Najważniejsze składniki pasty do zębów – jakie pasty polecać pacjentom?

Pasta do zębów to jeden z podstawowych elementów codziennej higieny jamy ustnej. Zawarte w nich składniki mają olbrzymi wpływ na zdrowie zębów, dziąseł i błon śluzowych: usuwają płytkę bakteryjną, działają bakteriobójczo, łagodzą stany zapalne, wybielają zęby czy łagodzą objawy nadwrażliwości. Dlatego warto znać zarówno skład najpopularniejszych past do zębów oraz właściwości poszczególnych substancji, aby móc podpowiedzieć pacjentom, jaki rodzaj pasty będzie dla nich najlepszy.

Olbrzymi wybór past do zębów, które pacjenci mogą kupić w każdym supermarkecie czy drogerii sprawia, że wielu z nich ma problem z dobraniem produktu najbardziej dopasowanego do ich potrzeb. Z tego powodu zarówno asystentki, jak i higienistki stomatologiczne powinny znać skład past do zębów oraz właściwości poszczególnych substancji, aby pomóc pacjentom w wyborze tej właściwej.

Substancje ścierne i polerujące stanowią od 25 do 50% zawartości past do zębów. Są one najistotniejsze jeśli chodzi o proces czyszczenia zębów: usuwają osad, płytkę bakteryjną i powierzchowne przebarwienia, odpowiadają także za konsystencję danego produktu. W pastach dostępnych na polskich rynku najczęściej spotykane substancje ścierne to wodorotlenek wapnia, wodorotlenek magnezu, węglan wapnia, tlenek krzemu, polimetakrylan oraz hydroksyapatyt. Zazwyczaj mają one kształt zbliżony do kulistego, a ich wielkość nie powinna przekraczać 10 mikrometrów. Należy przy tym mieć świadomość, że poziom ścieralności pasty ma duży wpływ na tkanki twarde zębów – zbyt długie i zbyt mocne szczotkowanie zębów z wykorzystaniem past o wysokim współczynniku ścieralności może niekorzystnie działać na szkliwo i zębinę.

Substancje pieniące, zwane także detergentami, obniżają napięcie powierzchniowe, przez co hamują rozwój i ułatwiają usuwanie płytki nazębnej. Niektóre wykazują również działanie antybakteryjne. Badania udowodniły, że nie mają one dużego wpływu na stan tkanek twardych, ale przy niewłaściwym szczotkowaniu zębów mogą drażnić tkanki miękkie, co z kolei przyczynia się do zaostrzenia stanów zapalnych błon śluzowych lub powoduje cofanie się dziąseł. Do najczęściej znajdujących się w pastach substancji pieniących zalicza się m.in. anionowy laurosiarczan sodu.

Fluor – występujący w postaci fluorku sodu, monofluorofosforanu sodu, fluorku cyny lub amino fluorku – to najpopularniejszy środek przeciwdziałający rozwojowi próchnicy. Ma on również zastosowanie w leczeniu nadwrażliwości zębów. Fluor wbudowuje się w strukturę szkliwa i obniża jego pH, przez co staje się ono bardziej odporne na szkodliwe działanie kwasów, będących efektem metabolizmu bakterii próchnicowych. W pastach do zębów dostępnych na polskim rynku dopuszczalne stężenie fluoru wynosi 1500 ppm, zaś większe stężenia znajdują się produktach dostępnych w aptekach na receptę. Należy przy tym pamiętać, że każdy człowiek przyjmuje dodatkowe dawki fluoru w postaci wody i pożywienia, a nadmiar tej substancji może prowadzić do choroby zwanej fluorozą.

Triklosan to substancja o działaniu przeciwbakteryjnym i przeciwzapalnym, spowalnia także proces tworzenia się płytki nazębnej. Pasty z triklosanem w składzie zaleca się zwłaszcza pacjentom ze stanami zapalnymi dziąseł oraz chorobami przyzębia.

Wyciągi z ziół, takich jak jeżówka, rumianek, szałwia czy rozmaryn, to substancje pomocnicze w terapii chorób przyzębia. Hamują one powstawanie stanów zapalnych, działają bakteriobójczo i przeciwbólowo, zapobiegają także krwawieniom z naczyń krwionośnych.

Na co zwrócić uwagę przy zakupie i używaniu pasty do zębów dla dzieci? Wyjaśnia doktor Dorota Grodecka.

AF

Fot. Thegreenj, GNU FDL, Wikipedia.org