NIL o warunkowym przyznawaniu prawa wykonywania zawodu

Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej pozytywnie oceniło proponowane przez ministerstwo zdrowia zmiany w ustawie o zawodach lekarza i lekarza dentysty odnoszące się do uproszczonego trybu przyznawania warunkowego prawa wykonywania zawodu.

Ministerstwo zdrowia przygotowało projekt zmian ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw – choć na jego analizę i przedstawienie uwag przewidziano tylko 3 dni robocze, to jednak NRL zdążyło w tym czasie wydać stanowisko odnoszące się do planowanych przez resort zmian.

Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej pozytywnie oceniło projektowane zmiany w zakresie uproszczonego trybu przyznawania warunkowego prawa wykonywania zawodu. Przewidziana w art. 4 projektu zmiana nr 6 przewiduje dodanie nowych wymogów przyznania warunkowego prawa wykonywania zawodu: przedstawienia promesy zatrudnienia od przyszłego pracodawcy będącego tzw. szpitalem covidowym oraz znajomości języka polskiego.

– Samorząd lekarski już w trakcie prac legislacyjnych w 2020 r. podnosił, jak istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa pacjentów jest zapewnienie, aby lekarz udzielający świadczeń zdrowotnych w Polsce, nawet w czasach pandemii i w podmiotach dedykowanych do opieki nad pacjentami covidowymi, znał język polski w zakresie niezbędnym do wykonywania zawodu. Przedmiotową zmianę należy zatem ocenić pozytywnie z zastrzeżeniem, że refleksja ministra zdrowia w tym zakresie jest o rok spóźniona i materializuje się w sytuacji, gdy od roku wydawane były przez niego decyzje o zgodzie na wykonywanie zawody lekarza i lekarza dentysty osobom, których znajomość języka polskiego nie była w żaden sposób weryfikowana – czytamy w stanowisku NRL.

Organy powinny mieć możliwość weryfikacji znajomości języka polskiego

Jak dodano, znajomość języka polskiego przez osobę wykonującą zawód lekarza lub lekarza dentysty jest warunkiem bezpieczeństwa pacjentów. Dlatego też należy zapewnić organom wydającym decyzje, które mają prowadzić do umożliwienia wykonywania zawodu lekarza lub lekarza dentysty w Polsce, możliwości weryfikacji prawdziwości składanego w zakresie znajomości języka polskiego oświadczenia.

– Oczywistym jest, że przesłanką wydania decyzji ministra właściwego do spraw zdrowia oraz uchwały okręgowej rady lekarskiej jest znajomość języka polskiego, a nie złożenie w tym zakresie oświadczenia. Przewidziany w art. 7 ust. 2a pkt 1 wymóg przedstawienia oświadczenia w zakresie znajomości języka jest jedynie wskazanym przez ustawodawcę środkiem dowodowym na potwierdzenie znajomości języka polskiego. Z powyższych względów należy zmodyfikować treść art. 7 ust. 2a pkt 1 w sposób jednoznaczny określając co w odniesieniu do znajomości języka polskiego jest wymogiem do przyznania prawa wykonywania zawodu, a co jedynie dowodem spełnienia tego wymogu. W przypadku jednak, gdy dowód ten wzbudzi wątpliwości co do jego zgodności z prawdą, organ przed wydaniem decyzji administracyjnej winien mieć wyrażoną wprost w przepisach ustawy możliwość weryfikacji spełniania warunku znajomości języka polskiego. Wskazać należy przy tym, że proponowany powyżej przepis wzorowany jest na rozwiązaniu przyjętym w rządowym projekcie ustawy zmianie ustawy o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej, gdzie możliwość weryfikacji znajomości języka polskiego jest przewidziana dla innych zawodów, w szczególności dla zawodów medycznych – podkreślono w stanowisku.

– Samorząd to grupa zapaleńców, ale do sukcesu swoich działań potrzebują wsparcia pozostałych lekarzy – mówi Dariusz Paluszek, członek prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej. Przyznaje, że część lekarzy nie ma pełnej świadomości tego, czym zajmują się izby lekarskie.

Źródło: https://nil.org.pl/