Periodontologia – wybrane problemy leczenia przyzębia

Periodontologia to dział stomatologii poświęcony chorobom przyzębia. Czasami jest to zapalenie dziąsła, innym razem zmiany chorobowe obejmują kość i korzeń zęba. Od września 2019 roku pojawiła się nowa klasyfikacja chorób przyzębia, dowiedz się więcej od prof. Dr hab. Renaty Górskiej – prezydent Polskiego Towarzystwa Periodontologicznego tutaj.

Czym jest choroba periodontologiczna

Choroba periodontologiczna, inaczej choroba przyzębia dotyczy tkanek otaczających i chroniących ząb. Do tkanek tych zaliczamy kość wyrostka zębodołowego otaczającą korzenie i dziąsło otaczające zęby i pokrywające kość.

Choroby przyzębia mogą rozwijać się w każdym wieku. Jednak najczęściej są przyczyną utraty zębów po 35 roku życia. W zdrowej jamie ustnej kość wyrostka zębodołowego mocno otacza zęby i utrzymuje je w odpowiedniej pozycji. Dziąsło jest twarde, różowe, ściśle przylega do kości, zgłębnikowanie nie wywołuje krwawienia. Otacza szyjkę niczym „kołnierz” i tworzy szczelinę dziąsłową, której normalna głębokość wynosi od 0,5 do 2,5 mm.

Jakie są przyczyny chorób przyzębia?

Jest wiele przyczyn chorób przyzębia. Najczęstszą przyczyną jest niewłaściwa higiena jamy ustnej. Lokalne czynniki drażniące jak:

• nieprawidłowy zgryz,
• brak punktów stycznych,
• nawyki, takie jak zgrzytanie zębami,
• dym nikotynowy mogą przyczynić się do choroby przyzębia.

Podatność na chorobę przyzębia wzrasta przy współistniejących chorobach układowych tj. cukrzyca, choroby krwi. Także nieodpowiednie odżywianie się, przyjmowanie niektórych leków, i wysoki poziom stresu są czynnikami predysponującymi.

Leczenie periodontopatii musi być połączone ze zwalczaniem ich przyczyn. Dlatego tak ważna jest ścisła współpraca lekarza z pacjentem. Regularne profesjonalne oczyszczanie zębów z kamienia jest podstawowym zabiegiem. Pacjent musi nauczyć się odpowiednio usuwać płytkę nazębną i wykrywać jej obecność. Lekarz określi właściwą metodę oczyszczania zębów lub jej poprawę. Może zalecić odpowiednie pasty do zębów i płukanki hamujące rozwój płytki nazębnej. Zaawansowane choroby przyzębia mogą wymagać specjalistycznych zabiegów takich jak kiretaż, gingiwectomia, czyli wycięcie kieszonek zębowych. Może okazać się niezbędne leczenie ortodontyczne i protetyczne.

Wybrane choroby periodontologiczne

Choroby przyzębia to popularne zapalenie dziąseł, parodontoza, leukoplakia. Dowiedz się więcej o problemach przyzębia.

Zapalenie dziąseł – gingivitis – najpopularniejszy problem periodontologiczny

Gingivitis, czyli zapalenie dziąseł to najwcześniejsza forma choroby przyzębia.

Jest to odpowiedź zapalna dziąsła bez destrukcji tkanek podtrzymujących. Objawia się zaczerwienieniem, obrzękiem i łatwym krwawieniem. Przewlekła reakcja zapalna prowadzi do obrzęku lub przerostu dziąseł, krwawienia i nieprzyjemnego zapachu z ust. Główną przyczyną jest podrażnienie wywołane płytką bakteryjną, kamieniem nazębnym lub jednym i drugim.

Podjęcie leczenia w tym okresie pozwala na przywrócenie tkanek przyzębia do normalnego stanu. Profesjonalne oczyszczenie zębów i odpowiednia higiena jamy ustnej zapobiegnie nawrotowi choroby.

Parodontoza w periodontologii

Paradontoza jest chorobą tkanek otaczających ząb, czyli dziąsła, kości oraz cementu korzeniowego. Główną przyczyną rozwoju tej choroby jest odkładanie się płytki bakteryjnej na powierzchniach zębów, spowodowane zaniedbaniami higienicznymi. Dlatego można stwierdzić, że paradontozy (lub zapalenia przyzębia) można uniknąć.

