Największa lekcja stomatologii – radość i … ulga [WYWIAD]

– Bicie rekordu nie miało na celu tylko dobrej zabawy, ale – przede wszystkim – miało mieć aspekt edukacyjny – mówi dr n. med. Tomasz Maria Kercz, pomysłodawca „Największej na świecie lekcji stomatologii”, która trafia właśnie do Księgi Rekordów Guinnessa. Próba bicia rekordu została przeprowadzona po zakończeniu konferencji Asysdent. Tematem lekcji były historia, właściwości i zastosowanie alginatowej masy wyciskowej w stomatologii. Spotkanie zakładało krótką część teoretyczną oraz wyczekiwaną przez uczestniczki część praktyczną. Biuro Rekordów potwierdziło właśnie oficjalnie, że wszelkie procedury zostały dochowane, dzięki czemu już możemy mówić głośno – razem z uczestnikami konferencji zapisaliśmy się w historii światowej stomatologii.

Jak Pan, jako pomysłodawca, odebrał wiadomość o tym, że wszystkie formalności zostały spełnione i „Największa lekcja stomatologii na świecie” trafi do Księgi Rekordów Guinnessa? Radość, a może ulga, bo przecież tego należało się spodziewać?

I radość, i ulga – obydwie te emocje jak najbardziej łączą się ze sobą. Radość, bo było to niełatwe, a zarazem nowe dla nas wszystkich przedsięwzięcie, angażujące parę setek osób, przede wszystkim samych pań asystentek i higienistek.

Ulga, bo nie zawiedliśmy tych, którzy z takim zaangażowaniem i entuzjazmem wzięli czynny udział w biciu Rekordu Guinnessa. A przy bardzo restrykcyjnej ocenie przedstawicieli biura Guinnessa spełnienie wyśrubowanych kryteriów wcale nie jest sprawą oczywistą. Ale tak naprawdę… nie dopuszczałem myśli, że może się nam nie udać.

Skąd wziął się pomysł na tę inicjatywę? Brałem udział w tym spotkaniu, więc wiem, że poza wszystkimi innymi aspektami, próba bicia rekordu była też świetną rozrywką i fajną zabawą. Ale chodziło pewnie o coś więcej?

Na pytanie, skąd wziął się pomysł, zazwyczaj odpowiadam, że z głowy. Oczywiście, bicie rekordu nie miało na celu tylko dobrej zabawy, ale – przede wszystkim – miało mieć aspekt edukacyjny. Przygotowanie masy wyciskowej to podstawowa czynność w każdym zespole stomatologicznym i zarówno czas, jak i jakość wymieszania odgrywają zasadniczą rolę w wykonaniu prawidłowego (lub wadliwego) wycisku. Po całym wydarzeniu usłyszałem od wielu uczestniczek, że nauczyły się kilku nowych „sztuczek”, które z pewnością zastosują w swojej praktyce.

Co było największą trudnością przy organizacji tego przedsięwzięcia? Coś Pana zaskoczyło?

Co mnie zaskoczyło? Biurokracja! To coś, co zawsze mnie zniechęca i w wielu przypadkach uniemożliwia realizację ciekawych pomysłów. I oczywiście logistyka, z którą – na szczęście, dzięki mojemu zespołowi (za co bardzo dziękuję) poradziliśmy sobie wyśmienicie, o czym świadczy sukces podjętej próby bicia rekordu. Regulamin konkursu jest bardzo restrykcyjny i zapanowanie nad tak dużą grupą osób, szczególnie po ciężkim konferencyjnym dniu, było prawdziwym mission impossible. Przygotowanie kilkuset zestawów masy alginatowej, misek, mieszadeł oraz butelek wody (w czym pomogli partnerzy konferencji) wymagało również dużego nakładu pracy.

Bez fantastycznych uczestniczek konferencji ASYSDENT to nigdy nie byłoby możliwe. Pan znany jest w branży z ogromnej sympatii do higienistek i asystentek stomatologicznych. Nie może być zresztą inaczej, skoro jest Pan jest pomysłodawcą największej w Polsce konferencji dla tej grupy zawodowej.

Mam nadzieję, że ta sympatia jest obopólna. Myślę, że noszę w sobie „gen edukacji” (przed laty spełniałem się jako pracownik dydaktyczny Akademii Medycznej w Łodzi), ponieważ „od zawsze” zależało mi na podnoszeniu poziomu wiedzy i kompetencji zawodowych lekarzy, jak i personelu średniego gabinetów stomatologicznych. Już sześć lat temu zorganizowałem (podczas CEDE w Poznaniu) pierwszą, pilotażową konferencję dla asystentek i higienistek stomatologicznych ASYSDENT. Przyznam, że nie brakowało wówczas w moim otoczeniu osób, które odradzały mi zaangażowanie się w tego typu działalność. Miało się nie udać, bo skoro lekarzy niełatwo namówić do podnoszenia kwalifikacji, to z asystą będzie jeszcze trudniej. A jednak nie doszło do wieszczonej przez pesymistów katastrofy. Co więcej, po poznańskiej konferencji w każdej kolejnej edycji brało udział coraz więcej osób, aż udało nam się przekroczyć liczbę 1000 uczestników. Krok po kroku staliśmy się największym wydarzeniem edukacyjnym dla asystentek i higienistek stomatologicznych nie tylko w skali naszego kraju, ale w całej Europy środkowej.

Muszę w tym miejscu przypomnieć, że lekarzy, w tym stomatologów, do podnoszenia kwalifikacji zobowiązuje odpowiednie rozporządzenie ministra zdrowia. Natomiast od asysty i higienistek nikt tego nie wymaga, ba, najczęściej nawet nie oczekuje… Jeśli więc panie decydują się wziąć udział w konferencji, poświęcają swój czas, by dojechać nierzadko z odległych miejscowości, tym bardziej należy im się wielki szacunek i tym więcej motywacji w sobie znajduję, by zapewnić im udział w wydarzeniu na możliwie najwyższym poziomie.

Dziękuję za rozmowę
Rozmawiał Piotr Łukaszewicz