Gorączka po wyrwaniu zęba – czy zawsze oznacza zakażenie?

Choć stomatologia cały czas dynamicznie się rozwija i pozwala w wielu przypadkach ratować nawet bardzo mocno uszkodzone i zniszczone zęby, to jednak zdarza się, że koniecznością jest ekstrakcja. Zabieg usunięcia zęba przeprowadzony przez doświadczonego lekarza w sterylnych warunkach gabinetu stomatologicznego jest co do zasady bezpieczny, ale – tak jak w przypadku każdej procedury medycznej – możliwe są powikłania. Jednym z objawów, który budzi obawy pacjentów, jest gorączka po wyrwaniu zęba. Czy zawsze oznacza ona infekcję? A może to naturalna reakcja organizmu na zabieg? Sprawdzamy!

Współczesna stomatologia rozwija się dynamicznie, oferując coraz bardziej zaawansowane metody leczenia i odbudowy zębów. Mimo to cały czas pojawiają się przypadki mocno uszkodzonych i zniszczonych zębów, które można jedynie usunąć.

Ekstrakcja – bo tak profesjonalnie określa się taki zabieg – bywa ostatecznym rozwiązaniem w przypadkach zaawansowanej próchnicy, nieodwracalnego zapalenia miazgi, ale także elementem przygotowania do leczenia protetycznego lub ortodontycznego. I mimo faktu, że usunięcie zęba przez lekarza dentystę w sterylnych warunkach gabinetu stomatologicznego jest co do zasady bezpiecznym zabiegiem, to jednak pozostaje procedurą inwazyjną, w przebiegu której dochodzi do naruszenia ciągłości tkanek, a jednocześnie obarczoną ryzykiem komplikacji i powikłań. Objawem, który budzi obawy pacjentów, jest m.in. gorączka po wyrwaniu zęba. Czy zawsze powinna ona wzbudzać niepokój?

Zabieg ekstrakcji zęba – jak przebiega?

Ekstrakcja zęba to procedura chirurgiczna wykonywana w kontrolowanych warunkach przez lekarza dentystę – może to być zarówno stomatolog praktykujący ogólnie, jak i specjalista, np. chirurg stomatologiczny. Zabieg rozpoczyna się od dokładnego wywiadu medycznego, podczas którego lekarz zbiera informacje m.in. o przebytych lub aktualnych chorobach, przyjmowanych lekach, występujących alergiach i innych czynnikach, które mogłyby stanowić przeciwwskazanie do przeprowadzenia ekstrakcji.

Pierwszym etapem zabiegu jest zastosowanie znieczulenia miejscowego. Jeśli pacjent odczuwa bardzo silny stres i lęk przed dentystą, wcześniej zastosować można sedację wziewną. U pacjentów niewspółpracujących – np. osób niepełnosprawnych – usuwanie zębów i inne zabiegi stomatologiczne przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym, a nad całą procedurą czuwa wówczas anestezjolog.

Po podaniu znieczulenia stomatolog przy użyciu różnego rodzaju narzędzi chirurgicznych dokonuje odseparowania zęba od tkanek miękkich i więzadeł ozębnej. W trudniejszych przypadkach – np. przy ekstrakcji trzonowców, ósemek albo zębów zatrzymanych w szczęce – konieczne może być nacięcie dziąsła i usunięcie fragmentów kości otaczającej korzeń.

Po ekstrakcji stomatolog oczyszcza zębodół, usuwając ewentualne pozostałości korzenia i ocenia, czy konieczne jest założenie szwów. Na zakończenie pacjent otrzymuje zalecenia dotyczące postępowania pozabiegowego, w tym instrukcje dotyczące higieny jamy ustnej i stosowania środków przeciwbólowych.

Jak powinien goić się zębodół po ekstrakcji?

Dla uniknięcia powikłań po wyrwaniu zęba kluczowy jest proces gojenia rany. Po usunięciu zęba w zębodole formuje się skrzep, który pełni rolę naturalnego opatrunku. Chroni on tkanki przed zakażeniem, a także inicjuje procesy regeneracyjne.

Warto pamiętać, że podczas gojenia tkanek po ekstrakcji pacjent może odczuwać umiarkowany ból i niewielki obrzęk – usunięcie zęba jest zabiegiem inwazyjnym i tego typu objawy są zupełnie naturalne. Dolegliwości stopniowo ustępują w ciągu kilku dni, choć oczywiście można je łagodzić np. poprzez zimne okłady. 