Możliwości zatrzymania stanu chorobowego paradontozy

We wczesnym stadium choroby prawdopodobne jest nawet całkowite jego zlikwidowanie, nie tylko zatrzymanie. Bardzo ważnym elementem przy leczeniu tego schorzenia jest wybór odpowiedniej szczoteczki i pasty do zębów oraz regularne zabiegi higieniczne. Nie mniej jednak jednorazowe usuniecie złogów nazębnych, nawet w połączeniu z doskonałą szczoteczką i pastą nie załatwi sprawy pełnego wyleczenia. Konieczny jest w początkowym okresie systematyczny tzw. scalling i rootplanning, to znaczy regularne usuwanie i wygładzanie poddziąsłowych części powierzchi korzeniowej zębów. Zabieg ten musi odbywać się często (min. raz na miesiąc) tak długo, aż złogi nazębne przestaną się (mimo najlepszego mycia) pojawiać.

Całkowite wyleczenie wczesnego stadium parodontozy wymaga kilku wizyt specjalistycznych. Nie jest drogie, ale wymaga odrobiny cierpliwości.

Zastanawialibyśmy się po co jest rootplanning? Otóż po każdorazowym usunięciu kamienia na poddziąsłowych powierzchniach korzeni zębów pozostają rysy, z czasem zanikające, ale stanowiące doskonałą „kotwicę” dla bakterii odpowiedzialnych za powstawanie złogów. W zależności od stopnia zaawansowania choroby przyzębia, niezbędne wizyty uzupełniające leczenie zajmują zwykle od jednego do trzech miesięcy, ale z całą pewnością warto ten czas właściwie spożytkować.

Leukoplakia w periodontologii

Leukoplakia jest inaczej zwana rogowaceniem białym. Objawia się powstawaniem białych plam o gładkiej powierzchni, umiejscowionych w obrębie błon śluzowych jamy ustnej i narządów płciowych. Czynnikiem prowokującym wystąpienie zmian w jamie ustnej jest stałe drażnienie śluzówki, np. przez nieodpowiednio dopasowane protezy, próchnicze zęby, nadmierne palenie tytoniu, zaniedbania higieniczne. Wystąpienie zmian na narządach płciowych jest spowodowane zmianami starczymi, np. u kobiet zaniknięciem produkcji hormonów przez jajniki. Białawe plamy o opalizującym odcieniu charakteryzują się stwardnieniem podstawy i niewielkim bruzdowaniem powierzchni. U mężczyzn zmiany najczęściej występują na błonach śluzowych jamy ustnej, u kobiet zaś na narządach płciowych. Leczenie periodontologiczne polega na usunięciu czynników drażniących. Miejsca zmienione chorobowo usuwa się chirurgicznie lub przy użyciu krioterapii. Można również zastosować terapię farmakologiczną z użyciem leków na bazie retinoidów. Należy pamiętać, że nieleczona leukoplakia może być przyczyną zmian nowotworowych.

Prawidłowa pielęgnacja uzębienia a choroby przyzębia

Prawidłowe szczotkowanie zębów nie jest wystarczającym zabiegiem do utrzymania odpowiedniej higieny jamy ustnej i uniknięcie chorób przyzębia. Nawet najcieńsze włosie szczoteczki nie jest w stanie dotrzeć do wszystkich powierzchni zęba. W przypadku ściśle ustawionych zębów nitka dentystyczna jest jedynym sposobem na higienę przestrzeni międzyzębowych. W przypadku stłoczeń można stosować nitki woskowane, które ułatwiają wprowadzenie przestrzeni międzyzębowej. Oprócz nitek woskowanych są nitki fluorowane. Prawidłowa higiena okolicy pod mostami, koronami jest możliwa tylko dzięki nitce dentystycznej tzw. super floss lub irygatorom wodnym. Instrukcje nitkowania, w zależności od wskazań, przeprowadza stomatolog lub higienistka stomatologiczna. Jest to bardzo ważne, gdyż nieprawidłowe nitkowanie często prowadzi do uszkodzenia brodawki dziąsłowej i przyzębia, czyli problemów periodontologicznych. Więcej informacji znajdziesz w dziale HIGIENA I ZDROWIE.

