Ubytek próchnicowy
Ubytek próchnicowy
Objaw kliniczny postępującego procesu próchnicowego, wywołującego mniejsze lub większe zniszczenie tkanek twardych zęba, na skutek demineralizacji substancji nieorganicznej i rozkładu gnilnego podłoża zęba; obejmuje zespół zmian anatomopatologicznych w szkliwie, zębinie i cemencie korzeniowym. Radiologicznie zaznacza się jako ubytek cienia korony zęba. Ubytki na powierzchniach stycznych korony często mogą być rozpoznane wyłącznie radiologicznie.
POWIĄZANE ARTYKUŁY
W ostatnich latach, dzięki postępowi technologii, obserwujemy burzliwy rozwój materiałów stomatologicznych w kierunku bioaktywności. Przyczynia się to do znacznej poprawy ich właściwości zarówno fizycznych, jak i chemicznych, co umożliwia ich stosowa...
Ubytek klinowy to ubytek szkliwa niepróchnicowego pochodzenia, tworzący się najczęściej w okolicy szyjki zębowej – w miejscu, w którym korona zęba łączy się z korzeniem. Ubytek klinowy wygląda inaczej niż zmiana próchnicowa – ma owalny kształt, jest ...
Ubytek Stafnego (SBC) – znany także jako defekt Stafnego albo ubytek kostny Stafne’a – to wykrywany najczęściej przypadkowo podczas tomografii CBCT żuchwy wyraźnie ukształtowany defekt kostny o jajowatym lub okrągłym kształcie, zlokalizowany po stron...
