Gorący temat: szkolne gabinety stomatologiczne, cz.2

Obietnica premier Ewy Kopacz zawarta w jej exposé, dotycząca powrotu do szkół gabinetów stomatologicznych, choć na ten moment nie została wprowadzona w życie – na pewno miała ten pozytywny skutek, że wzbudziła ożywioną dyskusje na temat nie tylko leczenia stomatologicznego dzieci w Polsce, ale także i dorosłych.

Zdaniem prof. Doroty Olczak-Kowalczyk – to najwyższy czas, by zwrócono uwagę na ten problem. Jednak – zdaniem pani profesor – gabinety stomatologiczne w szkołach nie stanowią pełnego rozwiązania dla leczenia dzieci, ponieważ to nie ich usytuowanie jest najważniejsze. Znacznie ważniejsze jest, by było ono dostosowane do potrzeb. Okazuje się bowiem, że na mapie Polski możemy wskazać na „białe plamy” czyli miejsca, gdzie w ogóle nie ma dostępu do leczenia stomatologicznego dla osób poniżej 18. lat. Co więcej – przepisy obowiązujące w Polsce uznają, że jeśli chodzi o dzieci poniżej 16. roku życia, ich leczenie powinno odbywać się w obecności opiekuna prawnego lub rodzica. A to – co ciekawe – raczej uniemożliwia wykonywanie świadczeń medycznych, gdy dziecko jest w szkole.

Mec. Michał Kozik, radca prawny Naczelnej Izby Lekarskiej, jest zdania, że wprowadzenie gabinetów stomatologicznych do szkół nie jest prostym zabiegiem, który polegałby jedynie na drobnej korekcie jednego zarządzenia Prezesa NFZ. Sugeruje on, że realizacja projektu wprowadzenia z powrotem do szkół lekarzy stomatologów być może wymaga odrębnego zakresu świadczeń gwarantowanych z zakresu stomatologii, który byłby określony jako świadczenia ogólnostomatologiczne dla dzieci i młodzieży udzielane na terenie szkoły. Wówczas potrzeba by było jednak rozważyć odstąpienie od zasady konkursu ofert na rzecz zasady, że każdy gabinet położony w szkole ma sfinansowane tyle świadczeń gwarantowanych, ile zostanie faktycznie dzieciom udzielone.
Takie posunięcie mogłoby jednak utrudnić stomatologom, którzy leczą dzieci, uzyskanie kontraktu np. obok szkoły. Być może lepiej by było stworzyć kontrakt, w którym lekarz objąłby opieką dzieci z pobliskiej szkoły lub szkół. Gabinet mógłby znajdować się na terenie szkoły lub obok szkoły. Aktualnie żaden z obowiązujących aktów prawnych, który odnosi się do świadczeń stomatologicznych w systemie ochrony zdrowia, nie wyszczególnia gabinetów stomatologicznych, które są usytuowane na terenie szkół, jako jednostek ocenianych na innych zasadach.

Ministerstwo Zdrowia stoi na stanowisku, że gdyby NFZ kontraktował świadczenia stomatologiczne, i potraktował w sposób priorytetowy świadczeniodawców ze względu na lokalizację gabinetów, mogłoby to być sprzeczne z art. 134 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, tj. nieprzestrzegania podstawowej na gruncie procedury konkursowej zasady równego traktowania świadczeniodawców.

Prof. Olczak-Kowalczyk jest zdania, że nie jest istotne czy gabinet będzie znajdował się na terenie szkoły czy obok. Priorytetem jest stworzenie dostępności do leczenia. Obecnie na świadczenia stomatologiczne dzieci przeznacza się jedynie niewielki ułamek budżetu NFZ! Ponadto procedury medyczne są bardzo nisko i nie najlepiej wyceniane. Paradoksalnie stomatolodzy, którzy leczą dzieci nie są za to premiowani, mimo że jest to trudniejsze niż leczenie dorosłych, ale za to, że mają rentgen w gabinecie… A zatem – na uprzywilejowanej pozycji są gabinety, które są najlepiej wyposażone w sprzęt, a to nie zawsze oznacza, że jest on niezbędny, by udzielać świadczenia ogólnostomatologiczne dzieciom i młodzieży. Natomiast niezbędny jest do tego odpowiedni specjalista, ale tego NFZ nie premiuje – zauważa prof. Olczak-Kowalczyk.

20 października 2014 r. przedstawiciele Komisji Stomatologicznej Naczelnej Rady Lekarskiej spotkali się z Ministrem Zdrowia, Bartoszem Arłukowiczem, celem poprawienia opieki stomatologicznej nad dziećmi oraz wdrożenia gabinetów stomatologicznych w szkołach. Wszyscy byli zgodni co do tego, że problemów nie rozwiąże się jedynie przez sam fakt zaistnienia gabinetów w szkołach. Priorytetową sprawą jest dołożenie wszelkich starań, by zwiększyć dzieciom dostępność do leczenia (a przez to poprawić stan zdrowia jamy ustnej). Kolejną ważna sprawą jest zwiększenie liczby specjalistów w zakresie stomatologii dziecięcej, co wymaga wsparcia rządu.

Krzysztof Bąk, rzecznik prasowy Ministerstwa Zdrowia, poinformował, że tworzenie i wyposażenie gabinetów stomatologicznych w szkołach jest obowiązkiem organów, które prowadzą szkoły, a którymi dla szkół publicznych są samorządy terytorialne gmin i powiatów. Zauważa on, że premier Ewa Kopacz w swoim exposé wskazała władzom samorządowym, jakie mają możliwości pozyskiwania środków na wyposażanie w szkołach gabinetów dentystycznych (z wykorzystaniem funduszy unijnych).
Działania ministra zdrowia mają koncentrować się na finansowaniu kształcenia specjalistycznego dla jak największej grupy lekarzy, w tym lekarzy stomatologów, którzy w przyszłości mogliby udzielać świadczeń zdrowotnych w uruchomionych na terenie szkół gabinetach.

Zachęcamy także do przeczytania:
Gorący temat: szkolne gabinety stomatologiczne, cz.1

BZ

Medexpress