Choroby przyzębia i utrata zębów będą coraz częstsze

Choć ostatnie dekady przyniosły w stomatologii znaczny postęp, który ma przełożenie na stan zdrowia jamy ustnej milionów pacjentów w wielu państwach świata, w skali całego globu statystyki nie są tak optymistyczne – w 2021 r. na ciężkie zapalenie przyzębia na całym świecie cierpiał ponad 1 mld osób, a bezzębiem zmagały się 353 mln pacjentów. Z pracy autorów z Singapuru wynika, że w najbliższych dekadach nie należy liczyć na radykalną poprawę sytuacji w tym zakresie.

Badacze podali, że w ciągu ostatnich 30 lat na całym świecie poczyniono zaledwie niewielkie postępy w walce z częstością występowania ciężkiej postaci periodontitis oraz jej konsekwencji w postaci utraty zębów. Stan ten podkreśla potrzebę podejmowania skuteczniejszych niż dotąd działań w zakresie zdrowia publicznego.

Naukowcy skorzystali z wyników badania Global Burden Disease 2021, w którym ocenia się aktualny stan oraz prognozuje przyszłą częstość występowania, zapadalność oraz lata trwania wielu schorzeń, w tym ciężkiego zapalenia przyzębia i bezzębia.

Periodontitis i utrata zębów wciąż poważnym problemem społecznym

W 2021 r. na ciężkie zapalenie przyzębia na całym świecie cierpiał ponad 1 miliard osób, co oznacza, że średnia frekwencja tej choroby wynosiła 12,50%. Częstość występowania różniła się w zależności od regionu, przy czym najwyższy wskaźnik dotyczył Azji Południowej (17,57%), a najniższy regionu państw o wysokich dochodach (9,67%). Najwyższy odsetek chorych zanotowano jednak w dwóch państwach afrykańskich: w Gambii i Sierra Leone, odpowiednio 25,11% i 25,74%, a najniższy w Kiribati, wyspiarskim państwie w Oceanii – 1,85%. W Danii jako jedynym kraju z regionu o wysokich dochodach zanotowano frekwencje ciężkiego periodontitis powyżej 20% (20,82%). Ponadto w 2021 r. odnotowano prawie 90 milionów nowych przypadków choroby.

Natomiast z bezzębiem w 2021 r. zmagały się 353 miliony osób, czyli 4,11% ludności świata. Całkowita utrata zębów była najbardziej powszechna w regionie Ameryki Łacińskiej i Karaibów – 7,39%, przy czym najwyższy odsetek osób z bezzębiem odnotowano w Peru (9,92%) i Brazylii (8,99%). Z kolei najniższą frekwencję bezzębia stwierdzono w Bangladeszu i Nepalu – odpowiednio 1,20% i 1,30%. Wśród krajów o wysokich dochodach bezzębie było najbardziej rozpowszechnienie w Nowej Zelandii – 6,29%. Co nie zaskakuje, całkowita utrata zębów wzrasta wraz z wiekiem we wszystkich regionach i u obu płci, przekraczające 30% u osób po 80. roku życia. Ponadto we wszystkich grupach wiekowych kobiety częściej niż mężczyźni cierpiały na bezzębie.

Do 2050 r. wzrost liczby przypadków o kilkadziesiąt procent

Jak się przewiduje, w 2050 r. na ciężkie zapalenie przyzębia chorować będzie ponad 1,5 miliarda osób na całym świecie (wzrost o 44% w stosunku do roku 2021). Periodontitis pozostanie przy tym 30. najczęstszym schorzeniem na świecie. Starzenie społeczeństw może odpowiadać za fakt, że w 2050 r. bezzębie może być już 15. najczęstszą dolegliwością (w 2021 r. miejsce 24.) – będzie się z nim zmagać ponad 660 milionów osób, czyli o 84% więcej niż w 2021 r.

– Zarówno ciężkie zapalenie przyzębia, jak i bezzębie są bardzo rozpowszechnione na całym świecie, a to wiąże się ze znaczne obciążeniem zarówno dla pojedynczego pacjenta, jak i całego społeczeństwa – napisali autorzy badania z zespołu kierowanego przez prof. Gustavo Nascimento z Duke-NUS Medical School Oral Health Academic Clinical Program w Singapurze.

Artykuł zatytułowany „Obciążenie ciężkim zapaleniem przyzębia i bezzębiem w 2021 r., z prognozami do 2050 r.; Badanie: Globalne obciążenie chorobami 2021” (ang. „Burden of severe periodontitis and edentulism in 2021, with projections up to 2050: The Global Burden of Disease 2021 study”) został opublikowany w czasopiśmie naukowym „Journal of Periodontal Research”.

– Aby faza podtrzymująca leczenia chorób przyzębia była skuteczna, pacjent musi być zmotywowany do jej przeprowadzenia. Musimy umieć wytłumaczyć pacjentowi związek przyczynowo-skutkowy między fazą podtrzymującą a utrzymaniem w czasie efektów leczenia – mówi o czynnikach kluczowych dla długoterminowej skuteczności leczenia chorób przyzębia dr n. med. Maciej Nowak, specjalista periodontologii oraz stomatologii ogólnej, mazowiecki konsultant wojewódzki w dziedzinie periodontologii, nauczyciel akademicki, członek Polskiego Towarzystwa Periodontologicznego i European Federation of Periodontology.

Źródła: https://www.drbicuspid.com/

https://onlinelibrary.wiley.com/