza dentystę. Miejsce ekstrakcji nie zagoiło się jednak prawidłowo, a zmiana, która tam powstała, powiększała się w szybkim tempie, utrudniając kobiecie jedzenie.

W badaniu wewnątrzustnym ujawniono rozlany obrzęk po lewej stronie żuchwy, mierzący 3×3 cm. Błona śluzowa w tym miejscu była zaczerwieniona, owrzodzona i częściowo nekrotyczna.

Zdjęcie pantomograficzne wykazało między prawym siekaczem bocznym a lewym drugim przedtrzonowcem przezierność ze słabo określonymi granicami. Tomografia CBCT ujawniła duże uszkodzenie o nieregularnych granicach, związane z masą tkanek miękkich między zębami 26 a 20, z rozległą perforacją policzkowej płytki korowej. Zaobserwowano też erozję płytki korowej i resorpcję korzeni zębów 22, 21 i 20.

Zważywszy na cechy kliniczne i radiograficzne przeprowadzono diagnostykę różnicową w kierunku centralnego ziarniniaka olbrzymiokomórkowego, chłoniaka, raka zębopochodnego oraz przerzutu nowotworowego. Wykonano biopsję, a jej wynik potwierdził złośliwy nowotwór nabłonkowy złożony m.in. z litów (zwartych struktur przypominających gniazda) oraz kanalików.

Przeprowadzona tomografia całego ciała wykazała wiele zmian kostnych, m.in. w brodzie, lewej łopatce, VII żebrze oraz w prawym biodrze. Ponadto zarówno płaty tarczycy, jak i łączący je przesmyk były powiększone i pokryte guzkami.

Badania mikroskopowe w połączeniu z wykonanym barwieniem immunohistochemicznym (IHC) potwierdziły, że zmiana w żuchwie była przerzutowym nowotworem brodawkowatym tarczycy. W ciągu 10 dni od pierwszej wizyty zmiana niemal podwoiła swoją objętość, sprawiając, że spożywanie pokarmów stało się jeszcze trudniejsze. Zmiana dodatkowo krwawiła, występowały też parestezje w okolicy podbródka.

Pacjentka została skierowana do onkologa w celu dalszej oceny i postępowania. Zgodnie z decyzją podjętą przez zespół interdyscyplinarny wykonano paliatywną resekcję zmiany. Niestety pacjentka zmarła miesiąc po postawieniu diagnozy.

Tytuł artykułu: Mandibular Metastasis of Silent Papillary Thyroid Carcinoma: A Rare Case Report with Review of the Literature

Shahzad Gholami1, Mahin Bakhshi1, Saede Atarbashi-Moghadam2, Hassan Mir Mohammad Sadeghi3, Arezoo Rahimzamani1

1 Department of Oral Medicine, School of Dentistry, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran

2 Department of Oral and Maxillofacial Pathology, School of Dentistry, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran

3 Department of Oral and Maxillofacial Surgery, School of Dentistry, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran

Hindawi. Case Reports in Dentistry, Volume 2020, Article ID 8683465, 6 pages, https://doi.org/10.1155/2020/8683465

Artykuł dostępny jest pod adresem:

http://downloads.hindawi.com/journals/crid/2020/8683465.pdf 

Materiał redakcyjny