Jak pracują asystentki stomatologiczne w Arabii Saudyjskiej?

Do wyjazdów do pracy w Europie powoli się przyzwyczajamy. Czy to może być szansa także finansowa to zupełnie inna sprawa. Jedno jest pewne, nie ma większych różnic kulturowych. Co jakiś czas, można natknąć się jednak na ogłoszenia o pracę w bardziej egzotycznych miejscach.

Na ogłoszenie z Arabii Saudyjskiej odpowiedziała Teresa ze Stanów Zjednoczonych.  Jedna z firm eksploatująca złoża ropy naftowej poszukiwała asystentki stomatologicznej do przychodni, z których korzystają zatrudnieni tam pracownicy.

Teresa pisze, że rozmowa kwalifikacyjna przez telefon była krótka. Chodziło o znajomość konkretnych terapii i umiejętność asystowania przy zabiegach. Sprawdzono także jej wiedzę w zakresie nowoczesnej techniki dentystycznej. Otrzymała również informację, że w Arabii Saudyjskiej nie będzie mogła jeździć autem w miejscach publicznych, za to bez przeszkód na terenie korporacji.

Teresa znalazła się w gronie 20 osób zakwalifikowanych do wyjazdu. W tym gronie była jedyną singielką. We wniosku wizowym trzeba podać wyznanie, ponieważ na terytorium Królestwa Arabii Saudyjskiej nie toleruje się ateistów i Żydów. Podróż trwała 18 godzin z Seatle przez Amsterdam do Damman.

Apartamentu urządzony w kampusie, pisze Teresa – był bardzo wygodny. Teren był ogrodzony i strzeżony. Na miejscu stołówka, kawiarnia, kręgielnia, basen i korty tenisowe. Kobiety nie musiały na terenie firmy chodzić ubrane jak saudyjki. Arabskie kobiety mieszkające w kampusie z przyzwyczajenia używały tradycyjnych strojów, ale na basenie zalecano jednak kostiumy jednoczęściowe.

Rano codziennie busik zawoził pracowników do kliniki. Była nowocześnie wyposażona i bardzo czysta – restrykcyjnie przestrzegano norm higienicznych. Pacjentami byli między innymi Saudyjczycy zatrudnieni w korporacji. Mężczyźni mówili po angielsku, ich żony, dzieci i bliscy nie zawsze. Dlatego Teresa nauczyła się arabskiego, by móc zrozumieć pacjentów.

Dentyści w klinice to byli Amerykanie, mężczyźni i kobiety albo mężczyźni z krajów arabskich. Większość z nich to saudyjscy stomatolodzy oraz co w Polsce byłoby dosyć nietypowe asystenci – higieniści. Pozostałe asystentki były Amerykankami.

Najwięcej było pacjentów w średnim wieku. Niektóre przypadki były dosyć skomplikowane. Teresa zajmowała się ortodoncją. Taka terapia trwała 3, 4 miesiące. Było też wiele programów higienicznych (coś w rodzaju fluoryzacji – tam chyba, w tym upale, to im się ten fluor chyba szybciej ulatnia – pisze Teresa).

Woda w kampusie była fluoryzowana, a w mieście nie. W przychodni dwie oddzielne poczekalnie, dla kobiet i dla mężczyzn. Podczas leczenia drzwi były zamknięte, toteż miejscowe kobiety mogły swobodnie na czas zabiegu odsłaniać twarze. Wtedy w gabinecie były same kobiety, lekarka, asystentka i pacjentka.

Życie samotnej kobiety w Arabii Saudyjskiej nie jest łatwe. Kobietom nie wolno podróżować bez krewnych płci męskiej. Firma Teresy miała specjalne taksówki i busy, aby pracownicom i pracownikom łatwiej było się poruszać po Królestwie. W niektórych miastach toleruje się, kiedy zachodnie kobiety nie mają nakryć głowy, ale generalnie lepiej szanować miejscowe zwyczaje.

Alkohol i wieprzowina są zakazane. Pijany cudzoziemiec jest natychmiast deportowany z Arabii Saudyjskiej, ale w sąsiednim Bahrajnie życie towarzyskie  kwitnie. Tam można pić alkohol, jeść wieprzowinę i nikt nie przejmuje się jak ktoś jest ubrany. Teresa opisuje, ze na arabskim ślubie goście są podzieleni. Mężczyźni osobno i kobiety osobno.

Kobiety, asystentki dentystyczne, które przyjeżdżają do pracy z Zachodu muszą się liczyć z wieloma ograniczeniami. W Arabii Saudyjskiej jest na ogół spokojnie, to kraj raczej stabilny politycznie. Teresa dodaje, ze wady pobytu rekompensują naprawdę wysokie zarobki. Decydując się na wyjazd dobrze jest ukończyć podstawowy kurs arabskiego.

Może więc będą chętne asystentki i higienistki stomatologiczne, aby rzucić się na zawodową głęboką i egzotyczną wodę ?

Oprac. ab n. podst.