Apeksyfikacja miazgi w niedojrzałych zębach stałych – opis przypadku
Apeksyfikacja miazgi w niedojrzałych zębach stałych – opis przypadku
Leczenie zębów stałych z niezakończonym rozwojem wierzchołków korzeni i z martwą miazgą w dalszym ciągu stanowi duże wyzwanie kliniczne. Apeksyfikacja, która jest metodą powszechnie stosowaną w leczeniu tych przypadków, skutkuje zamykaniem się otworu wierzchołkowego tkanką zmineralizowaną najczęściej w takim samym stadium rozwoju korzenia, w jakim był na początku leczenia.
Dane epidemiologiczne dotyczące częstości występowania urazowych uszkodzeń zębów stałych są rozbieżne. Na podstawie piśmiennictwa można wnioskować, że ich frekwencja waha się od 2,6% do 35%, a najczęściej urazom ulegają zęby stałe z niezakończonym rozwojem wierzchołka korzenia między 7. a 15. rokiem życia. W przypadku 50% zębów stałych po urazie dochodzi do martwicy miazgi. Leczenie endodontyczne zębów stałych z niezakończonym rozwojem wierzchołków korzeni stwarza duże trudności – ze względu na uwarunkowania anatomiczne (cienkie ściany korzenia, szerokie otwory wierzchołkowe).
Apeksyfikacja
Konwencjonalną metodą leczenia zębów stałych z martwą miazgą i z niezakończonym rozwojem korzeni jest apeksyfikacja przy użyciu wodorotlenku wapnia – Ca(OH)2 lub MTA (ang. mineral trioxide aggregate). Doniesienia wskazują na to, że użycie Ca(OH)2 pozwala na osiągnięcie sukcesu w 95% przypadków, jednak wymaga to wielu wizyt, czas formowania zmineralizowanej bariery wynosi od 3 do 24 miesięcy, a sam materiał zmienia właściwości mechaniczne zębiny (podłożem zmian są procesy destrukcyjne włókien kolagenowych). Ponadto korzenie zębów poddanych apeksyfikacji przy użyciu wodorotlenku wapnia pozostają cienkie i są bardziej podatne na złamanie. Procedura kliniczna trwa długo, co jest szczególnie traumatyzujące w przypadku młodych pacjentów. Ponadto badania naukowe wykazują, iż w trakcie leczenia endodontycznego ze środowiska jamy ustnej do światła kanałów korzeniowych dostaje się wiele gatunków mikrobiota wchodzących w skład biofilmów bakteryjnych (potencjalnie przetrwała infekcja). Dlatego według współczesnych źródeł i zgodnie z zasadą stomatologii opartej na faktach należy ograniczać liczbę wizyt do niezbędnego minimum.
Preparatem obecnie polecanym w procedurze apeksyfikacji jest cement MTA, który pozwala na utworzenie bariery wierzchołkowej w postępowaniu jednoetapowym. Procedura taka skraca czas leczenia i daje lepsze wyniki niż zastosowanie Ca(OH)2, pozwalając na uzyskanie sukcesu terapeutycznego w 94% przypadków. Trzeba jednak pamiętać, że apeksyfikacja przy użyciu MTA sprawia, iż również pozostają cienkie i mogą być bardziej podatne na złamanie.
Cały artykuł „Potencjalna możliwość apeksyfikacji i regeneracji miazgi w niedojrzałych zębach stałych – prezentacja dwóch przypadków klinicznych” autorstwa lek. dent. Bartłomieja Górskiego, dr n. med. Katarzyny Brus-Sawczuk oraz dr n. med. Michała Sobczaka dostępny jest w nr. 1(59)/2016 czasopisma e-Dentico.
Fot. Archiwum
POWIĄZANE ARTYKUŁY
Komórki macierzyste z miazgi zęba to przyszłość stomatologii regeneracyjnej. Mogą być również wykorzystywane w onkologii, kardiologii, neurologii, a także ortopedii. Największa ich ilość znajduje się w mleczakach, można je jednak pozyskać także z zęb...
dr n. med. Agnieszka Pacyk Zakład Stomatologii Ogólnej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi Leczenie próchnicy, czyli choroby o podłożu infekcyjnym, kuriozalnie polega na chirurgicznym wycięciu zniszczonych procesem próchnicowym tkanek twardych zęba. C...
Przetrwałe zęby trzonowe mleczne, na skutek braku zawiązka zęba przedtrzonowego stałego, stanowią trudne wyzwanie dla każdego dentysty. Stomatolog podejmując decyzję, co dalej z tym zębem zrobić, musi wziąć pod uwagę wiele różnych czynników, w tym m....
Naukowcy z Uniwersytetu w Nowym Jorku przeanalizowali budowę i skład zębów 15 chętnych osób. Okazało się, że można z nich wyczytać wiele informacji o życiu każdego pacjenta – informuje "Scientific Reports". Według naukowców z New York University, z ...
Ząb – ta naturalna bariera oddzielająca nas od zewnętrznego świata, gotowa zmiażdżyć każdego intruza chcącego zakłócić nasz wewnętrzny dobrostan, jest od zawsze obecny w kulturze masowej. Nie inaczej jest w muzyce pop, choć mniej tam o samych zębach,...
Kiedy korzystający na co dzień ze skanerów wewnątrzustnych lekarz stomatolog wraca do tradycyjnych wycisków? Odpowiada dr n. med. Piotr Okoński, ceniony wykładowca krajowych i międzynarodowych kongresów.Fot. Archiwum...
Nowotwory tarczycy występują rzadko – stanowią około 1% wszystkich raków złośliwych. Przy wczesnej diagnozie i prawidłowym leczeniu przeżywalność po 10 latach od rozpoczęcia terapii wynosi około 90%. Rak tarczycy najczęściej diagnozowany jest w czwar...
Do Rzecznika Praw Pacjenta wpływa w ostatnim czasie wiele sygnałów od pacjentów, którzy nie mogą odbyć osobistej wizyty w przychodni ze względu na zagrożenie epidemiczne. Często jedyną proponowaną przez placówki formą konsultacji pozostaje tzw. telep...
Gruczolak wielopostaciowy, inaczej guz mieszany ślinianki przyusznej, to dość rzadko występująca zmiana nowotworowa głowy i szyi, stanowiąca około 3% przypadków raka tej okolicy, a zarazem najczęstszy rak ślinianki (niemal co drugi przypadek). Gruc...
Zapalenie miazgi zęba to schorzenie będące częstą przyczyną wizyt w gabinecie stomatologicznym. Jednym z czynników decydujących o powodzeniu leczenia jest prawidłowa diagnostyka i klasyfikacja choroby. Dlatego jeśli pacjent zgłasza się do gabinetu z ...
Aspiracja zęba do dróg oddechowych pozostaje rzadkim przypadkiem w praktyce stomatologicznej, niemniej może do niego dojść, szczególnie gdy pacjentem jest dziecko lub osoba z niepełnosprawnością intelektualną. Doniesienia o aspiracji ciał obcych u p...
Dodaj komentarz (0 komentarzy)
Każdy komentarz zostanie poddany moderacji