Akademia Dawsona: seminarium „Funkcjonalna okluzja”

Zachęcamy do zapoznania się z artykułem Johna C. Cranhama, dyrektora klinicznego The Dawson Academy USA, który w dniach 7-8 grudnia 2019 r. poprowadzi seminarium „Funkcjonalna okluzja – od stawu skroniowo-żuchwowego do projektowania uśmiechu”. To już siódma edycja wydarzenia organizowanego przez Akademię Dawsona Polska, w którym do tej pory uczestniczyło kilkuset stomatologów.

Więcej informacji oraz rejestracja -> tutaj.

Akademia Dawsona „Biała księga”

Droga do przewidywalności, John C. Cranham, DDS

Kiedy rozwijaliśmy nasze umiejętności w trakcie studiów stomatologicznych, skupialiśmy się na biologicznych aspektach chorób zębów. Próchnica i choroby przyzębia były głównym problemem. Poznaliśmy ich etiologię, doskonaliliśmy nasze umiejętności eliminowania i kontrolowania problemów z tej grupy. Kształt opracowania ubytku, usuwanie tkanek próchnicowych, posługiwanie się materiałami do odbudowy i korzystanie z narzędzi periodontologicznych do wygładzania powierzchni korzeni stanowiły główną część klinicznego doświadczenia zdobytego na studiach stomatologicznych. Skupiając się coraz bardziej na spełnieniu warunków wymaganych do ukończenia studiów, liczyliśmy korony, mosty, protezy częściowe i całkowite, które należało wykonać. Jeżeli ukończyliśmy studia stomatologiczne z dobrym zrozumieniem metod preparacji zębów do 1-2 uzupełnień wykonywanych metodą pośrednią, z doskonałą umiejętnością retrakcji/manipulacji tkankami miękkimi, posiadając zdolność pobierania czystych, wyraźnych, czytelnych wycisków roboczych, władając odpowiednią techniką rejestracji zwarcia w celu uchwycenia zwarcia nawykowego pacjenta i byliśmy w stanie wykonać dobrą koronę tymczasową, to prawdopodobnie zdobyliśmy bardzo dobre podstawowe wykształcenie stomatologiczne.

Te niezwykle ważne umiejętności obowiązują wszystkich lekarzy dentystów, ponieważ to przy ich pomocy walczy się z tradycyjnymi chorobami o charakterze biologicznym w stomatologii. To również te umiejętności wydają się nam dobrze służyć przez pierwszych kilka lat praktyki. Wraz z upływem czasu zaczynamy zauważać pacjentów z innymi problemami. To może być pacjent, który potrzebuje wielu pozabiegowych korekt po wykonaniu prostych procedur stomatologii odtwórczej. Może to być pacjent, któremu ciągle łamią się zęby, pękają zacementowane przez nas prace lub osoba z nawracającą, umiarkowaną lub silną nadwrażliwością zębów po różnych zabiegach stomatologicznych. Zaczynamy zauważać pacjentów, których zęby się ścierają, którzy narzekają na powstawanie przestrzeni między zębami po zacementowaniu koron w odcinku bocznym albo którzy skarżą się na bóle głowy lub objawy akustyczne ze strony ssż.

Pojawia się pytanie, czy na nas – jako lekarzach dentystach – ciąży większa odpowiedzialność niż po prostu tworzenie biologicznie prawidłowych warunków? Czy możemy wyjść poza ramy myślenia w kategoriach walki z chorobami przyzębia, próchnicą i wzmacniania osłabionych zębów koronami? Czy jest możliwe, aby okluzja pacjenta mogła doprowadzić do powstania takich wektorów sił, które wywołują wyżej opisane problemy? Jesteśmy przekonani, że optymalne zdrowie jamy ustnej polega na wytworzeniu anatomicznej i czynnościowej harmonii ze wszystkimi elementami układu stomatognatycznego (stawami, mięśniami, zębami i strukturami je podtrzymującymi). Zęby o nieprawidłowym wyglądzie, starte, o zwiększonej ruchomości, zmieniające swoją pozycję i/lub złamane wskazują na to, że konieczne jest wprowadzenie odpowiednich zmian w relacjach między łukami zębowymi i/lub w pozycji/kształcie zębów, aby poprawić estetykę oraz stabilność okluzji pacjenta.

John C. Cranham, DDS, prowadzi gabinet stomatologii odtwórczej w Chesapeake w stanie Virginia. Rozpoczął naukę u dr. Petera Dawsona w trakcie pierwszego roku prowadzenia prywatnego gabinetu i skutecznie wprowadził koncepcję stomatologii kompletnej (ang. Concept of Complete Dentistry) do swojej praktyki ogólnej. Z uwagi na wyjątkowe umiejętności kliniczne i wiedzę, wyróżniające się zdolności komunikacyjne i nauczycielskie serce, dr Dawson zaprosił Johna do współpracy jako członka kadry Akademii Dawsona w 2004 roku, a w 2008 roku mianował go na stanowisko dyrektora klinicznego. John jest znanym na całym świecie wykładowcą z zakresu estetycznych zasad projektowania uśmiechu, współczesnych koncepcji okluzji, komunikacji z pracownią techniczną oraz radości i realizacji w stomatologii.