Czy ultradźwięki HIFU mogą eliminować biofilm z implantów?

Zgodnie z badaniem opublikowanym na początku września w „International Journal of Implant Dentistry”, technologia wysokoenergetycznych fal ultradźwiękowych (ang. High-Intensity Focused Ultrasound; HIFU) może skutecznie usuwać biofilm z powierzchni implantów dentystycznych wykonanych z tytanu.

– Niniejsze badanie dostarcza wstępnych dowodów in vitro, że HIFU może usuwać biofilm bakteryjny – napisali autorzy z zespołu pod kierownictwem dr. Minha Diena Trana z Wydziału Stomatologii Uniwersytetu Australii Zachodniej w Perth.

Celem badania była ocena wpływu technologii HIFU na eliminację płytki nazębnej z powierzchni implantów tytanowych oraz analiza jej wpływu na topografię tych powierzchni. W badaniu wykorzystano 22 pary tytanowych dysków, które poddano działaniu HIFU o mocy 0, 10, 20 i 30 W przez 2 minuty w wodzie, a następnie oceniano zmiany na powierzchni implantów.

Usuwanie biofilmu z tytanowych dysków

Aby sprawdzić skuteczność eliminacji biofilmu, na 20 parach dysków wyhodowano 10-dniowy biofilm Streptococcus mutans. Następnie pięć par poddano działaniu HIFU o mocy 20 W, uznanej za najbardziej efektywną. Zmniejszenie ilości biofilmu oceniano zarówno jakościowo, jak i ilościowo. Wyniki z dysków poddanych zabiegowi porównano z dyskami kontrolnymi (niepoddanymi działaniu HIFU).

Analiza wykazała, że biofilm S. mutans był grubszy na powierzchniach piaskowanych tlenkiem glinu (AB) niż na powierzchniach obrabianych mechanicznie (M). HIFU zmniejszało ilość biofilmu na obu typach powierzchni. Choć skaningowy mikroskop elektronowy wykazał, że usunięcie płytki nie było całkowite, niektóre obszary zostały całkowicie oczyszczone.

Na dyskach AB zastosowanie HIFU o mocy 20 W wyraźnie zwiększyło chropowatość powierzchni (średnia wysokość: 1207 nm vs. 842 nm; średnia kwadratowa wysokość – standardowy parametr statystyczny określający chropowatość: 1455 nm vs. 1042 nm; wskaźnik rozwinięcia powierzchni: 62% vs. 30%, p < 0,05). W testach cytometrii przepływowej zabieg zmniejszył liczbę bakterii o 76% na dyskach M i o 59% na dyskach AB. Ogólnie HIFU wykazało częściowe lub całkowite usuwanie biofilmu oraz istotne statystycznie zmiany na powierzchni implantu.

Przewaga HIFU nad niechirurgicznymi metodami usuwania biofilmu

– Nasze badanie miało jednak pewne ograniczenia: płaskie powierzchnie zastosowane w eksperymencie nie odzwierciedlają złożonych struktur i warunków okołowszczepowych, które sprawiają, że usuwanie biofilmu z prawdziwych implantów stomatologicznych jest trudniejsze – napisali autorzy artykułu „High-intensity focused ultrasound for biofilm debridement: an in vitro proof-of-concept using Ti-attached Streptococcus mutans”.

– Badanie dostarcza wstępnych dowodów in vitro, że HIFU, ze względu na potencjalną przewagę nad dostępnymi metodami niechirurgicznymi, zasługuje na dalsze badania jako możliwa metoda terapeutyczna – podsumowali badacze z Perth.

Autorzy pracy zaznaczają jednak, że potrzebne są dalsze badania, aby ocenić potencjał tej metody w zapobieganiu i leczeniu periimplantitis.

Szybkość i efektywność działania, rozbijanie komórek bakteryjnych, dodatkowa dekontaminacja miejsca zabiegowego – to, zdaniem dr hab. n. med. Ewy Dolińskiej – główne zalety stosowania ultradźwięków w usuwaniu płytki nazębnej. – Dzięki ultradźwiękom w bardzo dobry, efektywny i mało inwazyjny sposób usuwamy spektrum bakteryjne – podkreśla specjalistka periodontologii, adiunkt w Zakładzie Chorób Przyzębia i Błony Śluzowej Jamy Ustnej UMB, autorka kilkudziesięciu publikacji naukowych w czasopismach polskich i zagranicznych, członek Polskiego Towarzystwa Periodontologicznego oraz European Federation of Periodontology.

Źródła: https://www.drbicuspid.com/

https://journalimplantdent.springeropen.com/