Instrumenty endodontyczne

Leczenie enedodontyczne wymaga precyzji. W tym celu przez lata rozwoju tej dziedziny stomatologii opracowano różnorodne narzędzia, pomagające w prawidłowym opracowaniu kanałów.

Drobne instrumenty endodontyczne umieszczane są w endoboksie, którego budowa umożliwia ich segregację, przechowywanie oraz sterylizację.

Do opracowywania kanałów korzeniowych

Drobne instrumenty enedodontyczne zbudowane są z metalowej końcówki o różnym kształcie, uzależnionym od funkcji narzędzia, oraz różnej wielkości, dobieranej ze względu na rozmiar kanałów korzeniowych. Końcówka osadzona jest najczęściej w plastikowych uchwytach o różnych kolorach: fioletowym, białym, żółtym, czerwonym, niebieskim, zielonym i czarnym. Kolory są zgodne z międzynarodowym kodem i są zależne od rozmiaru instrumentu. Jednak niektóre narzędzia mogą być wyposażone również w metalowy uchwyt.

Do usuwanie miazgi z kanałów korzeniowych służą miazgociągi. Zbudowane są z dwóch części: uchwytu oraz końcówki w kształcie igły zaopatrzonej w ostre ukośnie ułożone haczyki.

Aby udrożnić i poszerzyć kanał korzeniowy, stosuje się pilniki i poszerzacze. Mogą być używane ręcznie lub maszynowo, po zamontowaniu na kątnicę lub prostnicę. W zależności od typu, mają różne właściwości.

– Pilniki typu H – charakteryzuje się dużą zdolnością cięcia. Końcówka zbudowana jest w ten sposób, że część tnąca znajduje się po jednej stronie osi narzędzia.
– Pilniki typu S – wyglądają jak złożenie dwóch pilników typu H – części tnące ułożone są symetrycznie po obu stronach osi. Mogą być używane jako pilniki (przy ruchach pionowych) lub jako poszerzacze (ruch obrotowy).
– Poszerzacze i pilniki typu K – końcówka ma kształt spirali. W przypadku pilników spirala jest gęstsza niż w przypadku poszerza czy. Poszerzacze mają trójkątną końcówkę, a pilniki – kwadratową.
– Tzw. „szczurze ogony”.

Do lokalizacji kanału korzeniowego oraz jego wstępnej penetracji służą poszukiwacze. Ich uchwyty są pomarańczowe. Produkowane są w jednym rozmiarze. Poszukiwacze mogą być używane tylko ręcznie. Metalowa końcówka narzędzia wyposażona jest w skalę milimetrową, która umożliwia określenie głębokości kanału.

Igły Millera mogą być wykorzystywane do wprowadzania leków oraz materiału wypełniającego do kanałów, przepłukiwania ich oraz sondowania. Przekrój igły jest okrągły lub kwadratowy o różnej grubości. Jeśli igła posiada uchwyt, to jego kolor świadczy o rozmiarze narzędzia. Są to narzędzia ręczne.

Aby osuszyć kanał, konieczne jest użycie ćwieków papierowych, które wykonywane są zwykle z celulozy. Charakteryzują się dużą zdolnością wchłaniania wilgoci.

Ponadto stosowane są narzędzia pomocnicze: endoskopy (podkładki, które służą do oznaczania roboczej długości instrumentu pracującego w kanale) i endogripy (nakładki na uchwyty narzędzi, dzięki którym łatwiej utrzymać instrumenty podczas pracy).

Do wypełniania kanałów korzeniowych zęba

Igły Lentulo oraz igły Druxa używane są do przesuwania materiału wypełniającego w głąb kanału. Ich budowa jest bardzo podobna – końcówki mają kształt spirali – z jedną różnicą. Końcówki igieł Druxa umocowane są na sprężynującej szyjce, co zapewnia większą elastyczność i bezpieczeństwo pracy.

Upychadła kanałowe są podobne do zgłębnika. Są zbudowane z długiej tępej igły, która jest ustawiona pod kątem do trzonu lub stanowi jego przedłużenie.

Upychadła do ćwieków gutaperkowych służą do bocznej i pionowej kondensacji ćwieków gutaperkowych. Końcówka tego instrumentu jest gładką, tępo zakończoną igłą, osadzoną w plastikowym uchwycie w kolorze oznaczającym rozmiar.

Źródło: Podręcznik dla asystentek i higienistek stomatologicznych

KeL