Choć odeszli, pozostaną w naszej pamięci

W tym szczególnym dniu, jakim jest dzień Wszystkich Świętych, chcielibyśmy przypomnieć sylwetki lekarzy szczególnie zasłużonych dla rozwoju polskiej stomatologii. Prof. Maria Wierzbicka i prof. Stanisław Potoczek – wybitni, oddani swojej pracy naukowcy – odeszli na wieczny dyżur w 2013 roku…

Prof. dr hab. n. med. dr. h. c. Maria Wierzbicka – znakomity naukowiec i pedagog, przyjaciel wielu pokoleń studentów, człowiek wielkiego serca i dobroci, a przy tym prawdziwa pasjonatka swojego zawodu. Niezwykle żywiołowa, nie znosząca bezczynności, obdarzona niewyczerpanym zasobem energii potrafiła łączyć pracę naukowo-dydaktyczną z wieloma innymi obowiązkami. Pełniła m.in. funkcję Konsultanta Krajowego w dziedzinie Stomatologii Ogólnej, Prodziekana Wydziału Lekarskiego AM w Warszawie, Prezesa Zarządu Fundacji Promocji Zdrowia Jamy Ustnej, Prezydenta CED IADR. Była również członkiem licznych komitetów redakcyjnych czasopism krajowych i międzynarodowych, inicjatorką i współtwórczynią programu edukacyjnego dla dzieci w zakresie promocji zdrowia jamy ustnej, autorką i współautorką ponad 350 krajowych i zagranicznych publikacji naukowych.

Prof. Maria Wierzbicka przez wiele lat pełniła funkcję Kierownika Zakładu Chorób Błony Śluzowej i Przyzębia oraz Kierownika Zakładu Stomatologii Zachowawczej Akademii Medycznej w Warszawie. Uzyskała również tytuł Doktora Honoris Causa Uniwersytetu w Malmó oraz Uniwersytetu w Lund w Szwecji. Za swoją pracę naukowo–dydaktyczną i społeczną była wielokrotnie nagradzana, otrzymała m.in. Złoty Krzyż Zasługi oraz Medal Komisji Edukacji Narodowej. Będąc wybitną uczoną i  wzorem autentycznej naukowej rzetelności zapisała się w pamięci swoich współpracowników i studentów jako niezwykle ciepły, skromny i życzliwy człowiek.

Prof. zw. dr. hab. n. med. Stanisław Potoczek – wspaniały nauczyciel akademicki, lekarz i naukowiec związany z Uniwersytetem Medycznym we Wrocławiu, gdzie przez trzydzieści lat pełnił funkcję Kierownika Katedry Stomatologii Zachowawczej. Okres ten był wypełniony licznymi obowiązkami, pracą dydaktyczną, organizacyjną i społeczną. Pan Profesor opublikował ponad 200 prac naukowych, był współautorem 5 podręczników, współpracował naukowo z wieloma ośrodkami zagranicznymi, uczestniczył w krajowych i zagranicznych zjazdach naukowych. Był także redaktorem naczelnym kilku czasopism naukowych, promotorem 20 rozpraw doktorskich, patronem 3 rozpraw habilitacyjnych, recenzentem 32 prac doktorskich.
Za swoje osiągnięcia naukowe otrzymał tak wiele wiele wyróżnień, iż nie sposób ich wszystkich wymienić. Ostatnią nagrodę odebrał w swoje 90. urodziny – był to wybity w srebrze Medal Uczelni przyznawany przez Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu. Kilkanaście dni później Pan Profesor odszedł na swój wieczny dyżur…

Stanisław Potoczek był nie tylko wybitnym naukowcem, lecz również niekwestionowanym autorytetem moralnym. Podczas okupacji wstąpił do I Pułku Strzelców Podhalańskich i brał czynny udział w walce z niemieckim okupantem. W 1944 r. został uwięziony przez gestapo i zesłany do obozu koncentracyjnego w Gross Rosen, (a następnie w Dora-Niederschswerfen i Nordhausen). Po wyzwoleniu mógł zostać na Zachodzie, jednak za swój patriotyczny obowiązek uważał powrót do Polski.

B.Sz.