W jaki sposób powstaje diastema?

Diastemą określamy zwykle zbyt dużą przerwę między górnymi jedynkami. Ta charakterystyczna szczelina powstaje najczęściej z powodu dysproporcji pomiędzy szerokością siekaczy a rozmiarem kości szczęki lub żuchwy. Jest uznawana za wadę zgryzu, jeśli jej szerokość przekracza 2 mm. W pozostałych przypadkach stanowi indywidualną cechę uzębienia, która nie wymaga interwencji stomatologa.

Jednak dla wielu osób nawet niewielka szpara między zębami stanowi poważny problem estetyczny. Szparowatość zębów zazwyczaj zniekształca uśmiech, skupiając uwagę patrzącego na diastemie (ten fakt – dość przewrotnie – wykorzystują modelki, czyniące z diastemy swój znak rozpoznawczy). Niepotrzebna przerwa między zębami może również zakłócać artykulację niektórych głosek (seplenienie świszczące), a także powodować choroby przyzębia.

Nadmierna przestrzeń międzyzębowa może być spowodowana przez różne czynniki, które stomatolog musi zdiagnozować przed przystąpieniem do leczenia. Zdrozumienie genezy problemu jest tym ważniejsze, iż ma duży wpływ na wybór metody korekty tej wady.

Do najczęstszych przyczyn formowania przedniej szczeliny międzyzębowej u dorosłych zaliczamy:

– czynniki wrodzone lub etniczne,

– przerost wędzidełka wargi, czyli błony łączącej dziąsło z wargą,

– rozbieżność pomiędzy wielkością łuku zębowego a szerokością zębów,

– anomalie kształtu, rozmiaru i liczby zębów (przykładem takiej anomali może być np. hiperdoncja, czyli obecność zębów nadliczbowych lub hipodoncja – wrodzony brak jednego lub kilku zębów),

– fizjologiczne lub patologiczne przemieszczenie zębów (to ostatnie będące najczęściej konsekwencją chorób przyzębia),

-powtarzające się zachowania o szkodliwym wpływie (parafunkcje zwarciowe oraz niezwarciowe).

– pogłębiony nagryz – wada polegająca na tym, że górne zęby zamiast kontaktować się wyłącznie z zębami przeciwstawnymi, kontaktują się z dziąsłami, co może prowadzić do poważnych problemów periodontologicznych.

– utrata zębów, torbiele w okolicy przedniej, rozszczep podniebienia,

– czynniki jatrogenne – źle zaplanowane leczenie ortodontyczne, np. zbyt gwałtowne poszerzenie szczęki czy zbyt szybkie przemieszczenia zębów.

Istnieje wiele metod zamknięcia diastemy. Dokładna diagnoza, łącznie z oceną przyczyn, oraz perspektywiczne planowanie terapii pozwalają na wybranie najlepszej metody leczenia dla każdego indywidualnego przypadku.

B.Sz.