Czy dysfagia zwiększa ryzyko zaburzeń kognitywnych?

Z badania kanadyjskich naukowców wynika, że osoby w średnim i starszym wieku, które mają trudności z przeżuwaniem, mogą być prawie trzykrotnie bardziej narażone na wystąpienie zaburzeń funkcji poznawczych. Wyniki badania, w którym oceniono tę zależność, opublikowano 3 kwietnia w „Journal of Dentistry”.

Autorzy pracy zaznaczają jednak, że zła kondycja jamy ustnej nie musi być bezpośrednio powiązana z pogorszeniem funkcji poznawczych. – Rozwiązywanie problemów z żuciem pokarmów to czynnik, dzięki któremu potencjalnie można opóźnić pogarszanie się zdolności poznawczych u starszych osób. Dzięki temu można również spowolnić proces starzenia się umysłu – napisali autorzy z zespołu dr. Raphaela de Souzy z Uniwersytetu McGill w Montrealu.

Na całym świecie, a szczególnie w krajach rozwiniętych, wydłuża się średnia długość życia, co sprawia, że przybywa osób starszych i w wieku senioralnym. Dłuższe życie wiąże się z większym ryzykiem wystąpienia demencji. Na przestrzeni lat pojawiały się badania wskazujące, że stan zdrowia jamy ustnej może być potencjalnie modyfikowalnym czynnikiem ryzyka demencji, choć wyniki tych badań są niejednoznaczne.

W celu zbadania zależności między stanem zdrowia jamy ustnej a zachowaniem funkcji poznawczych w populacji kanadyjskiej przeprowadzono badanie przekrojowe z wykorzystaniem danych z Kanadyjskiego Badania nad Starzeniem się (Canadian Longitudinal Study on Aging), obejmujące ponad 30 000 osób w wieku od 45 do 85 lat.

W ocenie wzięto pod uwagę samoocenę zdrowia jamy ustnej oraz zdolności żucia uczestników. Funkcje poznawcze oceniano przy użyciu testów neuropsychologicznych, na podstawie których opracowano wskaźnik zaburzeń poznawczych. Do analizy korelacji zastosowano modele regresji logistycznej.

Zależność obu funkcji potwierdzona

Na podstawie uzyskanych wyników autorzy stwierdzili, że upośledzona zdolność żucia była istotnie powiązana z wyższym prawdopodobieństwem wystąpienia zaburzeń poznawczych (iloraz szans [OR] = 2,82; 95% przedział ufności [CI] = 1,82–4,25), po uwzględnieniu czynników zakłócających takich jak wiek, płeć, cukrzyca, nadciśnienie, nadmierne spożycie alkoholu, palenie tytoniu i występowanie OBS. Natomiast zła samoocena stanu zdrowia jamy ustnej nie była istotnie powiązana z występowaniem zaburzeń kognitywnych (OR = 1,19; 95% CI = 0,63–2,09) po uwzględnieniu tych samych czynników zakłócających.

Jak przyznali naukowcy z Montrealu, jednym z ograniczeń ich badania było opieranie się na danych zebranych na podstawie samooceny uczestników, co mogło wpłynąć na dokładność uzyskanych wyników.

Dlatego, jak piszą badacze, osoby w średnim i starszym wieku, które zgłaszają trudności z przeżuwaniem, powinny być poddane ocenie pod kątem ewentualnego pogorszenia funkcji kognitywnych. – Stomatolodzy mogą odgrywać kluczową rolę w rozpoznawaniu osób, u których występuje wyższe ryzyko zaburzeń poznawczych, szczególnie poprzez ocenę ich zdolności żucia – napisali autorzy artykułu pt. „Analysis of Adverse Events Associated With Dental Local Anaesthetics Using Food and Drug Administration Adverse Event Reporting System Data”.

– Prognozy demograficzne mówią o tym, że już niedługo 30% naszego społeczeństwa będą stanowić pacjenci w wieku senioralnym. Jednym z zadań Polskiego Towarzystwa Stomatologii Geriatrycznej jest opracowanie standardów opieki stomatologicznej nad takimi pacjentami, ale z uwzględnieniem ich częstej wielochorobowości i polifarmakologii – mówi prof. dr hab. n. med. Agnieszka Mielczarek, prodziekan ds. kierunków lekarsko-dentystycznego, higieny stomatologicznej i technik dentystycznych WUM, konsultant krajowa ds. stomatologii zachowawczej z endodoncją, wiceprezes PTSG.  – Lekarz dentysta musi być w takim przypadku członkiem szerszego zespołu medycznego, który będzie wspólnie planował i realizował terapię takiego pacjenta – dodaje.

Źródła: https://www.drbicuspid.com/

https://www.sciencedirect.com/