Profilaktyka w periodontologii

Profilaktyka w chorobach przyzębia to podstawa. Dowiedz się, jak dbać o zdrowie jamy ustnej, by uniknąć nieprzyjemnych chorób periodontologicznych.

Najlepsza szczoteczka do zębów, która pomoże uchronić nasze zęby przed chorobami przyzębia

Wszędzie słyszymy opinie, że korzystanie z produktów naturalnych jest lepsze aniżeli produktów wykonanych z materiałów sztucznych. Jeśli chodzi o szczoteczkę do codziennego szczotkowania zębów to nic bardziej błędnego. Szczoteczka powinna być wykonana z tworzywa sztucznego (zarówno rękojeść jak i włosie). W szczoteczce z włosia naturalnego, które jest w środku puste, gromadzą się bakterie, a to sprzyja rozwojowi infekcji w jamie ustnej. Najlepiej jest używać szczoteczki z włosiem o średnim stopniu twardości lub gdy lekarz zaleci inaczej, z miękkim włosiem. Szczoteczkę wymieniamy przeciętnie co 2-3 miesiące. Widocznym efektem jej zużycia jest rozchodzenie się włosia. Przed użyciem nowej szczoteczki należy zdezynfekować ją w wodzie z mydłem i umieszczając ją na dobę w 3% wodzie utlenionej. Po tym czasie szczoteczkę płuczemy i suszymy stawiając włosiem do góry. Po każdorazowym użyciu szczoteczkę płuczemy i suszymy bez zamykania w opakowaniu, gdyż np.: wirus opryszczki przeżywa na mokrej szczotce nawet tydzień, a bakterie wywołujące infekcje – kilkanaście godzin.

Czym należy się kierować przy wyborze pasty do zębów? Czy rodzaj pasty może wpływać na problemy przyzębia?

Obecnie na naszym rynku jest bardzo duży wybór past do zębów różnych producentów. Większość z nich posiada podobne składniki, charakteryzują się takimi samymi właściwościami. Na co więc zwrócić uwagę przy wyborze pasty?

Pasta do codziennego użytku powinna zawierać związki fluoru, które ograniczają wzrost płytki nazębnej – usuwanie i ograniczanie wzrostu płytki nazębnej to podstawowe działanie profilaktyczne w chorobach przyzębia. W niektórych regionach Polski poziom fluoru w wodzie pitnej jest na tyle wysoki (powyżej 0,7) że osoby te powinny korzystać z pasty bezfluorowej. W przeciwnym razie może wystąpić fluoroza (plamkowatość szkliwa). To jednak grupa nieliczna. Pasty powinny też zawierać środki ścierno-polerujące, które nie tylko usuwają osad, ale i wygładzają powierzchnię zęba, dzięki czemu osad odkłada się w mniejszym stopniu. W tym celu do past dodaje się związki krzemu, a także szczególnie korzystny hydroksyapatyt, substancję wchodzącą w skład zębów. W paście powinny również znaleźć się substancje utrudniające wzrost płytki bakteryjnej, są to np: triclosan, sangwinaryna, pirofosforany, związki cynku. Użycie past ze środkami silnie ścierającymi powinniśmy konsultować się ze stomatologiem. Powinny ich unikać zwłaszcza osoby z ubytkami przyszyjkowymi, tzw. abrazyjnymi lub klinowymi. W większości past do zębów dodawane są detergenty, czyli środki myjące. Rozpuszczają one płytkę osadu, no i pienią się, dając poczucie większej skuteczności. Substancje smakowe dodawane do past nie mają zbyt dużego znaczenia. Jednak wyciąg z mięty działa odświeżająco.

Czy koenzym Q10 jest pomocny w leczeniu paradontozy?

Koenzym Q10 może być także stosowany w stomatologii – szczególnie w paradontozie, czyli zapaleniu przyzębia (aparatu zawieszeniowego zęba). Działa regenerująco, zmniejsza stan zapalny. Naturalna produkcja Koenzymu Q10 spada wraz z wiekiem, dlatego warto uzupełniać jego niedobory w organizmie poprzez przyjmowanie suplementów diety lub poprzez odpowiedni dobór przygotowanych produktów. Koenzym Q10 należy traktować jako element wspierający leczenie parodontozy.

Czy można używać szczoteczki elektrycznej ORAL-B z irygatorem nosząc aparat stały?

