Dentyści i lekarze – razem czy osobno?

Czy apel Komisji Stomatologicznej w sprawie poszanowania odrębności zawodu lekarza dentysty oznacza nową falę dyskusji na temat autonomii tej grupy zawodowej? Czy zawarte w piśmie postulaty należy traktować jako próbę uzyskania większej samodzielności w obrębie istniejącej już struktury, jaką jest dwuzawodowy samorząd lekarski? A może – jak sugerują tytuły artykułów zamieszczonych na portalu rynek zdrowia.pl ("Czy samorządowi lekarskiemu grozi rozłam?”, „Spójność samorządu lekarzy i lekarzy dentystów w niebezpieczeństwie”) – jest to pierwszy krok w kierunku secesji i uzyskania przez dentystów odrębnej osobowości prawnej?

Odpowiedź na te pytania jest o tyle trudna, iż komunikat cechuje duży stopień ogólnikowości. Z pisma Komisji Stomatologicznej wynika, iż w obrębie samorządu dochodzi do "powtarzających się kontrowersji przy okazji spraw dotyczących lekarzy dentystów lub będących na styku spraw lekarskich i lekarsko-dentystycznych" – jednak bez podawania konkretnych przykładów. Jednocześnie Komisja Stomatologiczna wnioskuje "o wprowadzenie takich rozwiązań legislacyjnych, które dadzą autonomię środowiska lekarzy dentystów reprezentowanego przez Komisję Stomatologiczną NRL oraz wiceprezesa NRL lekarza dentysty w sprawach dotyczących lekarzy dentystów, którymi zajmuje się nasz wspólny samorząd".

Warto w tym miejscu przypomnieć, że spór o autonomię dentystów po raz pierwszy rozgorzał w 2003 roku, kiedy to pojawiła się nieprawdziwa informacja, jakoby stomatolodzy byli zobowiązani do stworzenia osobnego samorządu na mocy wytycznych Unii Europejskiej. Wówczas to Naczelna Rada Lekarska powołała Zespół ds. Autonomii Lekarzy Stomatologów, który opracował zasady niezależności tej grupy zawodowej. Wypracowano wtedy m.in. rozwiązanie, że wyboru przedstawicieli lekarzy stomatologów do wszystkich przedstawicielstw izb (według ustalonego parytetu) będą dokonywali wyłącznie dentyści. Połowiczna realizacja tego postulatu sprawiła, że temat powrócił w 2008 r. (nowe zasady wprowadzono w życie tylko na na najniższym szczeblu, czyli na poziomie wyborów w rejonach wyborczych).

To wówczas także pojawiły się wprost formułowane zarzuty, że samorząd lekarski nie dba należycie o interesy lekarzy dentystów, a problemy tego środowiska są coraz bardziej marginalizowane. W drugiej odsłonie dyskusji o autonomii padały też propozycje różnych rozwiązań organizacyjnych, takie jak: wprowadzenie nowych zasad wyborczych; zwiększenie autonomii działania w sprawach stomatologicznych wewnątrz wspólnych organów samorządowych; rozdzielenie organów czy też powołania struktury równoległej, czyli czegoś na kształt izby w izbie.

– Samorząd lekarski dwuzawodowy w tak dużym kraju jak Polska jest eksperymentem na skalę europejską i światową – stwierdza w swoim artykule "Autonomia to nie „słowo – wytrych" Andrzej Cisło, od lat zaangażowany w propagowanie idei autonomii lekarzy dentystów – W każdym eksperymencie należy zadbać, czy nie wywołuje on skutków ubocznych w postaci naruszeń czyichś praw. Są poważne przesłanki do przypuszczeń, że obecny ustrój wewnętrzny izb lekarskich prowadzi do naruszenia niektórych praw podmiotowych lekarzy dentystów.

– Nie ma w tej chwili w izbowym środowisku stomatologicznym większości dla postulatu rozdziału izb – podkreśla Andrzej Cisło – szanując więc wspólny dorobek upominamy się jedynie o możliwość realizowania stawianych przez art. 2 ust.2 ustawy o izbach (…) zadań izb w odniesieniu do zawodu lekarza dentysty. Nie jest bowiem (w świetle w/w przepisów) zadaniem izb prezentacja władzom publicznym stanowisk będących "wypadkową zdania lekarzy i stomatologów".

– W przepisach tych chodzić może jedynie o prezentowanie poglądów zarówno lekarzy (w pełnym zakresie) jak i zarówno poglądów stomatologów (również w pełnym zakresie). W 80% daje się bez kłopotu ustalić je we wspólnym brzmieniu. Z uwagi jednak na dość głębokie różnice i specyfikę wykonywania zawodu stomatologa, poszerza się margines spraw, przy których interesy (bądź nawet tylko składowe tych interesów) obu grup zawodowych znajdują się wobec siebie na nieco kolizyjnym kursie – podsumowuje Andrzej Cisło.

Apel Komisji Stomatologicznej dowodzi, że walka o uznanie odrębności zawodu dentysty trwa nadal, a wiele istotnych dla stomatologów kwestii do tej pory nie zostało rozwiązanych. Warto więc aby przedstawiciele obu środowisk zasiedli do stołu i w rzeczowy sposób uzgodnili wspólne stanowisko, chroniące interesy zarówno dentystów, jak i lekarzy.

B.Sz.

Źródło: NIL, A. Cisło "Autonomia to nie „słowo – wytrych"