Dysplazja zębiny: wielospecjalistyczne leczenie pacjenta – opis przypadku
Dysplazja zębiny: wielospecjalistyczne leczenie pacjenta – opis przypadku
Spis treści
W artykule „Wielospecjalistyczne leczenie pacjenta z rozpoznaną dysplazją zębiny – opis przypadku” – dostępnym w numerze 5(45)/2013 e-Dentico – przedstawiono definicję oraz rys historyczny badań prowadzonych nad rzadkim schorzeniem rozwojowym zębiny, jakim jest dysplazja zębiny. Opisano również wielospecjalistyczne leczenie stomatologiczne u 32-letniego pacjenta z rozpoznaną dysplazją zębiny typu I.
Dysplazja zębiny (ang. dentin dysplasia) jest schorzeniem polegającym na wrodzonym nieprawidłowym rozwoju zębiny. Występuje w populacji z częstością 1:100 000 pacjentów. Przekazywana jest z pokolenia na pokolenie u członków tej samej rodziny, dziedziczona jest autosomalnie dominująco.
Po raz pierwszy dysplazja zębiny została opisana w 1920 roku przez Ballaschmieda jako „zęby bezkorzeniowe”. Podobne zmiany rozpoznali Weiss (1927) i Hitchin (1936), nazywając je „kamieniami miazgi” (ang. pulp stones). Określenie „dysplazja zębiny” zostało wprowadzone przez Rushtona w 1939 roku. W roku 1973 Shields i wsp. wyróżnili klasyfikację wrodzonych wad zębiny. Wyodrębnili dwa typy dysplazji, to jest typ I i II. W 1975 roku Witkop nazwał dysplazję zębiny typu I i typu II odpowiednio dysplazją zębiny korzeniowej i koronowej.
Dysplazja zębiny – przyczyny
Dysplazja zębiny powstaje w wyniku migracji nieprawidłowych komórek nabłonkowych pochewki Hertwiga do brodawki zębowej. Prowadzi to do niewłaściwego różnicowania się odontoblastów i odkładania się patologicznej zębiny. Czynniki wpływające na rozwój dysplazji zębiny są trudne do ustalenia. Mogą to być zaburzenia w wydzielaniu gruczołów dokrewnych, choroby zakaźne, czynniki teratogenne oraz czynniki genetyczne.
Dysplazja zębiny – klasyfikacja
Wyróżnia się trzy postacie dysplazji zębiny: typ I, typ II oraz włóknistą dysplazję zębiny. W typie I dysplazji zębiny, w badaniu klinicznym stwierdza się prawidłową budowę oraz ustawienie w łuku koron zębów. Pierwszym objawem chorobowym jest samoistna patologiczna ruchomość i utrata zębów. W większości przypadków obserwuje się brak reakcji miazgi na bodźce. W obrazie rentgenowskim widoczne są zaburzenia rozwoju korzeni, takie jak skrócona długość, stożkowaty kształt, całkowita lub częściowa obliteracja jam zębowych oraz rozrzedzenie struktury kostnej wokół wierzchołków, które pojawia się bez uchwytnych przyczyn. Obserwowane ogniska osteolizy przypominają ziarniniaki lub torbiele korzeniowe. Histologicznie stwierdza się prawidłową budowę szkliwa i zębiny koronowej. Zębina korzeniowa jest atypowa i przypomina osteozębinę.
Cały artykuł „Wielospecjalistyczne leczenie pacjenta z rozpoznaną dysplazją zębiny – opis przypadku” autorstwa lek. dent. Anny Karpienko, lek. dent. Magdaleny Lewociuk oraz lek. dent. Anny Marii Oleksiejuk znaleźć można w numerze 5(45)/2013 czasopisma e-Dentico.
Fot. KjerstinMichaela, pixabay.com
POWIĄZANE ARTYKUŁY
Włókniak kostniwno-kostniejący jest łagodnym nowotworem włóknisto-kostnym, występującym przede wszystkim w obrębie dziąseł w szczęce i żuchwie. Ta zmiana rozrostowa posiada otoczkę i jest zwykle dobrze odgraniczona. Zawiera tkanki włókniste oraz zwap...
Zmiany patologiczne o charakterze owrzodzeń i nadżerek, pojawiające się na błonie śluzowej jamy ustnej, są częstą przyczyną dolegliwości bólowych, sprawiają trudności w przyjmowaniu pokarmów oraz stanowią problem w utrzymaniu prawidłowej higieny jamy...
Siedemnastoletnia pacjentka została skierowana na SOR szpitala w Teheranie z powodu dysfagii oraz duszności, których przyczyną był rozległy obrzęk dna jamy ustnej. Wykonany rezonans magnetyczny wykazał obecność w przestrzeni podjęzykowej dobrze odgra...
Hipohydrotyczna dysplazja ektodermalna to jedna z postaci dysplazji ektodermalnej, czyli uwarunkowanego genetycznie zaburzenia, objawiającego się nieprawidłowościami rozwojowymi zębów, włosów, paznokci oraz gruczołów skóry. Dysplazje ektodermalne są...
Rzadki przypadek leczenia ropni oczodołu i jamy ustnej spowodowanych infekcją zęba u nastolatka został opisany w artykule, który ukazał się w czasopiśmie naukowym „European Journal of Dentistry”. Powyższy stan, niepoddany leczeniu, mógłby prowadzić n...
Dr n. med. Jan Kiryk od ponad ośmiu lat zajmuje się leczeniem stomatologicznym osób z niepełnosprawnościami w znieczuleniu ogólnym oraz prowadzi badania m.in. z zakresu zastosowania laserów Er:YAG w stomatologii. Wraz z Polskim Towarzystwem Stomatolo...
Wzajemny wpływ zdrowia jamy ustnej na zdrowie ogólne od dawna nie budzi kontrowersji w środowisku medycznym. Wiele wskazuje jednak na to, że zależność ta pozostaje mało znana m.in. w świecie sportu. Badania przeprowadzone z udziałem sportowców dowodz...
Pod koniec maja w czasopiśmie naukowym „Journal of Pediatric Surgery Case Reports” opublikowano opis przypadku młodej pacjentki, u której rozwinęła się zmiana przypominająca tkanki zęba, zawierająca zwapniałe skrzepy krwi. Guz zlokalizowany w pobliżu...
Na stronie Rzecznika Praw Pacjenta ukazała się publikacja dotycząca prawa pacjenta do udzielania świadomej zgody na udzielanie świadczeń zdrowotnych. Omówiono w niej najważniejsze kwestie i przedstawiono wytyczne, które mogą pomóc personelowi medyczn...
Osteosarcoma, czyli kostniakomięsak lub mięsak kościopochodny, to nowotwór złośliwy, w którym komórki rakowe wytwarzają macierz kostną lub silnie zmineralizowaną tkankę kostną. W kości szczęki lub żuchwy rozwija się około 6% wszystkich kostniakomięsa...
Torbiel korzeniowa zwana również okołowierzchołkową to jednokomorowy ubytek tkanki kostnej rozwijający się w szczęce lub żuchwie, będący w kontakcie z zębem z martwą miazgą lub z zębem po leczeniu endodontycznym (2). Jest najczęściej diagnozowaną zmi...
