Założenia do projektu ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej ze środków publicznych.

Projektowana ustawa będzie regulować:

1. Warunki udzielania świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

2. Zakres świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

3. Zasady obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego.

4. Procedurę wyboru świadczeniodawców.

5. Zasady organizacji NFZ oraz zasady gospodarowania finansami.

6. Gromadzenie, przetwarzanie i ochronę danych osobowych świadczeniobiorców.

7. Zasady i system nadzoru świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych.

8. Przepisy karne oraz przepisy zmieniające, przejściowe i końcowe.

Warunki i zakres udzielania świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych:

1. Ustalenie jednoznacznej zasady korzystania ze świadczeń, w tym określenie wolnego wyboru świadczeniodawcy, wybranego spośród tych, z którymi NFZ zawarł umowy.

2. Określenie zasad i reguł budowy koszyka świadczeń opieki zdrowotnej poprzez eliminację świadczeń, których skuteczność jest nieudowodniona i promocje procedur skutecznych klinicznie i uwzględniających analizę kosztów oraz preferencje społeczne.

Proponuje się następujący podział świadczeń:

a. świadczenia gwarantowane – finansowane w całości ze środków publicznych;

b. świadczenia rekomendowane – finansowane w części ze środków publicznych;

c. pozostałe – nie finansowane ze środków publicznych.

3. Utworzenie Polskiej Agencji Oceny Technologii, której jednym z ważniejszych zadań będzie określanie, czy procedury medyczne zastosowane w diagnozie i leczeniu są bezpieczne i efektywne klinicznie i kosztowo. Będzie to podstawą do budowania list procedur gwarantowanych i rekomendowanych. Standardy wypracowane przez Agencję będą określały maksymalny czas oczekiwania na wykonanie danej procedury medycznej. Agencja będzie powołana z dniem wejścia w życie ustawy. Raport opracowany przez Agencję będzie przesyłany ministrowi zdrowia. O wpisaniu technologii na listę świadczeń gwarantowanych i rekomendowanych będzie decydował minister zdrowia, po zasięgnięciu opinii NFZ, jako płatnika.

4. Za ustalenie taryf na świadczenia zdrowotne będzie odpowiedzialna wyspecjalizowana komórka w Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych. Zadania związane z taryfikacją będą finansowane albo z opłat NFZ, albo z budżetu państwa.

5. Uregulowana będzie problem tzw. kolejki – czyli dostępu do świadczeń planowych. Proponuje się wprowadzenie rejestru osób oczekujących na zabiegi, z podaniem informacji o możliwości i czasie oczekiwania, a także o możliwości skorzystania ze świadczenia zdrowotnego u innego świadczeniodawcy.

Obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne

Proponuje się:

– aby do świadczeń zdrowotnych mieli prawo wszyscy ubezpieczeni, natomiast osoby nieubezpieczone będą miały prawo do leczenia z podaniem źródła finansowania, przy czym koszty tego leczenia będą takie same, jak w przypadku osoby ubezpieczonej;

– pozostawienie bez zmian regulacji dotyczących tzw. służb mundurowych (ewentualne zmiany w tym zakresie może nastąpić poprzez znowelizowanie odpowiedniej odrębnej ustawy, np. dotyczącej powszechnego obowiązku służby wojskowej;

– uwzględnienie zmian, jakie do ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w NFZ wprowadzi nowelizacja dotycząca dostosowania polskiego systemu ubezpieczeń zdrowotnych do przepisów prawa unijnego.

Narodowy Fundusz Zdrowia

NFZ będzie państwową jednostką organizacyjną, posiadającą osobowość prawną. Fundusz będzie składać się z centrali i 16 oddziałów wojewódzkich. Organami NFZ będą:

· prezes Funduszu,

· rada Funduszu.

Prezesa NFZ będzie powoływała Rada Funduszu, na wniosek ministra zdrowia, w porozumieniu z ministrem finansów. Rada Funduszu – na wniosek prezesa – będzie powoływała wiceprezesów (od jednego do trzech). Funkcje prezesa i wiceprezesa nie będą kadencyjne.

Rada NFZ będzie składać się z 8 członków powoływanych przez prezesa Rady Ministrów. Jej kadencja będzie trwać 5 lat. Jeden członek rady będzie zgłaszany przez: rzecznika praw obywatelskich, drugi przez Komisję Wspólną Rządu i Samorządu Terytorialnego. W pierwszym składzie Rady połowa członków będzie powoływana na 2,5 roku (dotyczy to 4 członków, poza kandydatem rzecznika praw obywatelskich i kandydatem strony samorządowej).

NFZ jako jednostkę sektora finansów publicznych obowiązywać będą przepisy ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych.

Przewiduje się, że w 16 oddziałach będą działały rady opiniodawczo-doradcze, z udziałem przedstawicieli ubezpieczonych. Oddziały wojewódzkie będą samodzielne.

Umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej

· Będzie obowiązywać zasada, że zawarcie umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych poprzedzi konkurs ofert.

· Wprowadzone będą przepisy wykluczające możliwość naruszania zasad konkurencji na rynku świadczeń zdrowotnych.

Gospodarka finansowa NFZ

· Proponuje się, aby katalog kosztów Funduszu był katalogiem zamkniętym.

· W planie finansowym NFZ określone będą środki finansowe dla centrali i oddziałów wraz z zasadami ich podziału, określonymi w ustawie.

· NFZ będzie mógł zawierać umowy kredytowe, zaciągać pożyczki i otrzymywać dotacje.

Nadzór nad realizacją ubezpieczenia zdrowotnego

Do ministra finansów będzie należał nadzór nad realizacją planu finansowego. Zatwierdzony przez niego, w porozumieniu z ministrem zdrowia, plan finansowy NFZ będzie wymagał opinii Komisji Finansów Publicznych Sejmu RP. W tym samym trybie co plan finansowy, będzie zatwierdzane sprawozdanie finansowe NFZ oraz sprawozdania z wykonania planu finansowego.

***

źródło:

Centrum Prasowe Rządu