USA: segregacja rasowa w… leczeniu stomatologicznym?

Nierówności w dostępie do opieki zdrowotnej, w tym stomatologicznej, białych i kolorowych obywateli Stanów Zjednoczonych nie są zagadnieniem nowym, nie mają też jednej przyczyny. Przeprowadzone w ostatnim czasie badania dowodzą, że w szczególnie trudnym położeniu są czarnoskórzy pacjenci.

Skutki tej dysproporcji są widoczne już w najmłodszej grupie wiekowej – u dzieci afroamerykańskich nieleczona próchnica występuje niemal trzykrotnie częściej niż u ich białych rówieśników. Z wiekiem pojawiają się jeszcze większe problemy z zębami, które dodatkowo mogą mieć negatywny wpływ na ogólny stan zdrowia.

Dorośli Afroamerykanie (w wieku 20–64 lat) prawie dwa razy częściej niż biali Amerykanie zmagają się z nieleczoną próchnicą. Skutkiem tego u 65-latków rasy czarnej bezzębie jest zjawiskiem również dwukrotnie częstszym niż w przypadku białych pacjentów w tym samym wieku. Ponadto wskaźnik 5-letniej przeżywalności w przypadku raka jamy ustnej u czarnoskórych mężczyzn jest o 82% niższy w porównaniu z resztą społeczeństwa.

Sytuacja ta ma swoje przyczyny w uwarunkowaniach historycznych. Aż do lat 60. XX wieku w amerykańskiej służbie zdrowia panował system segregacji rasowej: czarnych obywateli leczono w oddzielnych zakładach opieki, zapewniających niższy standard i poziom leczenia. Szpitale i kliniki odmawiały opieki nad pacjentami wywodzącymi się z mniejszości – także wtedy, gdy brakowało miejsc w placówkach dla kolorowych Amerykanów. Kliniki te nie akceptowały również personelu medycznego o kolorze skóry innym niż biały.

Choć inicjatywy takie jak ustawa federalna Patient Protection and Affordable Care Act wprowadzona w 2010 roku przez prezydenta Barracka Obamę (powszechnie znana jako „Obamacare”) poprawiły sytuację kolorowej ludności USA, różnice w dostępie do leczenia nadal występują.

Badania dowodzą, że Afroamerykanie najchętniej leczyliby się u czarnoskórych stomatologów. Jednak znalezienie dentysty-Afroamerykanina może stanowić problem. Według raportu Amerykańskiego Towarzystwa Stomatologicznego (ADA), Afroamerykanie stanowią ponad 12% ludności Stanów Zjednoczonych, podczas gdy zaledwie 3,8% dentystów to osoby czarnoskóre.

Nieproporcjonalnie mała liczba afroamerykańskich dentystów może też świadczyć o systemowych barierach, z którymi borykają się osoby o kolorze skóry innym niż biały, zamierzające studiować stomatologię i następnie funkcjonować w branży. Rezultatem tego stanu jest niska reprezentacja osób kolorowych wśród lekarzy dentystów.

Wciąż mają miejsce przypadki dyskryminacji kolorowych pacjentów w placówkach służby zdrowia, w tym w gabinetach stomatologicznych. Według sondażu przeprowadzonego w ostatnim czasie przez National Public Radio (NPR), około 1/3 czarnych Amerykanów osobiście doświadczyła u lekarza dyskryminacji z powodów rasowych, a 22% twierdzi, że nie uzyskało leczenia dla siebie lub członka rodziny z obawy przed dyskryminacją.

Projektując uzupełnienia protetyczne należy wziąć pod uwagę m.in. rysy twarzy, ale prawdziwym kluczem do sukcesu jest nawiązanie właściwych relacji z pacjentem – mówi lek. dent. Marcin Bogurski, członek zarządu Polskiej Akademii Stomatologii Estetycznej.

T.H.; źródło: www.dentistry.com

Fot. Ri_Ya, pixabay.com