Twarz Baby Jagi, czyli fatalne skutki utraty zębów

Utrata zębów może radykalnie zmienić rysy naszej twarzy i nadać nam wygląd złośliwej Baby Jagi.

Brak zębów – zwłaszcza bocznych trzonowców – nie tylko niekorzystnie wpływa na cały narząd żucia, lecz również zaburza estetykę twarzy. Osoby z rozległymi brakami zębowymi wyglądają znacznie starzej niż ich rówieśnicy i często budzą niechęć otoczenia. Być może dlatego, że zmiany zachodzące w ich wyglądzie upodabniają je do negatywnej bohaterki bajek – złej i podstępnej Baby Jagi.

Co dzieje się z naszym narządem żucia po utracie zębów?
Przy rozległych brakach w uzębieniu reszta zębów zaczyna się samoistnie przemieszczać. Proces ten obejmuje nachylanie zębów sąsiednich do luki lub wydłużanie zębów przeciwstawnych, co często doprowadza do powstania węzłów urazowych. Inną konsekwencją jest przeciążenie zębów przednich i ich nieprawidłowe wychylenie do przodu. Z czasem dochodzi też do patologicznego starcia zębów i zakłócenia prawidłowego ruchu żuchwy w stawie skroniowo-żuchwowym. To z kolei powoduje wzrost napięcia mięśni żwaczy, przeciążenie stawów i zanik kości wyrostka zębodołowego.

Wpływ braków zębowych na układ stomatognatyczny doskonale ilustruje ten obrazek.

Zachwiane proporcje twarzy = utrata młodzieńczego wyglądu
Warto w tym miejscu przypomnieć, że twarz tylko wtedy wydaje się atrakcyjna i piękna, jeżeli jej 3 odcinki (czołowy, nosowy i dolny) są w przybliżeniu tej samej długości. Mówiąc innymi słowy, wysokość czoła powinna równać się wysokości części środkowej twarzy, ta zaś powinna mieć taką samą wysokość, co piętro dolne.

Jednak w wyniku utraty zębów proporcje te ulegają zachwianiu. O ile wysokość odcinka czołowego i nosowego jest nadal proporcjonalna, a tyle dolne piętro twarzy ulega skróceniu. To obniżanie się dolnego piętra definitywnie zmienia nasz wygląd, a zwłaszcza nasz profil. Nos optycznie staje się dłuższy i bardziej zbliżony do brody, między nosem a bródką pojawiają się zmarszczki, a naturalne fałdy nosowo-wargowe (tzw. rowki uśmiechu) stają się głębsze i wyraźniejsze.

Jednak proces deformacji postępuje dalej – z czasem czerwień wargowa staje się coraz mniej widoczna, skóra na policzkach traci jędrność i wiotczeje, a kąciki ust opadają do dołu, nadając twarzy ponury, stale niezadowolony wyraz.

Na tym etapie skorygowanie rysów twarzy wymaga już długotrwałego (i kosztownego) leczenia. Wiele osób decyduje się na zabiegi z zakresu medycyny estetycznej, wierząc, że przywrócą im one młody wygląd. Tymczasem w takim przypadku konieczna jest konsultacja z lekarzem stomatologiem, specjalizującym w leczeniu dysfunkcji narządu żucia, a także ze specjalistą z zakresu protetyki. Zastrzyki z botoksu czy lifting twarzy nie dadzą bowiem pożądanych efektów bez wcześniejszego leczenia przyczynowego.

B.Sz.