Noszenie aparatu stałego powoduje niestety utrudnione oczyszczenie miejsc, gdzie umocowane są zamki oraz ligatura aparatu stałego. A niedokładne czyszczenie może doprowadzić do pojawienia się chorób przyzębia. Zwykła szczoteczka nie zawsze całkowicie oczyszcza wymienione miejsca. W związku z powyższym stosowanie dodatkowych środków higienicznych do jamy ustnej jest jak najbardziej wskazane. Ze szczoteczek do zębów polecamy szczoteczkę soniczną Philips Sonicare, która emituje fale dźwiękowe wywołując efekt kawitacji (tworzenia aktywnego tlenu). Doskonale eliminuje płytkę nazębną z miejsc trudno dostępnych jak i masuje dziąsło powodując jego większe ukrwienie. Irygator z kolei to kolejne pożyteczne urządzenie do codziennej higieny jamy ustnej. Ciśnienie środka antyseptyczego wypływającego z końcówki irygatora doskonale oczyszcza przestrzenie międzyzębowe oraz inne trudno dostępne miejsca.

Czy najpierw należy nitkować czy myć zęby?

Zdania na ten temat są podzielone. Jedni naukowcy po przeprowadzeniu badań uważają, że nitować zęby należy przed myciem, inni, że po ich wyszczotkowaniu. W rzeczywistości liczy się przecież efekt, to znaczy prawidłowo umyte zęby. Czyli wg naukowców z różnych krajów można dopuścić tu pełną dowolność – co robić najpierw: nitkować czy szczotkować. Jednakowoż z obserwacji klinicznych wynika, że w większości wypadków lepszy efekt użycia nici dentystycznej osiąga się po dokładnym i rzetelnym umyciu zębów szczoteczką.

Czy po posiłku wystarczy przepłukać jamę ustną specjalną płukanką?

Odpowiadając na pytanie od razu powiemy, że nie wystarczy. Jednak po jakimkolwiek posiłku dobrze jest wykonać szybki zabieg higieniczny jamy ustnej. To pozwoli zadbać o profilaktykę jamy ustnej i uniknąć wielu chorób przyzębia. Dlatego nie mając pod ręką szczoteczki, przepłukanie ust przez kilkanaście sekund jest lepsze niż nic. Najlepiej jest oczywiście umyć zęby szczoteczką i pastą do zębów albo chociaż przeczyścić je nićmi dentystycznymi. Ale wtedy trzeba nosić przy sobie pastę i szczoteczkę. Specjalnych płukanek również nie nosimy przy sobie. Przepłukać jamę ustną np. w pracy możemy również czystą wodą, która oczyści jamę ustną z resztek pokarmowych oraz zneutralizuje trochę niskie pH. Pamiętajmy, że przepłukanie jamy ustnej specjalną płukanką jest zabiegiem dodatkowym, wspomagającym higienę. Zęby zawsze należy umyć przynajmniej dwa razy w ciągu dnia i na zabieg ten poświęcić co najmniej pięć minut.

Czy usuwanie kamienia powoduje osłabienie szkliwa?

Zabieg usuwania kamienia w żaden sposób nie osłabia ani nie niszczy szkliwa.

Kamień nazębny, który na szkliwie widać to jedynie koniec prawdziwego kamienia. Zdejmuje się go przede wszystkim (często wyłącznie) z pod – i nad dziąsłowej powierzchni korzenia zęba, która nie jest pokryta szkliwem, tylko tzw. cementem korzeniowym – dlatego zresztą właśnie tam kamień głównie się odkłada. Cement korzeniowy ma bowiem ze swej natury znacznie większą porowatość niż szkliwo. Natomiast po usunięciu kamienia ze szkliwa może, choć nie musi wystąpić nadwrażliwość okolicy szyjek zębów. Spowodowane jest to odsłonięciem tej okolicy i uwrażliwieniem na bodźce zewnętrzne. Dlatego po zabiegu usunięcia kamienia nazębnego w powierzchnię zębów wciera się stężone preparaty fluorkowe. Jednym słowem, usuwanie kamienia nazębnego jest całkowicie bezpieczne dla szkliwa i trzeba je wykonywać systematycznie, również w celu profilaktyki chorób przyzębia.

