Implanty nie dla pacjentów z alergią na penicylinę?

Zastosowanie implantów stomatologicznych może być dwukrotnie bardziej narażone na niepowodzenie u osób zgłaszających alergię na penicylinę, które otrzymują alternatywne antybiotyki, w porównaniu z tymi, którym podawano amoksycylinę. Tak wynika z badania przeprowadzonego w ostatnim czasie przez naukowców z NYU College of Dentistry.

Opublikowany w „Clinical Implant Dentistry and Related Research” artykuł pt. „Wskaźniki niepowodzeń implantów stomatologicznych u pacjentów z alergią na penicylinę zgłaszaną przez pacjentów” (Dental implant failure rates in patients with self-reported allergy to penicillin) jest pierwszym badaniem nad wpływem antybiotyków innych niż amoksycylina na leczenie z użyciem implantów.

Istotny wpływ zastosowanego antybiotyku na powodzenie terapii

Z badania wynika, że chociaż implanty dentystyczne są w wysokim stopniu skuteczne, pewien odsetek terapii z ich użyciem kończy się porażką – np. gdy kość szczęki nie integruje się prawidłowo z implantem. Może się to zdarzyć z różnych powodów, takich jak np. infekcja. Aby zmniejszyć ryzyko infekcji, wielu stomatologów przepisuje amoksycylinę (antybiotyk z rodziny penicylin) przed i po zabiegu implantacji. Jeżeli jednak pacjent zgłasza alergię na penicylinę, można zalecić alternatywne antybiotyki.

Aby ocenić skutki przyjmowania różnych antybiotyków, naukowcy z NYU College of Dentistry ocenili karty pacjentów, którzy byli poddani terapii implantoprotetycznej, dokumentując, które antybiotyki zostały im podane, oraz czy wszczepienie implantu stomatologicznego zakończyło się sukcesem, czy porażką.

W badaniu wzięło udział 838 pacjentów: 434, którzy zgłaszali alergię na penicylinę, a także losową próbę 404 osób wolnych od alergii. Wszystkim pacjentom bez alergii na penicylinę podawano amoksycylinę, natomiast tym, którzy zgłaszali alergię, podawano alternatywne antybiotyki: klindamycynę, azytromycynę, cyprofloksacynę lub metronidazol.

Naukowcy z NYU College of Dentistry wykazali, że leczenie z użyciem implantów nie powiodło się u 17,1% pacjentów, którzy zgłaszali alergię na penicylinę, w porównaniu do 8,4% pacjentów wolnych od alergii. U pacjentów, którzy przyjmowali antybiotyki inne niż amoksycylina, prawdopodobieństwo sukcesu leczenia implantami było znacznie mniejsze – wskaźnik niepowodzenia u osób przyjmujących klindamycynę wyniósł 19,9%, a u przyjmujących azytromycynę – 30,8%. Ponadto pacjenci z alergią na penicylinę wcześniej doświadczali awarii implantu (w czasie krótszym niż 6 miesięcy) niż osoby bez alergii (ponad 12 miesięcy).

Czy pacjent rzeczywiście ma alergię na penicylinę?

Zdaniem naukowców przyczyna niepowodzenia terapii z zastosowaniem implantów zębowych u pacjentów z alergią na penicylinę jest nieznana – można je przypisać kilku czynnikom, w tym reakcjom na materiał zastosowany w implantach czy nieskuteczności alternatywnych antybiotyków.

Jednak przeprowadzone badania dowodzą, że alergie na penicylinę są zgłaszane zbyt często i nierzadko niezgodnie ze stanem faktycznym. Uznaje się bowiem, że testy alergiczne nie potwierdzają alergii u aż 90% osób, które twierdzą, że mają alergię na penicylinę. Z tego względu lekarze nierzadko zalecają wykonanie testów u pacjentów, którzy zgłaszają uczulenie na penicylinę.

– Jeżeli przed planowanym zabiegiem w obrębie jamy ustnej określony zostanie rzeczywisty stan alergii pacjenta, możemy osiągnąć korzystniejsze wyniki, przepisując amoksycylinę pacjentom wolnym od prawdziwej alergii – napisał dr Zahra Bagheri, profesor na Wydziale Periodontologii i Implantologii NYU College of Dentistry, a zarazem główny autor badania.

– Choć coraz większa liczba badań wskazuje na powiązania pomiędzy stanem zdrowia jamy ustnej a zdrowiem ogólnosystemowym, pacjenci muszą znać zależność sukcesu leczenia z użyciem implantów od stanów ogólnoustrojowych, takich jak alergie. Niniejsze badanie podkreśla znaczenie przekazywania lekarzom przez pacjentów dokładnych i aktualnych informacji o swoim stanie zdrowia – skomentowała dr Leena Palomo, kierownik Wydziału Periodontologii i Implantologii w Ashman College of Dentistry na Uniwersytecie Nowojorskim.

– Kiedy implantologia raczkowała i głównym tematem była integracja implantu z kością, temat biologii tkanek być może był niedoceniany – mówi dr n. med. Krzysztof Gronkiewicz, implantolog. Podkreśla też wysoką dostępność wiedzy na ten temat w przestrzeni polskiej stomatologii.

T.H.

Źródła: https://www.dental-nursing.co.uk/news/patients-reporting-penicillin-allergy-less-likely-to-have-successful-dental-implants

https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/cid.13082