Nazwy na paragonach fiskalnych

Jeżeli chodzi o formułowanie nazw usług, które są świadczone w gabinetach stomatologicznych – nie jest to kwestia dowolnego wyboru lekarza, ale konkretnych wytycznych Ministra Finansów ujętych w stosownym rozporządzeniu. Wymienione w nim zostały elementy obligatoryjne, które powinny znaleźć się na paragonie fiskalnym.

Przede wszystkim na tym dokumencie powinna widnieć nazwa usługi, która w sposób jednoznaczny pozwoliłaby na identyfikację danej usługi. Przy czym możliwe jest stosowanie skrótów (przepisy tego nie zabraniają). Nazwa usługi lub połączenie wyrazowe powinno odnosić się do usług, które świadczone są w danym gabinecie stomatologicznym.
A zatem nazwa na paragonie powinna być tak skonstruowana, by możliwe było przyporządkowanie jej odpowiedniej stawki podatkowej, a z drugiej strony, by nazwa usługi zgadzała się ze świadczeniem, które jest przedmiotem obrotu. Co więcej – nazwa świadczenia na paragonie powinna pozwolić pacjentowi (w połączeniu jej z ceną), by miał on jasność, z jakiego świadczenia skorzystał. Dzięki temu pacjent otrzyma dowód nabycia usług wraz ze wskazaną kwotą podatku.

Na paragonach fiskalnych nie ma obowiązku uszczegóławiać wyświadczonych usług np. opisywać, jak duży był usunięty ubytek lub kolejne czynności składające się na daną usługę, ale wystarczy ująć ją jako np. leczenie endodontyczne. Wyjątek stanowi protetyka, gdyż w tej dziedzinie każda usługa posiada swoją nazwę i inne wskazanie do wykonania oraz związana jest z innymi kosztami. Podobnie jest w chirurgii szczękowej, gdzie pod pojęciem ekstrakcji kryją się różnego typu komplikacje i dodatkowe czynności (resekcje, podcięcia, połączenia itp.), które warto uszczegółowić. Ważne jest, by nazwy ujmować w taki sposób, by pacjent zawsze wiedział, za co zapłacił.

Źródło: Gazeta Lekarska

BZ