Wypełnienia stosowane w stomatologii: materiały kompozytowe
Wypełnienia stosowane w stomatologii: materiały kompozytowe
Jedną z największych zalet materiałów kompozytowych stosowanych w stomatologii, są ich właściwości kosmetyczne. Umożliwiają one odtworzenie naturalnego koloru zębów, przy jednoczesnym zachowaniu trwałości. Dzięki temu materiały kompozytowe zyskały popularność i są dziś powszechnie stosowane w praktyce dentystycznej.
Budowa
Materiały złożone (kompozytowe) zawierają w sobie aktywne żywice polimeryzujące dimetyloakrylowe oraz nieaktywne cząsteczki wypełniaczy. Powstają w wyniku połączenia trzech składników, zwanych fazami. W ich skład wchodzą:
– faza organiczna (osnowa), składająca się z substancji polimerycznych (oligomery, monomery) oraz czynników regulacyjnych polimeryzacji, m.in. inicjatorów, akceleratorów, inhibitorów, barwników, pochłaniaczy UV, rozjaśniaczy;
– faza nieorganiczna – wypełniacz o strukturze: krystalicznej (kwarcowej), ceramicznej (opartej na szkle), opartej na minerałach syntetycznych;
– fazy wiążącej fazy organiczną i nieorganiczną.
Fazą, która ma wpływ na charakter i właściwości materiału kompozytowego, jest faza nieorganiczna. Wpływa ona na: twardość i elastyczność wypełnienia, neutralność chemiczną w jamie ustnej, stabilność (objętościową, termiczną, chemiczną) oraz właściwości kosmetyczne, np. kolor, gładkość, połysk. Faza nieorganiczna stanowi aż 80% kompozytu. Jej cząsteczki mogą mieć różny kształt.
Podział materiałów kompozytowych ze względu na sposób wiązania i utwardzania żywic łączących:
– chemoutwardzalne,
– światło utwardzalne,
– chemo- i światło utwardzalne,
– termoutwardzalne.
Zalety stosowania wypełnień kompozytowych:
– są one kompatybilne strukturalnie z tkankami zęba, szczególnie ze szkliwem,
– mają wysoką odporność na nacisk podczas żucia,
– charakteryzują się najlepszą adhezją (przyleganiem) do szkliwa,
– posiadają wysokie walory kosmetyczne,
– zachowują kontrast w obrazowaniu RTG.
Aby wypełnienie było trwałe i spełniało swoje funkcje, należy stosować się do pewnych warunków. Przede wszystkim rodzaj wypełnienia powinien być dopasowany do klasy ubytku. Bardzo ważną rolę pełni świeżość materiałów oraz ich właściwe przechowywanie. Utrudnieniem w stosowaniu materiałów kompozytowych mogą być warunki panujące w jamie ustnej (np. wilgoć), dlatego konieczne jest dbanie o zachowanie suchego środowiska podczas zakładania wypełnienia.
Choć wypełnienia kompozytowe stają się coraz popularniejsze i zaczynają wypierać tradycyjne wypełnienia amalgamatowe, to nie zawsze można stosować tę metodę. Najczęstsze przeciwwskazania do zastosowania wypełnień złożonych pojawiają się np. w przypadku bruksizmu czy próchnicy głębokiej. Nie bez znaczenia jest również koszt, który jest znacznie wyższy niż np. w przypadku wypełnień amalgamatowych.
Źródło: "Podręcznik dla asystentek i higienistek stomatologicznych"
KeL
POWIĄZANE ARTYKUŁY
Wypełnienia pośrednie onlay, inlay i overlay znajdują zastosowanie w wielu sytuacjach klinicznych. Jak przekonuje dr n. med. Ewa Jaskowska, prowadząca prywatną praktykę ukierunkowaną na zabiegi estetyczne, absolwentka Uniwersytetu Medycznego w Poznan...
W sobotę 21 października w siedzibie Okręgowej Izby Lekarskiej w Warszawie odbędzie się kurs z zastosowania włókna kompozytowego w stomatologii. Praktyczne szkolenie poprowadzi dr n. med. Marcin Aluchna z Zakładu Stomatologii Zachowawczej WUM. Mate...
W leczeniu pacjentów gabinetu stomatologii weterynaryjnej w Chadds Ford koło Filadelfii (USA) rozpoczęto stosowanie bioresorbowalnych, termoplastycznych minipłytek. Dzięki temu w weterynaryjnej chirurgii szczękowej placówka ta jest pionierem technolo...
– We współczesnej stomatologii tak naprawdę nie ma wskazań klinicznych do niestosowania materiałów bioaktywnych. Są one obecnie doskonałej jakości i zawsze, kiedy możemy uzyskać wartość dodaną w postaci bioaktywności, należy się ku temu skłaniać – mó...
– Mam przyjemność zaprosić Państwa do udziału w trzeciej edycji Konferencji Dentonet Online. Właśnie ta wersja online i jej możliwość dostosowania się do pory dnia i dnia tygodnia jest tu nie do przecenienia – mówi dr n. med. Marcin Aluchna, wykładow...
Leczenie protetyczne pacjentów po zabiegach resekcyjnych lub urazach w obszarze części twarzowej czaszki należy do najtrudniejszych problemów w terapii, przed którymi staje lekarz protetyk. Zadaniem takich uzupełnień jest przede wszystkim ograniczeni...
U mieszkanki stanu Nevada (USA) rozwinęło się zapalenie zatok przynosowych wywołane wielomiesięczną obecnością ciała obcego. Do sytuacji tej doszło po tym, jak materiał dentystyczny – wypełnienie amalgamatowe – przemieściło się z zęba w szczęce do le...
Mikroroboty medyczne wprowadzane do krwiobiegu pacjenta mogą znaleźć zastosowanie nie tylko w chirurgii i diagnostyce obrazowej. Z powodzeniem mogą być wykorzystywane do zastępowania antybiotykoterapii, a nawet walki z próchnicą. Sterowane ultradźwię...
Stosowanie leków antyresorpcyjnych, zwłaszcza w połączeniu z kortykosteroidami, może znacząco zwiększać ryzyko martwicy żuchwy – twierdzą naukowcy z Uniwersytetu w Oulu (Finlandia). Wyniki szeroko zakrojonego badania pokazują, że pacjenci leczeni den...
Powiązany z Amerykańskim Towarzystwem Stomatologicznym Instytut Forsytha (ADA Forsyth Institute; AFI), zaliczany do wiodących ośrodków badań stomatologicznych na świecie, otrzymał grant w wysokości 6,2 mln USD na stworzenie materiałów opartych na szt...
Wypełnienia kanapkowe to potoczne, niewystępujące w specjalistycznej literaturze określenie metody leczenia głębokich ubytków próchnicowych, w ramach której stosuje się nakładane warstwowo różne materiały do wypełnień. W głębszej warstwie ubytku jest...
