Atroficzna żuchwa

Atroficzna żuchwa to stan, w przebiegu którego doszło do zaniku (atrofii) kości żuchwy uwarunkowanego utratą zęba/zębów z powodu ekstrakcji lub chorób przyzębia. Utrata nawet pojedynczego zęba w obrębie żuchwy powoduje rozchwianie zębów sąsiednich oraz zmiany w obrębie tkanki kostnej – kość traci swoje naturalne obciążenie, masa kostna zmniejsza objętość, staje się porowata, bardziej krucha i mniej wytrzymała na obciążenia. Tego typu zjawisko stopniowego zaniku tkanki kostnej określa się mianem atrofii.

Atroficzna żuchwa może być bardziej podatna na dolegliwości bólowe oraz złamania – aby uniknąć dolegliwości oraz powikłań spowodowanych zanikiem kości w żuchwie należy jak najszybciej przeprowadzić odpowiednie leczenie – obserwacje kliniczne potwierdziły, że wszczepienie implantu bezpośrednio po utracie zęba zapobiega atrofii tkanki kostnej.

Leczenie w obrębie atroficznej żuchwy może zostać przeprowadzone również w dłuższym okresie od utraty zęba, gdy zanik kości jest już widoczny – wówczas w wielu przypadkach konieczne są jednak zabiegi poprawiające jakość tkanki kostnej, takie jak zastosowanie materiału kościozastępczego lub autogenny przeszczep kości (uzupełnienie braków tkanką pochodzącą od pacjenta).