Młodzieńcze zapalenie dziąseł kotów

Jak w przypadku większości chorób jamy ustnej kotów o podłożu zapalnym dokładna przyczyna występowania młodzieńczego zapalenia dziąseł nie jest znana. Jako czynniki predysponujące do wystąpienia tej choroby wymienia się: stany zapalne powstające podczas wyrzynania się zębów stałych, czynniki wirusowe, bakteryjne, nadwrażliwość systemu immunologicznego oraz predyspozycje genetyczne.

Choroba zazwyczaj rozpoczyna się już w momencie pojawienia się w jamie ustnej zębów stałych a diagnozowana jest najczęściej w wieku ok. 6-12 miesięcy. Charakteryzuje się ostrym stanem zapalnym dziąseł, dyskomfortem przy jedzeniu oraz halitozą. Rozwój zapalenia dziąseł często prowadzi do ich przerostu oraz powstawania kieszonek rzekomych, co z kolei predysponuje do gwałtownego rozwoju paradontozy.

Kluczem do leczenia młodzieńczego zapalenia dziąseł jest połączenie intensywnej profilaktyki płytki nazębnej oraz wspomagania odporności.

U pacjentów chorujących na tę przypadłość należy wykonywać zabiegu profilaktyczne co 3-6 miesięcy oraz stosować higienę aktywną z użyciem miękkiej szczoteczki lub miękkiej nakładki na palec oraz preparatów enzymatycznych w połączeniu z płukaniem jamy ustnej roztworem chlorheksydyny. Wspomagająco można również stosować profilaktykę bierną, np.: płyny dodawane do wody lub dodatki do karmy, jednak należy pamiętać że profilaktyka pasywna nigdy nie zastąpi profilaktyki aktywnej!

Podczas zabiegów profilaktycznych konieczne jest wykonywanie kontrolnych zdjęć rentgenowskich obejmujących całą jamę ustną w celu wykluczenia choroby przyzębia. W przypadku, gdy widoczny jest gwałtowny rozwój paradontozy wykonuje się ekstrakcje zajętych zmianami zębów, w niektórych przypadkach konieczne może być podjęcie decyzji o pełnej ekstrakcji, szczególnie jeżeli właściciele z różnych przyczyn nie są w stanie stosować profilaktyki. W przypadku przerostowego zapalenia, wykonuje się konturowanie dziąseł aby usunąć powstające kieszonki rzekome.

Wspomaganie odporności polega na nieswoistej immunostymulacji, najczęściej stosuje się w tym celu doustne preparaty z beta-glukanem lub iniekcyjne preparaty immunomodulacyjne. W momencie zaostrzenia objawów zaleca się stosowanie NLPZ, ze względu na immunposupresję nie zaleca się podawania leków sterydowych.

W diagnostyce istotne jest wykluczenie przewlekłego zapalenia jamy ustnej kotów. Najczęściej młodzieńcze zapalenie obejmuje tylko dziąsła, zaś przewlekłe zapalenie jamy ustnej pojawia się również na błonie śluzowej jamy ustnej, szczególnie w okolicy łuków podniebienno-gardłowych.

U prawidłowo prowadzonych pacjentów przy zachowaniu odpowiedniej profilaktyki w wielu przypadkach dochodzi do wycofania się objawów chorobowych w wieku około dwóch lat, dlatego odpowiednia i regularna higiena jamy ustnej u tych kotów jest konieczna dla dobrej prognozy.