Przyczyny powikłań w leczeniu implantologicznym

Jak w przypadku każdej interwencji chirurgicznej zabieg wszczepiania implantów może nieść za sobą pewne ryzyko. Wszystkie zabiegi chirurgiczne stanowią ingerencją w organizm człowieka, a tym samym stwarzają niebezpieczeństwo powikłań. Warto jednak podkreślić, iż komplikacje w leczeniu implantoprotetycznym statystycznie zdarzają się rzadko – zazwyczaj stopień powodzenia zabiegu oscyluje w granicach 98%. Przy odpowiedniej opiece pozabiegowej i prawidłowej higienie jamy ustnej implanty mogą służyć pacjentowi przez całe życie.

Wiele zależy od systemu
Wiele firm produkujących implanty wdraża własne rozwiązania technologiczne, poprzedzone dużą ilością testowych badań klinicznych. Firmy te (np. BRANEMARK SYSTEM, T.B.R. Implant System, Alpha-Bio, Osteoplant, 3i) nie tylko oferują wysokiej klasy produkty, lecz również określone procedury zabiegowe. Dbający o renomę producent zapewnia stomatologom profesjonalne szkolenia, na których mogą się zapoznać z metodami pracy z systemem oraz dołączonym do niego oprzyrządowaniem. Wiedza na ten temat – potwierdzona certyfikatem – pozwala lekarzowi dentyście na uzyskanie wysokiej trwałości i estetyki implantów.
Stosowanie się do procedur zalecanych przez producenta minimalizuje ryzyko popełnienia błędów i ma decydujący wpływ na rezultaty pracy implantologa, a tym samym na stabilność i trwałość wszczepianych przez niego implantów.

Najczęstsze przyczyny niepowodzeń w implantologii
Niepowodzeniem w leczeniu implantologicznym jest odrzucenie implantu kilka tygodni po jego wprowadzeniu. Przyczyny niepowodzeń mogą być różne i złożone, a wiele z nich ma swoje źródło w niesubordynacji samego pacjenta (np. w nieprzestrzeganiu zasad higieny). Istnieje również niewielki odsetek przypadków, w których implant dentystyczny nie integruje się z kością bez wyraźnej, konkretnej przyczyn.

Oczywiście, zdarzają się także sytuacje, w których odrzucenie wszczepu jest efektem błędów popełnionych przed lekarza. Takim uchybieniem np. zakażenie rany w trakcie zabiegu, które z reguły wynika ze zlekceważenia przez personel medyczny właściwych procedur higienicznych. Często bywa również efektem skażenia narzędzi bądź niedostateczną dezynfekcją jamy ustnej pacjenta.

Do błędów jatrogennych (czyli błędów związanych z diagnozą i leczeniem) zaliczamy również:

– niewystarczającą ilość i jakość tkanki kostnej – w tym przypadku do błędu dochodzi na etapie diagnostycznym. Prawidłowe określenie ilości i jakości kości w wybranym miejscu implantacji jest jedną z kwestii decydujących o powodzeniu leczenia.

– zbyt wczesne obciążenie implantu pracą protetyczną – przez założeniem uzupełnienia protetycznego implantolog musi sprawdzić, czy proces osteointegracji zakończył się sukcesem. Jeżeli nie doszło do stabilizacji wtórnej, wszczep może ulec szybkiemu rozchwianiu.

– niewłaściwa technika operacyjna – niepoprawny sposób wprowadzania implantu może zadecydować o porażce zabiegu. Zbyt duża siła wkręcania, zbyt głębokie wprowadzenie śruby, nadmierne jej przekręcenie, przegrzanie kości wynikające z zbyt dużego momentu obrotowego wiertarki – te wszystkie uchybienia mogą spowodować utratę wszczepu lub częściowe niepowodzenie leczenia.

Powikłania po zabiegu
Do powikłań, które mogą wystąpić podczas lub po zabiegu, zaliczamy:
– infekcję bakteryjną,
– uszkodzenie struktur otaczających implant, np. zębów, naczyń krwionośnych, dziąseł,
– możliwość wywołania przewlekłego stanu zapalnego zatoki szczękowej – jeżeli grubość kości szczęki jest zbyt mała, aby wprowadzić implanty, ich końce mogą się znaleźć w świetle zatoki,
– możliwość uszkodzenia nerwu zębodołowego dolnego przy wszczepianiu implantów w odcinkach bocznych żuchwy,
– uszkodzenie nerwów w obrębie jamy nosowej powodujące ból, drętwienie lub mrowienie w okolicach naturalnych zębów, warg, dziąseł lub podbródka.

Reasumując – powodzenie zabiegu wszczepiania implantów jest pochodną wielu czynników: umiejętności i wiedzy operatora, stanu zdrowia pacjenta oraz indywidualnych predyspozycji jego organizmu. Niezmiernie ważne jest również utrzymywanie dobrej higieny jamy ustnej zarówno przed jak i po zabiegu. W przypadku nieprzestrzegania zaleceń lekarza może dojść do infekcji i zapalenia tkanek wokół implantu, które powoduje zanik osseointegracji (w efekcie – implant traci stabilność). Zapalenie zwykle spowodowane jest atakiem bakterii żyjących w płytce nazębnej, która nie jest wystarczająco efektywnie usuwana. Z badań wynika, że to właśnie niewystarczająca higiena jamy ustnej jest głównym powodem utraty implantów.

B.Sz.