Dentonet
PACJENT
E-mail
WYBIERZ KATEGORIĘ
Leczenie zachowawcze i endodoncja
Protetyka i implantologia
Stomatologia estetyczna
Ortodoncja
Periodontologia
Higiena i zdrowie jamy ustnej

Jak uzupełnić ubytki w zębach?

Publikacja:
Jak uzupełnić ubytki w zębach?

Jak uzupełnić ubytki w zębach?

Ubytki w zębach, czyli fragmenty tkanek zębowych utracone najczęściej w wyniku próchnicy lub ukruszenia korony zębowej, uzupełnia się za pomocą różnych materiałów stomatologicznych. Tradycyjne wypełnienia kompozytowe niekiedy bywają zastępowane trwałymi nakładami protetycznymi. Chcesz zadbać o zęby? Podpowiadamy, jakie masz możliwości w kwestii uzupełniania ubytków!

Czym są i jak powstają ubytki w zębach? 

Każdy z nas chce możliwie najdłużej zachować prawidłowy kształt i funkcjonalność zębów. Poza urazami mechanicznymi, na skutek których może dojść do uszczerbienia fragmentu zęba, za ubytki odpowiada głównie próchnica. Jest to nic innego, jak choroba bakteryjna atakująca różne elementy uzębienia. Występowanie próchnicy ma duży związek z niewłaściwą higieną jamy ustnej i praktykowaną dietą. Szkodliwie na zęby działają głównie pokarmy słodkie, które stanowią pożywkę dla bakterii. 

Próchnica może dotyczyć różnych elementów zęba, takich jak:

• Naturalna korona zęba – ubytki koronowe są najczęściej spotykane. Zwykle dotyczą powierzchni żujących i przestrzeni międzyzębowych. Próchnica koronowa diagnozowana jest u osób w każdym wieku, także u małych dzieci, również na zębach mlecznych.

• Korzeń zęba – korzenie zębowe są pozbawione szkliwa, a tym samym bardzo narażone na postępujący rozwój próchnicy. Wraz z upływem lat dochodzi do naturalnego cofania się dziąseł, co dodatkowo naraża korzenie na degradację próchnicową. Choroba dotyczy więc głównie osób dorosłych i starszych, często wymaga leczenia endodontycznego.

• Obszary wcześniej leczone – tak zwana próchnica wtórna rozwija się wokół wcześniej wykonanych wypełnień i koron protetycznych. Miejsca takie są szczególnie narażone na gromadzenie się płytki nazębnej i rozwój bakterii odpowiedzialnych za próchnicę.

Ubytki w zębach kojarzone są z „dziurami” o różnej wielkości. W rzeczywistości jednak tylko lekarz stomatolog jest w stanie z całą pewnością postawić diagnozę. Zmiany próchnicowe często penetrują do wewnątrz zęba – początkowo nie są widoczne ani wyczuwalne przez Pacjenta. Dopiero przy zaawansowanej próchnicy może dochodzić do ukruszeń (w przypadku próchnicy korony zęba). Wówczas szkliwo zaczyna pękać i rozpadać się w miejscu głębszej inwazji bakteryjnej. 

Klasyczna „plomba” czy uzupełnienia inlay, onlay i overlay?

Ubytki zębowe przed wypełnieniem muszą być dokładnie oczyszczone z próchnicy. W tym celu lekarz stomatolog stosuje specjalistyczne wiertła – usuwa zmiany chorobowe mechanicznie. Odpowiednio spreparowany ząb jest gotowy do odbudowy. Najczęściej stosowanymi wypełnieniami są plomby kompozytowe, które poza funkcjonalnością zapewniają też wysoki efekt estetyczny. Uzupełnienia takie sprawdzają się świetnie przy niewielkich ubytkach. Z kolei w przypadku ubytków o sporych rozmiarach doskonałym rozwiązaniem są uzupełnienia przygotowywane na podstawie wycisku, czyli nakłady inlay, onlay, overlay, wykonywane w pracowni przez technika dentystycznego. Jest to doskonała, o wiele trwalsza alternatywa klasycznych wypełnień zębowych. Wkłady takie wykonuje się na podstawie wcześniej pobranych wycisków, a nie w formie warstwowej, jak to ma miejsce w przypadku standardowych wypełnień protetycznych. 

Czym dokładnie są nakłady inlay, onlay i overlay?

Nakłady inlay, onlay i overley są uzupełnieniami protetycznymi wykonywanymi w laboratorium. Różnica pomiędzy nimi polega na tym, jaką powierzchnię zęba uzupełniają. 

Wkłady Inlay są przeznaczone do wypełnienia części powierzchni żującej zęba. Można w uproszczeniu powiedzieć, że są najmniejsze, ponieważ uzupełniają tylko wgłębienie w wierzchniej części zęba. Z kolei onlay dodatkowo obejmują szczyty guzków zębowych, a także punkty, w których zęby stykają się ze sobą. Overlay są natomiast nakładami, które pokrywają wymienione elementy plus powierzchnie językowe, przedsionkowe i styczne. 

Kiedy stosuje się nowoczesne uzupełnianie ubytków w zębach? 

O tym, jaka forma wypełnienia ubytku będzie najlepsza, decyduje lekarz stomatolog. Nowoczesne wkłady inlay, onlay i overlay zwykle stosuje się przy dużych ubytkach, obejmujących ok. 60–70% powierzchni zęba. Metoda ta znajduje zastosowanie również przy rozległych przebarwieniach, po leczeniu endodontycznym, czy u Pacjentów borykających się z problemem zgrzytania na zębach.


POWIĄZANE ARTYKUŁY

zab obok lusterka i zglebnika
"Scientific Reports": życie człowieka zapisane w zębach Lekarz

Naukowcy z Uniwersytetu w Nowym Jorku przeanalizowali budowę i skład zębów 15 chętnych osób. Okazało się, że można z nich wyczytać wiele informacji o życiu każdego pacjenta – informuje "Scientific Reports". Według naukowców z New York University, z ...

stan mleczakow 1
Linie wzrostu na zębach dziecka a przyrost masy ciała Lekarz

Brytyjscy i nowozelandzcy naukowcy odkryli, że linie wzrostu na zębach dziecka mogą wskazywać na przyrost masy ciała we wczesnym okresie dojrzewania. Dzieci z szybszym biorytmem ważyły i przybierały na wadze mniej, podczas gdy te z wolniejszym rytmem...

klejnoty
Dlaczego Majowie umieszczali w zębach drogocenne klejnoty? Lekarz

Już jakiś czas temu odkryto, że starożytni Majowie umieszczali w swoich zębach drogocenne klejnoty. Jak się okazało, nie chodziło jednak tylko o ozdobę – „klej”, którym mocowano kamienie do zębów miał właściwości antybakteryjne, przeciwbólowe i przec...

ROZWIŃ WIĘCEJ
zloty drut
Złoty drut na zębach francuskiej hrabiny żyjącej w XVII w. Lekarz

Stosując tomografię CBCT francuscy archeolodzy ocenili stan stabilizowanych złotym drucikiem zębów arystokratki żyjącej na przełomie XVI i XVII wieku. Jak wynika z raportu opublikowanego pod koniec stycznia w „Journal of Archaeological Science: Repor...

starozytne zeby
Przeciwciała w zębach z XIII w. rozpoznają współczesne antygeny Lekarz

Badanie naukowców z Uniwersytetu w Nottingham wykazało, że ludzkie zęby pobrane ze szkieletów datowanych na lata 1285–1470 przechowywały przeciwciała, które wciąż skutecznie identyfikują antygeny. Jak się uznaje, odkrycie to może być pomocne w lepszy...