Zgorzel miazgi

Proces gnilny

Zgorzel miazgi jest odmianą martwicy, spowodowaną działaniem bakterii beztlenowych, w wyniku czego dochodzi do gnicia miazgi. Kiedy dochodzi do zapalenia miazgi, wytwarzają się sprzyjające warunki dla rozwoju bakterii – powodują one ustanie krążenia w miazdze i ostatecznie jej obumarcie.

W trakcie trwania procesów gnilnych białka przetwarzane są na aminokwasy, a te przekształcają się m.in. w tzw. ptomainy – trujące substancje, powstające w procesie gnicia. Ponadto wytwarzane są m.in.: amoniak, kwasy tłuszczone, siarkowodór, a także odpowiedzialne za charakterystyczny przykry zapach parakrezol, fenol, skatol i indol. Niektóre gazy powstałe w procesie gnicia (amoniak, siarkowodór) powodują wzrost ciśnienia, co może powodować wypychanie toksyn poza otwór wierzchołkowy korzenia.

Rodzaje zgorzeli

Rozwój zgorzeli może być zróżnicowany i obejmować całą miazgę (zgorzel całkowita), część miazgi (zgorzel częściowa), a w przypadku zębów wielokorzeniowych może się rozprzestrzenić na wszystkie kanały lub tylko niektóre (wtedy w pozostałych kanałach miazga będzie żywa).

Zgorzel może powstawać zarówno w komorach otwartych, jak i zamkniętych, mówimy wtedy o zgorzeli otwartej lub zamkniętej. Przy czym jeśli proces gnilny przebiega w otwartej komorze, to jest powolny i stopniowo wnika w głąb miazgi. Natomiast jeśli zgorzel powstaje w komorze zamkniętej, to cały proces przebiega szybko i istnieje wtedy ryzyko wydostania się trujących substancji z rozpadu białek poza otwór wierzchołkowy. W takim przypadku powstaje stan zapalny tkanek okołokorzeniowych, który nazywany jest zgorzelą powikłaną.

Powikłania

Zgorzel jest to stan niebezpieczny, ponieważ może prowadzić do szybkiego rozprzestrzeniania się zmian chorobowych, a w wyniku tego powstaje ryzyko wystąpienia zakażenia tkanek okołozębowych, niszczenia kości, powstawania torbieli i przetok ropnych, a także zakażenia bakteriami gnilnymi całego organizmu.

Objawy

W skutek obumierania miazgi może dojść do przebarwienia zęba i zmatowienia szkliwa. Komorę zęba wypełnia ciemna i lepka masa o nieprzyjemnym zapachu. Często ząb nie reaguje na większość bodźców, ale jest wrażliwy na podwyższoną temperaturę. Opukiwanie nie zawsze wywołuje reakcję. Natomiast występowanie bólu jest zależne od tego, czy komora zęba jest otwarta czy zamknięta, a także od tego czy zgorzel jest powikłana, czy nie. Samoistny ból pojawia się wtedy, kiedy stan chorobowy rozprzestrzenia się poza ząb. 

Leczenie

Zgorzel najczęściej leczy się poprzez przeprowadzenie leczenia endodontycznego. Jeśli jednak zmiany okołowierzchołkowe są znaczne, może się okazać konieczne leczenie chirurgiczne. W przypadkach bardzo zaawansowanego postępu procesu gnilnego, kiedy leczenie endodontyczne jest niemożliwe, a ząb jest mocno zniszczony, jedynym wyjściem jest ekstrakcja.

Źródło: Stomatologia wieku rozwojowego

KeL