Jak należy myć zęby przy paradontozie?

Podobnie jak przy zdrowym przyzębiu, z tą różnicą by nie powodować z dziąseł jeszcze większych krwawień, które mogą być właśnie objawem paradontozy. Jednocześnie zęby trzeba myć długo i bardzo dokładnie, gdyż podstawą leczenia tej choroby jest perfekcyjna higiena. Im mniej w jamie ustnej resztek jedzenia, tym mniej pożywki dla bakterii, które wywołują chorobę. Jeśli lekarz nie zaleci inaczej, można przy myciu masować szczoteczką dziąsła, aby poprawić ich ukrwienie. Pomaga to zahamować stan zapalny dziąseł i przyspiesza ich gojenie. Jedyną z wyboru również dla pacjentów z paradontozą jest szczoteczka soniczna Philips Sonicare.

Jak poradzić sobie z szybko narastającym kamieniem nazębnym?

Kamień nazębny tworzy się z płytki bakteryjnej już po 24 godzinach od zaprzestania zabiegów higienicznych w jamie ustnej. Jednak proces ten uzależniony jest osobniczo. Najważniejszym zabiegiem higienicznym w obrębie jamy ustnej jest szczotkowanie zębów. Czyszczenie należy wykonywać przynajmniej 2 razy dziennie, rano po śniadaniu i wieczorem po ostatnim posiłku.

W procesie czyszczenia zębów oczywiście bardzo ważnym elementem są nitki dentystyczne, wykałaczki i inne akcesoria, służące do dodatkowej higieny jamy ustnej. W przypadku szybko narastającego kamienia nazębnego należy się w nie zaopatrzyć i często stosować. Powstający kamień nazębny należy usuwać profesjonalnie w gabinecie stomatologicznym przeciętnie co 3-6 miesięcy lub częściej w zależności od potrzeby. Po takim zabiegu, zęby powinno się poddać piaskowaniu i polerowaniu, przez co ich powierzchnia staje się gładsza i odporniejsza na osadzanie się bakterii. Tworzenie się płytki bakteryjnej a następnie kamienia można zmniejszyć farmakologicznie. Takim środkiem są ogólnie dostępne różnego rodzaju płukanki, które oprócz zawartości fluoru zawierają chlorheksydynę. Jednak najważniejszą sprawą jest sama technika mycia zębów oraz czas poświęcony tej czynności. Optymalnym czasem poświęconym na dokładne oczyszczenie zębów jest około 5 minut, tak aby każda ćwiartka jamy ustnej została należycie pozbawiona płytki nazębnej. Więcej informacji można uzyskać dziale Higiena.

Pamiętaj, najlepszym doradcą będzie sam lekarz stomatolog i Tylko On będzie mógł pomóc w sposób bardzo profesjonalny.

Krwawienie dziąseł przy szczotkowaniu – sygnał chorób przyzębia

Krwawienie wskazuje na zapalenie dziąseł, co nie oznacza, że należy zaprzestać szczotkowania, wręcz przeciwnie. Masując dziąsła szczoteczką , najlepiej suchą, pobudzamy w nich krążenie, co jest bardzo korzystne, nawet jeśli wywołuje to lekkie krwawienia. Jeśli krwawienia są obfitsze, lepiej udać się do stomatologa w celu dokładnego ustalenia rozpoznania i wyboru środków zaradczych.

Periodontologia wybrane problemy i pytania dotyczące chorób przyzębia

Parodontoza szóstek a usuwanie zębów

Mam 33 lata i stwierdzono u mnie paradontozę szóstek, i muszę stracić wszystkie szóstki (zostały 2). 8 Lat temu obniżyła mi się o 1,5 mm górna jedynka. O higienę jamy ustnej dbam bardzo szczególnie. Niestety czasem zbiera mi się ropa wokół szóstki. Lekarz przepisał mi koenzym Q, antybiotyk. Inny ściągnął ropę i nawet nie wspomniał o jakimkolwiek leczeniu tabletkami, następny kazał już zawczasu usunąć szóstki… I właściwie nie wiem, czy zaufać lekarzom, nie znam żadnego specjalisty w Zielonej Górze, a lekarze których odwiedzam są przypadkowi, bo z każdego gabinetu wychodzę z niesmakiem. Proszę o poradę medyczną i o wskazanie gabinetu godnego pochwały w Zielonej Górze lub w pobliżu?

