Dentonet
BLOGOSFERA
BLOGOSFERA
E-mail

Najczęstsze problemy w fotografii stomatologicznej

0 Komentarze | Publikacja:
Poleć artykuł Drukuj artykuł Wielkość czcionki - +
BRAK NOWSZYCH WPISÓW
Najczęstsze problemy w fotografii stomatologicznej

Najczęstsze problemy w fotografii stomatologicznej

O tym, że fotografia jest nieodłączną częścią stomatologii, nie trzeba nikogo przekonywać – podobnie jak o tym, że nie jest wcale tak trudna, jak mogłoby się wydawać. Co jednak jeśli przydarzają się nam pewne kłopoty? W wielu przypadkach można je rozwiązać samodzielnie.

Problemy z fotografią stomatologiczną – z jakością zdjęć, obsługą sprzętu, jego regulacją – mogą pojawiać się zwłaszcza na początku naszej przygody z aparatem. Co wówczas zrobić?

Obraz jest zbyt jasny lub zbyt ciemny

Jeżeli wykonane zdjęcie jest zbyt jasne, możliwości są trzy: ustawiono zbyt wysoką moc błysku, wartość przysłony nie jest dostosowana do danego zdjęcia lub odległość pomiędzy aparatem a zębami jest zbyt mała.

Jeśli zarejestrowany obraz jest zbyt ciemny ustawiono zbyt niską moc błysku, wartość przysłony nie jest dostosowana do danego zdjęcia lub odległość pomiędzy aparatem a zębami jest zbyt duża.

Sprawdzenie poziomu mocy błysku nie jest wcale trudne. Sprawdź, czy lampa błyskowa jest przełączona na tryb ręczny – wówczas w prawym górnym rogu wyświetlacza LCD lampy jest widoczna litera „M” – i czy poziom mocy błysku jest ustawiony pomiędzy 1/2 i 1/4, zależnie od ustawienia aparatu.

Równie prosta jest regulacja przysłony (wartość przysłony zapewnia kontrolę nad ilością światła rejestrowanego na zdjęciu). Przy niższych wartościach – np. f/4 – przysłona wpuszcza więcej światła, przy wyższych – jak f/32 – mniej. W przypadku większości zdjęć wewnątrzustnych i bliskich ujęć przysłona powinna być ustawiona w zakresie od f/25 do f/32. W przypadku większości zdjęć zewnątrzustnych i portretów przysłona powinna być ustawiona w zakresie od f/9 do f/11.

Zdjęcia zewnątrzustne są mało ostre

Możliwe, że różne pozycje poszczególnych pacjentów będą wymagały niewielkiej korekty ostrości. W przypadku takich zdjęć obiektyw można przełączyć na tryb autofokusu. Przesunięcie przełącznika znajdującego się na tubusie obiektywu do pozycji AF aktywuje autofokus.

Jeśli bliskie ujęcia i zdjęcia wewnątrzustne są nieostre, upewnij się, że wartość korekcji dioptrii wizjera aparatu jest dostosowana do wzroku fotografa. Fotografowie zwykle ustawiają ostrość na najbliższą część zębów, co powoduje, że zęby znajdujące się dalej pozostają poza strefą ostrości. Po każdym zdjęciu należy sprawdzić – poprzez powiększenie i przesunięcie obrazu na ekranie LCD aparatu – czy ostrość na określonych zębach jest odpowiednia, zwłaszcza w przypadku bocznych siekaczy lub kłów, ponieważ strefa ostrości znajduje się przed punktem ostrości, a większa strefa za punktem ostrości.

Parowanie lusterek

Lusterka okluzyjne i wewnątrzustne mogą w niektórych sytuacjach zaparować. Problem można wyeliminować poprzez ogrzanie lusterek przed włożeniem ich do ust pacjenta. Ponadto asystent może skierować nawiew na lusterko podczas wykonywania zdjęć.