Praca zespołowa to obecnie standard w gabinetach dentystycznych

Aktualnie obecność asystentki stomatologicznej w gabinecie dentystycznym jest standardem, podobnie jak praca w zespole. Lekarze dentyści (zwłaszcza młodzi) nie działają już w pojedynkę, ale coraz chętniej korzystają z pomocy. Jednakże niezmienną zasadą tego typu współpracy jest to, że liderem zespołu stomatologicznego jest dentysta i to on odpowiada za skutki leczenia, diagnostyki i planowania leczenia – a zatem do niego należą też wiążące decyzje w tym zakresie.
Jednakże pozostali członkowie zespołu również odgrywają znaczącą rolę w przebiegu leczenia pacjenta. Jak można scharakteryzować ich rolę i specyfikę pełnionego zawodu?

Co należy do obowiązków asystentki stomatologicznej? Zgodnie z programem jednorocznego, policealnego nauczania, którego program wynika z rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej, przedstawiciele tego zawodu powinni posiadać umiejętność:
1. przygotowania gabinetu stomatologicznego i stanowiska pracy lekarza dentysty do wykonywania czynności medycznych;
2. asystowania lekarzowi dentyście podczas leczenia pacjentów;
3. przygotowywania i przechowywania leków, materiałów, narzędzi oraz ich konserwowania zgodnie z potrzebami sprzętu stomatologicznego;
4. wykonywania czynności administracyjnych oraz prowadzenia dokumentacji medycznej stosowanej w gabinecie stomatologicznym;
Warto w tym miejscu wspomnieć, że zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej (8 sierpnia 2014 r.), przewiduje się likwidację państwowych szkół kształcących asystentki stomatologiczne (od roku szkolnego 2016/2017). Oczywiście osoby, które rozpoczęły naukę, będą ją mogły dokończyć, a te, które uzyskały uprawnienia do wykonywania tego zawodu – nie zostaną go pozbawione.

A czym zajmuje się higienistka stomatologiczna?
Jej zakres uprawnień jest szerszy niż w przypadku asystentek stomatologicznych – by móc wykonywać ten zawód potrzebny jest dyplom ukończenia szkoły policealnej lub studiów licencjackich. Zadania, które należą do przedstawicieli tego zawodu, określa MEN. Powinna ona potrafić:
– przygotować gabinet stomatologiczny i stanowisko pracy lekarza dentysty do pracy;
– konserwować sprzęt stomatologiczny;
– organizować prace związane ze świadczeniem usług stomatologicznych;
– wykonywać czynności administracyjne i prowadzić dokumentację medyczną dotyczącą funkcjonowania gabinetu stomatologicznego;
– wykonywać wstępne badania stomatologiczne oraz zabiegi profilaktyczno-lecznicze pod kontrolą i zgodnie ze zleceniem dentysty;
– przeprowadzać zdrowotną edukację stomatologiczną i promować zdrowie w różnych środowiskach;

Pomoc dentystyczna to osoba, która nie posiada formalnych kwalifikacji zawodowych – pomaga ona stomatologowi zgodnie z nabytym już doświadczeniem. Nie istnieją regulacje prawne, które określałyby zasady zatrudniania takich osób – to  stomatolog odpowiada za przebieg ich pracy. Jednakże powinny być to osoby z minimum średnim wykształceniem, po przebyciu odpowiedniego szkolenia zawodowego. Zdarza się również, że higienistki współpracują w laboratoriach z technikami dentystycznymi.

Pracę techników dentystycznych reguluje Dekret z 1946 r., który dotyczący wykonywania czynności techniczno-dentystycznych. Stanowi on, że wykonywanie czynności techniczno-dentystycznych przez osoby nieuprawnione do wykonywania praktyki lekarsko-dentystycznej dozwolone jest wyłącznie technikom dentystycznym oraz tzw. uprawnionym technikom dentystycznym.

A zatem przedstawiciele tego zawodu uprawnieni są, by wykonywać i naprawiać wyroby medyczne z zakresu protetyki dentystycznej, ortodoncji oraz epitez twarzy – wyłącznie na zamówienie lekarzy dentystów.
Warto zaznaczyć, że uprawnienia zawodowe „uprawnionych techników dentystycznych” (jak określał Dekret) były bardziej rozbudowane niż w przypadku techników dentystycznych i obejmowały niektóre z kompetencji lekarzy dentystów (wyłączając leczenie chorób jamy ustnej). Jednakże w obecnych czasach takiego zawodu już nie ma.

Co więcej – wielu stomatologów zatrudnia także w swoich gabinetach dyplomowane pielęgniarki (a zwłaszcza instrumentariuszki).

BZ
Źródło: Gazeta Lekarska