Zanim ortodonta założy nam aparat

Korygowanie wad zgryzu za pomocą stałego aparatu ortodontycznego jest procesem, który wymaga od pacjentów cierpliwości oraz wytrwałości. W trakcie leczenia pacjent musi dokładnie przestrzegać zaleceń lekarza i systematycznie pojawiać się na wizytach kontrolnych.

Warto przypomnieć, iż przed założeniem aparatu konieczne jest wyleczenie wszystkich chorych zębów. Ubytki próchnicowe muszą zostać przez dentystę oczyszczone, natomiast zęby martwe – usunięte lub przeleczone kanałowo.

Istotna jest również higienizacja jamy ustnej. Leczenie ortodontyczne powinno poprzedzać usunięcie osadu i kamienia nazębnego oraz zlikwidowanie stanów zapalnych dziąseł. Jeśli stomatolog uzna to za konieczne, należy również przeprowadzić lakierowanie fluorem w celu wzmocnienia szkliwa zębów.

Wszystkie te zabiegi mają charakter profilaktyczny – zmniejszają ryzyko próchnicy, która może zaatakować zęby podczas leczenia aparatem stałym. W tym okresie szczególnie trudno jest oczyścić powierzchnie zębów w bezpośredniej okolicy zamków ortodontycznych oraz usunąć resztki pokarmowe z przestrzeni międzyzębowych.

Ważna jest również diagnostyka

Przed dopasowaniem i założeniem aparatu konieczne są również dokładne badania diagnostyczne. Pacjent musi wykonać pantomogram (panoramiczne prześwietlenie wszystkich zębów), boczne zdjęcie czaszki (zdjęcie cefalometryczne), a w niektórych gabinetach – fotografię stanu zębów. Zdjęcia te dostarczają cennych informacji pozwalających uniknąć ewentualnych powikłań i zakończyć leczenie z optymalnym efektem, np. dzięki nim można w porę wychwycić zmiany niewidoczne gołym okiem, takie jak uszkodzenie wierzchołków korzeni i choroby tkanek okołowierzchołkowych. Zdjęcia pozwalają także ocenić stan wyrostka zębodołowego, uszeregowanie zębów, rysy twarzy, profil.

W dalszej kolejności stomatolog wykonuje gipsowe wyciski wszystkich zębów, czyli tzw. modele diagnostyczne. Służą one do opracowania idealnego ustawienia zębów i doboru odpowiedniego aparatu.

Następnie ustala długofalowy plan działania – podczas rozmowy z pacjentem poznaje jego potrzeby estetyczne i decyduje, w jakiej kolejności przeprowadzić poszczególne etapy leczenia. W tym momencie decyduje także o ewentualnych ekstrakcjach zębów, które mogą okazać się konieczne w przypadku dysproporcji między łukami zębowymi.

Podstawowym czynnikiem motywującym pacjentów do zgłaszania się na leczenie ortodontyczne jest poprawa wyglądu uzębienia. Warto podkreślić, że współczesna ortodoncja wychodzi naprzeciw tym oczekiwaniom. Stomatolodzy w planowaniu leczenia ortodontycznego – poza dążeniem do osiągnięcia idealnych lub optymalnych warunków zgryzowych – kierują się również zasadami estetyki, a ich celem jest uzyskanie idealnych proporcji twarzy i efektu pięknego uśmiechu.

B.Sz.