Z Pana opisu wynika, że prawdopodobnie cierpi Pan na tzw. zapalenie przyzębia dorosłych. Jest to jednostka chorobowa dotycząca osób dorosłych, w której dochodzi do zaniku kości wyrostka zębodołowego szczęki i żuchwy wraz tworzeniem się głębokich kieszonek patologicznych, najczęściej w okolicy zębów pierwszych trzonowych (szóstki) oraz przednich (siekacze). Choroba zaczyna się niepozornie, trwa długo i prowadzi do utraty uzębienia w przypadku nieleczenia. Objawem sugerującym są krwawienia z dziąseł podczas szczotkowania, obrzęknięte brodawki dziąsłowe. Często schorzenie jest dziedziczne, występuje u rodziców. Główną jednak przyczyną jest płytka bakteryjna bytująca na powierzchni zębów i w kieszonce dziąsłowej.

Leczenie zapalenia przyzębia jest długotrwałe.

Polega na systematycznych zabiegach usuwania złogów nazębnych nad i poddziąsłowych przez lekarza, stosowania się do rygorystycznych wskazań higienicznych. W zaawansowanej postaci wykonuje się zabiegi chirurgiczne mające na celu usunięcia obumarłego nabłonka kieszonki, cementu korzeniowego i ziarniny z głębokich kieszonek, co przyśpiesza gojenie się przyzębia. Niekiedy (np.: ropień podśluzówkowy, okołowierzchołkowy) ze wskazań lekarza przyjmuje się antybiotyk, który penetruje płyn kieszonki dziąsłowej i niszczy bytujące tam bakterie oraz łagodzi stan ostry. Leczeniem powyższego schorzenia powinien zająć się specjalista periodontolog. Najważniejszą rzeczą jest prawidłowa higiena jamy ustnej, korzystanie z płukanek antybakteryjnych, nici dentystycznych, irygatorów wodnych. Najlepszą szczoteczką, wg. opinii naukowców, jest soniczna szczoteczka Philips Sonicare, która dzięki fali dźwiękowej wywołuje efekt kawitacji (tworzenie się bąbelków z tlenem), który penetruje kieszonkę dziąsłową i eliminuje florę bakteryjną, jednocześnie wykonują masaż dziąseł i usuwając płytkę bakteryjną. Co do specjalisty na terenie Zielonej Góry i okolic to ciężko nam wskazać konkretnego lekarza. Warto zgłosić się do dużego ośrodka specjalitycznego np.: Kraków, Wrocław.

Nawracające afty

Moja żona cierpi na nawracające afty. Jaki lek może jej naprawdę pomóc? Chcę nadmienić, że stosuje Solcoseryl, Sachol, Aftin, ale nie są one skuteczne.

Z medycznego punktu widzenia chorobę, na którą cierpi Pańska żona nazywamy aftowym nawrotowym zapaleniem błony śluzowej jamy ustnej. Etiologia nie jest tu znana. Wiadomo, że niektóre urazy mechaniczne (np. ukłucie szczoteczką do zębów, źle dopasowane protezy, zabiegi stomatologiczne) mogą bezpośrednio wyzwalać pojawienie się aft. Czasami istnieje związek z miesiączkami, z zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi czy przeżytym stresem. Leczenie polega tylko na likwidowaniu objawów. Staramy się zmniejszyć bolesność, przyspieszyć nabłonkowanie zmian. Możemy stosować przyżegania 1-5% wodnym roztworem azotanu srebra, pędzlowanie błękitem metylenowym. Oczywiście, szybsze gojenie się ran i zmniejszenie bolesności uzyskuje się także przez preparaty już stosowane przez Pana żonę, a więc – Solcoseryl, Sachol, Aftin, Tantum verde. Jeśli chodzi o zapobieganie nawrotom, na ogół zawodzą wszystkie leki. Czasami u niektórych osób zaobserwowano zmniejszenie nawrotów po leczeniu przeciwalergicznym: rozpylaniu miejscowo kortyzolu. Próbuje się też stosować suplementację witamin z grupy B. Nie są to jednak doniesienia optymistyczne, nie we wszystkich przypadkach udaje się zapobiec nawrotom. Niekiedy dochodzi jednak do samowyleczenia. Jeżeli chce Pan uzyskać bliższe informacje na temat nowych prób leczenia aft, doradzam wizytę u lekarza stomatologa lub laryngologa.

