Decyzja Trybunału Konstytucyjnego

Maciej Hamankiewicz, Prezes Naczelnej Rady Lekarskiej, poinformował w swym Liście skierowanym do Lekarzy i Lekarzy Dentystów w dn. 30 lipca 2014 r. , że Trybunał Konstytucyjny odmówił ostatecznie nadania dalszego biegu wnioskowi Nadzwyczajnego XI Krajowego Zjazdu Lekarzy o zbadanie zgodności z Konstytucją rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.

We wniosku Zjazdu zostały zakwestionowane przepisy przewidujące możliwość umieszczania w umowach podpisywanych przez NFZ ze świadczeniodawcami kar umownych w wypadku stwierdzenia niewykonania lub niezadowalającego wykonania umowy (z przyczyn leżących po stronie świadczeniodawcy) oraz w razie wystawienia recept osobom nieuprawnionym, a także w przypadkach nieuzasadnionych. Zjazd Lekarzy ocenił, iż treść przepisów, które zakwestionował, przekracza ustawowe upoważnienie, na podstawie którego zostało wydane przedmiotowe rozporządzenie.
W dn. 24 kwietnia 2013r. Trybunał odmówił nadania biegu w/w wnioskowi (który został złożony w dn. 5 marca 2012 r.) Następnie, po rozpatrzeniu zażalenia, wydał postanowienie, w którym to zażalenie odrzucił. Postanowienie Trybunału z dn. 30 lipca br. jest ostateczne i nie ma od niego odwołania.

Jakie jest uzasadnienie tej decyzji? Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że Zjazd Lekarzy nie był uprawniony do podjęcia uchwały Nr 1 z dn. 25 lutego 2012r. w sprawie wystąpienia z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego, co oznacza, że wniosek ten był złożony przez podmiot nieuprawniony i nie mieści się w zakresie jego działań.

Prezes podkreślił, iż orzeczenie to nie oznacza, że zaskarżone rozporządzenie Ministra Zdrowia jest zgodne z Konstytucją, ale, że Naczelna Izba Lekarska nie ma legitymacji, by je zaskarżać.

B.Z.

nil.org