Erozja szkliwa – groźne następstwo bulimii
Erozja szkliwa – groźne następstwo bulimii
Szacuje się, że w krajach rozwiniętych aż 5% kobiet w wieku 18-35 lat cierpi na bulimię. Jednak zdaniem naukowców, ten odsetek bardzo szybko rośnie.
Bulimia nervosa jest zaburzeniem odżywiania, które ma swoje źródło w zaniżonej samoocenie. Osoba cierpiąca na bulimię chorobliwie obawia się przytycia, dlatego przywiązuje nadmierną wagę do jedzenia oraz do kształtu sylwetki. Charakterystyczną cechą bulimii są nawracające epizody żarłoczności i poczucie całkowitego braku kontroli nad spożywanym pokarmem. Typowe są również niewłaściwe zachowania kompensacyjne, które mają zapobiegać przyrostowi masy ciała. Częstym zachowaniem u bulimiczek jest np.:
– wywoływanie wymiotów (dotyczy 80–90% chorych),
– nadużywanie środków przeczyszczających i odwadniających, stosowanie lewatyw,
– powstrzymywanie się od jedzenia,
– zażywanie leków hamujących apetyt,
– ustawiczne i intensywne ćwiczenia fizyczne.
Bulimia jest chorobą, która – nieleczona – może zagrażać zdrowiu i życiu pacjenta. Powoduje m.in. zaburzenia pracy serca, uszkodzenia przełyku i żołądka, krwawienia w obrębie przewodu pokarmowego, zaburzenia krzepliwości, anemię, zanik miesiączki. Bulimicy, którzy stosują prowokowanie wymiotów, cierpią również na uszkodzenia szkliwa na skutek częstego kontaktu zębów z kwasem żołądkowym.
Erozja szkliwa
Przewlekłe wymioty u bulimiczek przyczyniają się do erozji szkliwa, zwłaszcza na powierzchniach żujących i policzkowych w zębach szczęki. Zmiany, zwane perimylolisis lub perimolysis, diagnozowane są najczęściej na powierzchni podniebiennej siekaczy, jednak w rzadkich przypadkach pojawiają się także w okolicy poddziąsłowej.
Przypomnijmy w tym miejscu, iż erozja szkliwa polega na powierzchownej utracie tkanek twardych zęba na skutek procesów chemicznych zachodzących bez udziału mikroorganizmów (bakterii), pod wpływem działania kwasów i innych związków chelatujących. Schorzenie może być spowodowane obecnością kwasów zewnątrzpochodnych (np. pochodzących z pożywienie) albo wewnątrzpochodnych, będących konsekwencją jakiejś choroby.
Ubytki twardych tkanek zębów niepróchnicowego pochodzenia są płaskie, niezabarwione, o zaokrąglonych brzegach. Ich powierzchnia i głębokość pozostają w ścisłym związku z czasem trwania choroby i nierzadko obejmują głębsze warstwy zębiny, a nawet sięgają do miazgi zębowej.
Niestety, z czasem pojawiają się inne stomatologiczne objawy choroby: powiększone ślinianki przyuszne i podżuchwowe, wysuszenie śluzówki, zaczerwienienie błony śluzowej gardła, obrzęknięta, wysuszona czerwień wargowa, nadżerki na błonie śluzowej jamy ustnej, zapalenie kątów ust, rany na języku, nadwrażliwość zębów i dziąseł na zimno, ciepło i bodźce mechaniczne (żucie, szczotkowanie). Ponadto suchość w jamie ustnej i zmniejszone wydzielanie śliny mogą sprzyjać szybszemu rozwojowi próchnicy.
Ciekawostką może być fakt, iż często to właśnie stomatolodzy jako pierwsi diagnozują zaburzenie odżywiania. Wielu bulimików dokonale potrafi ukryć chorobę przed najbliższym otoczeniem, jednak nie jest w stanie oszukać dentysty. Z tego powodu ADA (Amerykański Związek Dentystów) sponsoruje badania nad stworzeniem specjalnego programu edukacyjnego, który umożliwi stomatologom łatwiejszą identyfikację bulimii u pacjentów.
B.Sz.
POWIĄZANE ARTYKUŁY
Próchnica – najbardziej rozpowszechniona choroba zębów – to nie tylko problem miejscowy, powodujący ból czy powstawanie ubytków. Zbagatelizowana, nieleczona próchnica może stać się źródłem poważnych powikłań zdrowotnych, w tym schorzeń serca, układu ...
Stany zapalne dziąseł drastycznie zwiększają ryzyko zachorowania na raka u starszych kobiet – takie wnioski przyniosły badania przeprowadzone przez prof. Jean Wactawski-Wende z University of Buffalo. Uczeni przeanalizowali dane zebrane w trakcie Wom...
Choć szkliwo zębów jest najtwardszą tkanką w organizmie człowieka, u niektórych dzieci (nawet kilkunastu procent) jest ono znacznie słabsze, co prowadzi do stanów chorobowych. Badanie, którego celem była ocena, czy odpowiadać za to może niedobór wita...
Erozja szkliwa – będąca procesem chemicznego rozpuszczania tkanek twardych bez udziału bakterii – jest jednym z istotnych problemów zdrowia jamy ustnej, z którym coraz częściej spotykają się profesjonaliści stomatologiczni. Choć do jej rozwoju najczę...
W 2012 r. szerokim echem w światowych mediach odbiła się informacja o odnalezieniu – w miejscu dawnego kościoła franciszkanów w Leicester, które służyło jako parking – szczątków króla Anglii Ryszarda III. Odkrycie to umożliwiło naukowcom przebadanie ...
W połowie sierpnia na Uniwersytecie stanu Maryland w Baltimore (USA) rozpoczęto badania kliniczne, które mają ocenić nową metodę przytwierdzania zamków ortodontycznych do zębów – bardziej przyjazną dla szkliwa i potencjalnie przełomową dla terapii or...
Erozja to proces stopniowej utraty tkanek twardych zębów na skutek miejscowego działania kwasów, które powoli rozpuszczają hydroksyapatyt, tworząc ubytki erozyjne. Do głównych przyczyn erozji zalicza się m.in. spożywanie dużych ilości napojów i pokar...
Hipoplazja szkliwa to zaburzenie rozwojowe zębów, charakteryzujące się niedostatecznym wykształceniem lub całkowitym brakiem szkliwa. Stan ten może prowadzić do zwiększonej wrażliwości zębów oraz ich podatności na uszkodzenia i próchnicę. Aby skutecz...
O domowych i gabinetowych metodach higienizacyjnych zapobiegających demineralizacji szkliwa u pacjentów ortodontycznych mówi dypl. hig. stom. Anna Drobkiewicz, od ponad 12 lat związana w pracy zawodowej z profilaktyką oraz ortodoncją, szkoleniowiec, ...
Z badania, w którym udział wzięło 40 naukowców z kilku państw, wynika, że wady w rozwoju szkliwa zębów, które często występują u pacjentów zmagających się z celiakią, mogą być spowodowane reakcją autoimmunologiczną. Badanie to rzuca światło na słabo ...
Długotrwałe przyjmowanie paracetamolu może być niebezpieczne dla zdrowia – zwłaszcza w przypadku osób powyżej 65. roku życia. Taki wniosek płynie z nowego badania brytyjskich naukowców, w którym wykazano związek acetaminofenu z powikłaniami żołądkowo...