Białawe naloty na języku

Na moim języku pojawiły się białawe naloty. Czy to jakaś choroba? Czy powinnam iść do lekarza?

Białawe naloty na języku mogą wystąpić w przebiegu grzybicy jamy ustnej. Do rozwoju infekcji grzybiczej dochodzi w przypadku przewlekłego stosowania antybiotyków. Wówczas następują zaburzenia flory bakteryjnej jamy ustnej i pojawiają się grzyby. Drugą przyczyną tego typu dolegliwości mogą być zaburzenia pracy układu immunologicznego. Białe ogniska na języku bywają również objawem leukoplakii – czyli rogowacenia białego. Do powstawania takich zmian prowadzi zła higiena jamy ustnej, zęby próchnicze, źle dopasowane protezy dentystyczne, a także palenie tytoniu. O ostatecznym rozpoznaniu i leczeniu musi decydować lekarz. Dlatego radzę udać się najpierw po poradę do lekarza pierwszego kontaktu, który obejrzy zmiany, skieruje na odpowiednie badania lub na konsultację do lekarza specjalisty, jeśli sam nie poradzi sobie z leczeniem tej dolegliwości.

Ból zębów w nocy przy parodontozie

Nie mogę spać ponieważ bolą mnie zęby po lewej stronie twarzy i bardziej w części górnej uzębienia. Mam parodontozę – odsłonięte szyjki zębów. Od dwóch dni w trakcie dnia pobolewa mnie w sposób znośny. Najgorzej jest w nocy. Co jest przyczyną bólu?

W takiej sytuacji dłużej nie należy zwlekać i udać się jak najszybciej do dentysty. Naprawdę tylko wizyta na fotelu może pomóc. Opisywane objawy są typowymi dla zapalenia miazgi. W każdym zębie jest tkanka nerwowa i jeśli dojdzie do zapalenia to wtedy trudno określić, który ząb boli, a nawet czasami nie wiadomo, czy boli w szczęce czy w żuchwie. Odsłonięte szyjki to jeszcze nie paradontoza. Należy zwrócić szczególną uwagę na codzienną higienę. Zarówno w przypadku paradontozy jak wrażliwych odsłoniętych szyjek zębowych bezkonkurencyjna jest szczoteczka Philips Sonicare.

Ból dziąseł przy plombowanych zębach

Od kilku miesięcy mam problem z dziąsłami – bolą mnie przy zębach które pół roku temu plombowałam. Mam czerwone obwódki wokół tych zębów, zęby reagują na zimno, a w przestrzeniach pomiędzy nimi mam wrażenie że zbiera się jedzenie i nieco obsunęły się dziąsła, tak jakby zrobiła tam się jakaś kieszeń. Poza tym ten nieprzyjemny zapach z ust… Byłam u kilku lekarzy ale nikt nie potrafi mi pomóc – jedni mówili że nie mają wystarczającej wiedzy dotyczącej chorób dziąseł, dowiedziałam się że może dlatego że nie dbam o higienę jamy ustnej (próbowałam kilku rodzajów szczoteczek, past, dbam o zęby naprawdę). Próbowałam już wszystkiego – płukałam szałwią, różnymi środkami dostępnymi na rynku, smarowałam, próbowałyśmy z moją dentystką lakierować, aby znieść nadwrażliwość…

