Najczęstsze choroby przyzębia – przyczyny, objawy i leczenie

Choroby przyzębia – tak jak próchnica – są obecnie zaliczane do grupy chorób społecznych. Szacuje się, że schorzenia tego typu dotyczą nawet 70% populacji, bez względu na płeć i wiek. Do ich głównych przyczyn zalicza się nieprawidłową higienę jamy ustnej, bruksizm, wady zgryzu, choroby ogólnoustrojowe, a także niewłaściwie wykonane wypełnienia i uzupełnienia protetyczne. Sprawdź, co jeszcze musisz wiedzieć o chorobach przyzębia.

Mianem przyzębia określa się zespół tkanek otaczających i unieruchamiających zęby. W jego skład wchodzą: dziąsła, ozębna, cement korzeniowy, a także kość wyrostka zębodołowego szczęki oraz żuchwy. Ich głównym zadaniem jest otaczanie zęba i utrzymywanie go w zębodole.

Choroby przyzębia rozpoczynają się zazwyczaj od stanu zapalnego, wywoływanego przez bakterie znajdujące się w płytce nazębnej. Jeżeli nie jest ona regularnie usuwana poprzez szczotkowanie i nitkowanie, nawarstwia się, a znajdujące się w niej drobnoustroje atakują nie tylko same zęby i dziąsła, ale także kości, stanowiące dla zębów podporę. To z kolei prowadzi do ich rozchwiania, często kończąc się koniecznością usunięcia zębów przez dentystę – nie bez przyczyny choroby przyzębia są drugą co do częstotliwości przyczyną przedwczesnej utraty naturalnego uzębienia – zaraz po próchnicy.

Wielu lekarzy wyróżnia trzy etapy choroby przyzębia. Pierwszym jest zapalenie dziąseł, spowodowane szkodliwym działaniem znajdujących się w płytce nazębnej bakterii, które nieusunięte podczas codziennego szczotkowania i nitkowania podrażniają tkanki dziąseł, w konsekwencji prowadząc do zapalenia. Najwcześniejszym objawem zapalenia dziąseł jest ich krwawienie podczas szczotkowania lub gryzienia twardych produktów. Na tym etapie zmiany są jeszcze jednak odwracalne, gdyż choroba nie obejmuje tkanki łącznej i kości. Drugim etapem jest umiarkowane zapalenie przyzębia Dochodzi tu do nieodwracalnych uszkodzeń włókien ozębnej oraz kości wyrostka zębodołowego, które utrzymują zęby w zębodole. Pod linią dziąseł często tworzą się kieszonki, w których gromadzi się kamień nazębny oraz nieusunięte resztki pokarmów. Podjęte na tym etapie leczenie umożliwia jeszcze uniknięcie dalszych uszkodzeń. Trzecim etapem choroby jest zaawansowane zapalenie przyzębia. Pacjenci zauważają u siebie ruchomość i rozchwianie zębów, gdyż zniszczeniu uległy więzadła ozębnej oraz kość wyrostka zębodołowego. W takich przypadkach nieskuteczne może okazać się nawet bardzo nowoczesne leczenie, a konieczne jest usunięcie zębów.

Choroba przyzębia może wystąpić u pacjentów bez względu na wiek, jednak częściej atakuje osoby dorosłe. Jeśli zauważymy u siebie jakiekolwiek niepokojące objawy, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem – wcześnie wykryta choroba przyzębia może być bowiem skutecznie leczona. Do sygnałów, skłaniających do wizyty u stomatologa, zaliczają się przede wszystkim zaczerwienione, obrzęknięte lub obolałe dziąsła, ich krwawienie podczas szczotkowania, nieprzyjemny smak w ustach, nieświeży oddech czy wysięk ropny wydostający się spomiędzy zębów i dziąseł.

Leczenie chorób przyzębia jest zależne od stadium ich zaawansowania. W pierwszym etapie zazwyczaj wystarcza przestrzeganie zasad higieny, czyli szczotkowanie zębów po każdym posiłku, stosowanie nici dentystycznych oraz płynów do płukania ust. Bardzo pomocne może okazać się również profesjonalne usunięcie kamienia nazębnego – zarówno z zębów, jak i kieszonek dziąsłowych. Z kolei ryzyko gromadzenia się kamienia nazębnego w okolicach korzeni zębów pomaga zmniejszyć zabieg ich polerowania.

AF

Choroby przyzębia to jedna z przyczyn miażdżycy, zawału serca i innych chorób sercowo-naczyniowych. Na czym polega ten związek wyjaśnia kardiolog prof. dr hab. n. med. Beata Wożakowska-Kapłon.