W pierwszych dniach po ekstrakcji bardzo ważna jest ochrona znajdującego się w zębodole skrzepu. Trzeba uważać, by np. w trakcie jedzenia albo płukania jamy ustnej nie doszło do jego przypadkowego usunięcia. Wówczas rozwinąć się może tzw. suchy zębodół, czyli bolesny stan zapalny.

Gorączka po wyrwaniu zęba. Czy zawsze oznacza stan zapalny?

Jednym z objawów, który niepokoi pacjentów po wyrwaniu zęba, bywa gorączka. Należy jednak mieć świadomość, że nie zawsze jest to oznaka rozwijającego się zakażenia – podwyższona temperatura często stanowi normalną reakcję organizmu na interwencję chirurgiczną. Ekstrakcja to zabieg przebiegający z naruszeniem ciągłości tkanek, a to może skutkować przejściową gorączką, a raczej stanem podgorączkowym, nieprzekraczającym 38°C, utrzymującym się przez 24-48 godzin i bez innych objawów ogólnych.

Niepokojącym sygnałem zawsze jest jednak gorączka wyższa niż 38°C i utrzymująca się dłużej niż dwa dni – zwłaszcza jeśli towarzyszy jej nasilony ból, obrzęk lub ropny wyciek z rany. W takich przypadkach konieczna jest szybka konsultacja ze stomatologiem, gdyż może to świadczyć o rozwijającym się zakażeniu.

Jak objawia się zakażenie po wyrwaniu zęba?

Zakażenie po wyrwaniu zęba może rozwijać się w wyniku niewystarczającej higieny jamy ustnej po ekstrakcji, osłabienia układu odpornościowego lub wspomnianego już przypadkowego usunięcia skrzepu z zębodołu. Objawy zakażenia po wyrwaniu zęba obejmują:

• silny, pulsujący ból – nasila się i nie ustępuje po zastosowaniu leków przeciwbólowych,

• ropny wyciek z zębodołu – może towarzyszyć mu nieprzyjemny zapach z ust,

• obrzęk i zaczerwienienie – obejmuje nie tylko dziąsła, ale także inne obszary twarzy,

• wysoka gorączka i dreszcze – świadczą o ogólnoustrojowej reakcji organizmu na zakażenie,

• szczękościsk lub trudności w połykaniu – wskazują na zaawansowany stan zapalny obejmujący tkanki miękkie.

Zakażenie po ekstrakcji zęba wymaga natychmiastowego leczenia, które najczęściej obejmuje dokładne oczyszczenie zębodołu oraz wdrożenie antybiotykoterapii.

Jak wspomóc proces gojenia i zapobiegać powikłaniom po ekstrakcji?

Aby uniknąć powikłań i wspomóc regenerację tkanek w okresie poekstrakcyjnym należy przestrzegać kilku kluczowych zasad. Zalecenia po zabiegu usunięcia zęba to między innymi:

• ochrona skrzepu krwi – należy unikać intensywnego płukania jamy ustnej w ciągu pierwszych 24-48 godzin po zabiegu, zaleca się również powstrzymanie od spożywania gorących potraw i napojów,

• higiena jamy ustnej – mycie zębów powinno odbywać się ostrożnie i delikatnie, z pominięciem obszaru rany (przydatne mogą być szczoteczki do zębów z ultra miękkim włosiem), w razie potrzeby można stosować płukanki antyseptyczne zgodnie z zaleceniami lekarza,

• unikanie szkodliwych nawyków – odradza się palenie papierosów i spożywanie alkoholu, które opóźniają proces gojenia i zwiększają ryzyko infekcji,

• dieta i nawodnienie – wskazane jest spożywanie miękkich i letnich pokarmów, które nie podrażniają zębodołu, unikanie napojów słodzonych i gazowanych, a jednocześnie utrzymanie odpowiedniego nawodnienia,

• regularne wizyty kontrolne – umożliwiają one ocenę procesu gojenia i wczesne wykrycie ewentualnych powikłań.

Gorączka po wyrwaniu zęba nie zawsze jest powodem do obaw – w większości przypadków stanowi naturalny sygnał, że organizm przeszedł zabieg chirurgiczny. Kluczem do prawidłowego procesu gojenia jest przestrzeganie zaleceń lekarza oraz szybkie reagowanie na niepokojące objawy. W sytuacji jakichkolwiek wątpliwości zawsze warto skonsultować się z profesjonalistą, który oceni sytuację i zaproponuje odpowiednie leczenie. Dzięki temu można uniknąć powikłań i przyspieszyć proces regeneracji.