Opisany problem jest bardzo złożony i wymaga dokładniejszego zbadania najlepiej wykonanego przez kilku lekarzy niezależnie. Czerwone obwódki wokół zęba (tzw. zapalenia dziąsła brzeżnego – gingivitis), są wywołane przez niewłaściwą higienę. Bardzo ważną rzeczą jest prawidłowe szczotkowanie. Jedyną szczoteczką z wyboru, która redukuje gingivitis, czyli zapalenie dziąseł jest szczoteczka Philips Sonicare, emitująca fale dźwiękowe, które skutecznie usuwaj płytkę bakteryjną, resztki pokarmowe, jak również wykonuje masaż dziąseł. Stosowanie Sonicare działa również bakteriobójczo na florę bakteryjną beztlenową znajdującą się w chorym przyzębiu. Prawdopodobnie ze względu na błędne techniki szczotkowania doszło do obnażenia szyjek zębowych, wydłużenie się koron klinicznych a przez to znaczną bolesność na bodźce zewnętrzne, np. zimno. Błędne techniki szczotkowania doprowadziły do gromadzenia się płytki bakteryjnej i tworzenia stanu zapalnego przyzębia z wytworzeniem kieszonek patologicznych, w których gromadzi się pokarm. Stąd być może nieprzyjemny zapach z ust, oczywiście wykluczając przyczyny ogólnoustrojowe, np.: cukrzyca, choroby przewodu pokarmowego. Najlepiej byłoby udać się do lekarza specjalisty periodontologa, który zajmuje się chorobami przyzębia i wdroży odpowiednie leczenie. Należy wykonać zabiegi usunięcia kamienia nazębnego, skaling poddziąsłowy z oczyszczeniem kieszonek. Na początek polecalibyśmy prawidłową higienę z użyciem Sonicare, oraz płukanek antyseptycznych dostępnych w aptekach.

Napuchnięte i krwawiące dziąsła

Od pewnego czasu zauważyłam, że mam zaczerwienione, jakby napuchnięte dziąsła. Przy myciu zębów odczuwam ból, pojawia się krew. Czasami objawy nasilają się, czasami zupełnie znikają. Boję się, że jestem chora na paradontozę. Czy to mogą być objawy tej choroby? Co jest jej przyczyną? Co powinnam zrobić, aby nie stracić zębów? Mam 38 lat, jestem ogólnie zdrowa i do tej pory nie miałam większych kłopotów z zębami.

Jednym z pierwszych sygnałów, który może świadczyć o rozwijającej się paradontozie, są powtarzające się stany zapalne dziąseł. Powodują je bakterie żyjące w osadzającym się na zębach nalocie (tzw. płytka bakteryjna, płytka nazębna). Jeśli nie jest on systematycznie usuwany, bakterie szybko się namnażają, dochodzi do zapalenia dziąseł, które zaczynają krwawić, najpierw przy myciu zębów lub jedzeniu twardych pokarmów. Takie infekcje mogą nasilać się i znikać. Jeśli myjemy zęby niedbale lub za krótko, miękka płytka twardnieje, powstaje kamień nazębny, który zaczyna osadzać się na szyjkach zębów, a także głębiej w kieszonkach dziąsłowych. Stopniowo dziąsła zaczynają odstawać od zębów, są obrzęknięte, czerwone, bolesne, krwawią. Tworzą się tzw. kieszonki patologicze, w których gromadzą się resztki pokarmu. Dziąsła stopniowo osiadają, odsłaniają się korzenie zębów, zanika kość wyrostka zębodołowego, co prowadzi do rozchwiania, przemieszczania się i wypadania zębów. Przyczyną paradontozy, oprócz braku higieny, mogą też być wady zgryzu, źle wykonane plomby i implanty. Uważa się również, że chorobie sprzyja stres, skażenie środowiska, niedobór witamin, zaburzenia hormonalne i przemiany materii, palenie tytoniu, uwarunkowania genetyczne, a także niektóre choroby – cukrzyca, nadciśnienie tętnicze. Leczenie jest skomplikowane, długotrwałe i niestety bywa czasami nieskuteczne. Wymaga cierpliwości zarówno pacjenta, jak i lekarza stomatologa. Ulgę chorym dziąsłom przynosi niekiedy smarowanie maściami z wyciągiem alg morskich, liści aloesu, szałwii lub stosowanie okładów borowinowych. Najważniejsza jest jednak profilaktyka. Konieczne jest dokładne czyszczenie zębów i dziąseł kilka razy dziennie (przynajmniej dwa razy) po 5 min, najlepiej średnio twardą szczoteczką, najpierw samą pastą, a dopiero potem w połączeniu z wodą. Warto także pamiętać o usuwaniu kilka razy do roku kamienia nazębnego, przestrzeganiu odpowiedniej diety bogatej w białko, witaminy i minerały. Należy też po każdym posiłku płukać usta specjalnym płynem zapobiegającym paradontozie. Oczywiście chory powinien być pod stałą opieką lekarza stomatologa, który będzie decydował, jakie zabiegi są konieczne, aby powstrzymać rozwój choroby.