Ząb wgłobiony. Rzadki przypadek z możliwymi poważnymi konsekwencjami

Ząb wgłobiony inaczej „ząb w zębie” (dens in dente, dentes invaginatus) to rzadko spotykany problem w codziennej praktyce lekarza weterynarii. Niestety brak szybkiej diagnozy i leczenia może mieć poważne konsekwencje. U ludzi pierwszy raz opisano przypadek wgłobionego zęba w 1897 roku, do tej pory istnieje jednak niewiele publikacji w medycynie weterynaryjnej na ten temat.

Jest to anomalia powstająca na wczesnym etapie rozwoju zawiązka zęba (przed procesem mineralizacji). Niekiedy wgłobienie przypomina miniaturowy ząb we wnętrzu zęba (stąd nazwa „ząb w zębie”). Etiologia problemu nie jest jednak znana. Podczas rozwoju zawiązka zęba dochodzi do wgłobienia szkliwa i zębiny do wnętrza komory zęba lub (rzadziej) do korzenia. Zęby te mogą być bardziej narażona na występowanie pulpopatii, ze względu na nieprawidłową budowę i słabszą mineralizację tkanek twardych zęba lub w niektórych przypadkach poprzez bezpośredni kontakt miazgi ze środowiskiem jamy ustnej.

Na zabieg profilaktyczny obejmujący usunięcie kamienia nad- i poddziąsłowego, polerowanie zębów oraz fluoryzację został skierowany 2 letni pies rasy Yorkshire terrier. Powodem wizyty była obecność nazębnego oraz halitoza. Badanie jamy ustnej w znieczuleniu wykazało kamień nazębny oraz ubytek tkanek w zębach 309 oraz 409 (pierwsze zęby trzonowe żuchwy). Na wykonanych w czasie zabiegu radiogramach zęby 309, 409 są zębami wgłobionymi o nieprawidłowej budowie korzeni (częsta patologia w tej rasie), ponad to objęte są również chorobą przyzębia, a przejaśnienie okołowierzchołkowe wskazuje na rozwój pulpopatii.

Ze wzgledu na konieczność znieczulenia pacjenta do każdej procedury stomatologicznej, czas trwania zabiegu w znieczuleniu oraz infekcję w okolicy wierzchołka po konsultacji telefonicznej z właścicielem podjęto decyzję o ekstrakcji chirurgicznej obu zębów. Zębodoły zaszyto szwem wchłanialnym monofilamentowym 4/0 z igłą odwrotnie tnącą.

Alternatywą dla ekstrakcji wgłobionego zęba jest przeprowadzenie leczenia kanałowego. Leczenie kanałowe zębów wgłobionych może być niezwykle trudne i czasochłonne, w celu zaplanowania leczenia bardzo przydatnym narzędziem jest obecnie CBCT.

Alicja Gajosz
W przeciwieństwie do wielu z Was Lekarzy Dentystów moimi pacjentami nie są ludzie. Ukończyłam kierunek Weterynaria w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, z tytułem lekarza weterynarii. Zajmuję się szeroko pojętą stomatologią weterynaryjną oraz chirurgią twarzowo-szczękową. Najczęściej do mojego gabinetu trafiają psy i koty, ale zdarzają się również bardziej nietypowi pacjenci. Miałam np. okazję uczestniczyć w leczeniu kanałowym złamanego kła u niedźwiedzia czy usuwać złamany ząb u skunksa. Mam nadzieję, że pokażę Wam kawałek mojej pracy, która jest moją ogromną pasją, ale często również trudnym wyzwaniem.